Alle inzendingen over nachtmerrie OR spoken OR slaap

Ik sleepte mij door 't stadsgewoel, zag doodszweet op de gevels staan. Alles zweemde naar ontmanteling of balanceerde op een grens van levensmoed en levensmoe. Ik wist niet hoe zo'n vuurproef te doorstaan en waarom ik was uitverkoren om dit schrikbeeld af te pellen: uit ieder mens ontsteeg een dubbelganger die zich die zelfde nacht nog…

snakkend wakker geworden in een zuur en stinkend bed te midden van verdampende benauwdheid hoewel ze reeds uit het zicht verdwenen is om elders nachtrust te verstoren zijn hier nog steeds haar verse natte sporen omringd met een lijntje zout blijft bedbreed uitgesmeerd de herinnering geconserveerd mijn angstdroom onverflauwd…

maakt een enkel gebaar vragend kijk ik in het rond witte gezichten, bange ogen kromme ruggen, heel veel pijn had ik nu maar het vermogen om hier niet te hoeven zijn plots wordt de stilte weer verbroken de wekker rinkelt heel erg luid voor het eerst in m'n leven ben ik dankbaar voor dat geluid ik word wakker en zucht diep schud de spoken…

Het woud was koud en sneeuwwit in mijn droom de stammen star als uit puur marmer; als zacht steunen liep het water uit de poriën van een zwarte hemel en verdween in alle bekkens steeg de waterstand en ‘k wist dat ik nog sneller lopen moest tussen de tenen voelde ik het spartelen van weke vissen De waterdruppels troffen mijn huid…

Een zee van klappende rode rozen, scheidend een witte mustang galopperend een gebronsde blondine, verleidend haar lange manen golvend in de wind De klamme vuisten klemmen zich strak ritmisch dansende dijen…

Vannacht kwamen er gezichten uit de muur begon met 'n gesloten oog, dat openging en nog een oog, de muur had afwisselend alle kleuren tussen pikzwart en fel wit Het engste was een bleek gezicht als van een Pierrot met ogen in een onvoorstelbaar lazuursteen blauw, dat mij naar binnentrok uit de muur keek ik naar iemand die sliep De borst…

Vