18734 resultaten.
Landschap
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 335 Het landschap?
Het was gewoon ik
die mijn hand uitstak
en wat objecten
uit mijn vel strooide!
Nu ben ik moe
en laat alle meren
zich terugtrekken
onder mijn oogleden
want mijn tong is van leer
en mijn huid staat vol eelt
door het afwerpen van
onderhuidse spinsels.…
LANDSCHAP
poëzie
3.0 met 3 stemmen 743 Hoe kwijnt in 't ronde 't vogelengerucht,
Nu de avond komt op vleuglen luw en loom -
Daar zinkt de zon in de vergulde zoom
Van 't verre ruim der ongerepte lucht.
Breed vloeit, - zoals dit leven in een droom, -
Het klare beeld van 't vredige gehucht,
In de' effen spiegel van de stille stroom,
Waarop geen enkel vluchtig golfje vlucht...…
landschap
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 187 glanzend
als zilverwerk
rechtlijnig
een slootje…
Landschap
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 131 Kattestaarten in een sloot
van een purper waarbij
zelfs een distel bloost
bramen blinkend zwart
frambozen die bekoren
hondsroos van een schuchter rood
een landweg op een heuvel
een helling vol van peren
een uitzicht kerketorens ver…
Landschap
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 94 Het paadje in het landschap
van de grote oude meester
leidt nu ergens anders heen
zijdelings van bomen
wortelend onder olieverf
vervangt een sprietje
met respect zijn signatuur
wordt de mei langzaam
maar zeker in haar bloei
tot staan gebracht
nu ik de contouren van een
vrouw zie, zittend onder de es
hoe ver is ze van mij
verwijderd…
landschap
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 154 als ik denk:
ik zwerf
door de taal
dan is de taal
een landschap
en ik ben
de vrolijke voetganger
maar als in dat landschap
enorme zwarte wolken
zich samenpakken, weet ik
opeens: de taal zwerft door mij
en ik ben zelf het landschap
in afwachting van de storm…
Landschap
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 106 Je ogen zijn een landschap.
Het blauw is de lucht,
De bijtjes van goud.
Ik ben verloren in dit landschap,
Waar ik zo van houd.
Je wimpers zijn lang en zwart,
Zachtjes strijken ze langs mijn wang.
Ik voel je adem als een koel briesje
En ik voel me gelukkig,
Maar ik weet, het duurt niet lang.…
landschap
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 95 de fletse zon hangt tussen
het grauwe wolkendek
en de grijze zee
een kracht die geen lawaai maakt
keert het donkere hart
naar binnen
onder een glazen stolp
het stroperige gevoel
niets dan wachten
in de verte vogels
als kleine stippen
zoekend naar al het eetbare…
Landschap
gedicht
2.0 met 7 stemmen 4.331 Kijken
hoe het licht
wandelt
over het land
met de schaduw
aan de hand
hoe de ruimte
vorm krijgt
van zien
---------------------------------
uit: 'Tussen zon en maan', 2002.…
Het landschap
gedicht
3.0 met 12 stemmen 3.877 Ik wens je een landschap, zo compleet
dat ik er haast niet ben,
dat jij bemint en ik herken,
waar ik de weg nog weet.
Onder de grote varenblaren
die hier lang geleden waren
wijs ik je de bloemen aan
die ook niet meer bestaan.
Dan sta je stil, knijpt in mijn hand,
en roept: Waarachtig! Daar!…
landschap
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 247 landschap
het constant golvend blauw en grijs
belijnd door steeds weer wuivend groen
ruw onderbroken door puntig witte vlekken
tikkende touwtjes tegen een verticaal
het altijd stromend water naar het laagste punt
strak overtrokken door een gebogen horizontaal
stevig ondersteund door sterk betonnen palen
schitterend belicht door…
LANDSCHAP
poëzie
4.0 met 2 stemmen 280 0, verre beemden, draagkracht mijner vreugde.
Er staat een reiger met mijn blik te staren:
Een visser schrijft de lijn der piramiden
En knielt voor zoete Boeddha, nu hij inlegt.
De Griekse krekel des te luider roept,
Nu 't christlijk vesper de avondkerkklok luidt.
Eens leg ik af de oogopslag der ziel..
'k Reik u de hand, mijn allerschoonste…
Mijn Landschap
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 124 vogelgeluiden
in vreugde
de leegte van dat landschap vullen
stap voor stap…
LANDSCHAP
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 59 --------
--------------------
grutto waadt door groen
in de verte woedt de stad
onhoorbaar vliegtuig
--------------------
--------…
geen landschap
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 55 losgekomen van de wal
word ik zoveel zachter
geen kind zo aanwezig als
het kind dat er niet meer is
betoverd door het licht
het diepe blauw altijd het
geluid van water en wind
losgekomen van de wal
alles glanst als ik loslaat
geen landschap
eerder een visioen
als ik loskom van de wal…
boven de boomgrens
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 75 als ik boven
de boomgrens
ben en het
landschap overzie
weet ik het
ineens zeker:
ik ben hier
maar ik
hoor daar
ik voel me
thuis op een
andere plek
hoe vind ik
ruimte in
de wereld
van ver weg
en die van
dichtbij
hoe bied ik
plaats aan
wat zich
niet in
woorden
vangen laat…
MORGEN RIJD IK
poëzie
2.0 met 23 stemmen 3.492 Als je liefdeloos bent, zullen ze kwijnen en treuren;
Als je kwijnt van verlangen, heviger geuren;
Als je brandt van verlangen, hun knoppen scheuren
En jij in een groot gebaar al je gewaden.…
Langzaam
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 104 Zochten naar woorden
bloesemend licht soms
of zwaar als een storm.
Stuurden gevleugelde
woorden hangend aan
een zijden draad.
Droegen onze brieven
voor elkaar
door het landschap.
Bliezen adem
in onze zielen
en verlangden naar wat
blijven zou.…
Doek
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 388 ik zag een landschap
en schreef het zwart op wit
nu heb ik een landschap
maar het is er niet
ik zag een doek
vol eenvoud en oorsprong
over de seizoenen
een landschap vertellen
over de onmacht van een dichter…
Afnemende kinderlijkheid
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 196 Wijds landschap waarin touwen door woorden gebonden
een witte roos in taal opnemen.
Zo slepen tergend langzaam traag touwen de woorden
witte roos voort.
Verloren nu in holle stemmendraperieën.
Afnemende kinderlijkheid.
Asfaltbravoure nam beiden over.
En haar mastodonten geweld walste deze woorden weg.…
Dag van de haiku
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 125 Haiku -
gedicht van weinig woorden
gevangen in beelden.
Door het oog
van een haiku wordt een
wonder geboren.
Dichters sterven jong -
een haiku schrijver haalt met
gemak de tachtig.
Hij schrijft haiku's
en ontdekt dat hij minder
woorden nodig heeft.
Een haiku
is een landschap
in taal.…
Geverfde deur (II)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 119 Ook de tijd heeft zo zijn
idealen
Niet te realiseren
ambities schuren menigeen 's wil
Jij droomde van beklimming
van de regenboog
Jij weet van liefde
Dus ook van liefdeloos?
Geschuurd en schoon
klaar voor een oprechte dekking
zonder enig probleem, in één keer
De start was zeer voortvarend
geduld repressief
Lak ongedurig…
Opgewaaid stof zijn wij...
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 155 Wat we liefdeloos nalieten,
zal niet kunnen bestaan.
Stof, dat we op doen waaien,
zal ooit moeten nederdalen.
Als geest, die ons leven zin geeft.
In de tijd, die ons hier nog rest.…
rivieren
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 308 gewoontes verbreken
op zoek naar leven
je zoekt naar woorden
maar hebt er geen
de rivier die zwelt
roept om nieuwe diepte
onderbroken stroom
versnelt zijn tocht
vruchtbaar landschap
de zon als zegen
een vrije geest
mijn levensboom…
Gaandeweg
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 105 Volg de hoge golven
van het glooiend landschap
gaandeweg
de grote levenstrek
hoe lieflijk
fluisteren beekjes
woorden
die je graag wilt horen
soms grotendeels
vergeten zijn
omhels me
kus me
bemin me
heb me lief
mijn lief…
onzichtbaar
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 234 in het landschap
dralen schapen tussen bloemen
in de wasem van weiden
alsof ze zich neerleggen
bij de éénvoud van onze poëzie,
en men kan zich zelfs
vergissen van eeuwigheid
in woorden van ééntonige lettergrepen
terwijl we onder de bomen
onze overwegingen schrijven
leg ik je vast ,plaatsen we de dingen
als deze woorden in de
vorm van…
Vergeten stilte...
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 446 In een Limburgs landschap
sta ik stil en verwonder mij
Hier, in de uitgestrekte velden
voel ik rust dat maakt mij vrij
De wereld stopt voor heel even
Een rust die diep in mijn ziel kerft
Geluiden zweven gewichtloos weg
Het is de stilte die hier rondzwerft
Dit moment schilder ik in woorden
gevangen in deze totale sereenheid
Niets dan alleen…
na de barbecue
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 420 het leek, zei je met zoveel woorden
alsof ik in het landschap
opgegaan zou zijn
verbaasd als je nu bent
over het frisse groen
je hoorde mij met zoveel woorden
maar luisterde slechts
naar een toekomstlied
terwijl ik van dichtbij
de mooiste melodie liet horen
het leven bij mijn dag
is niet meer dan verwachten
dat na het rozen water geven…
'Op visite'.....
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 108 Klaar
zat hij
met thee
en glazen
Snoeperij
zelfs
en
een vriendelijk woord
Op een bergtop
had hij zich
genesteld
ons zien klimmen
gelijk....
een berggeit
opgaand
in 'n leeg landschap
Knap,'t heeft
mij -toerist hier-
doen....
verbazen
Gastvrijheid
als
vanzelfsprekend.…
terugkeer
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 74 ik keerde terug
naar het landschap
van het zinderende
koren waar ik als in
een koortsdroom liep
en liep tot ik oploste
in de tijd er huisde
geen grijs in mij
boven blakerde de
zon door woorden
keerde ik terug naar
een verdwenen wereld
een plek die mijn ziel
niet verlaten kan…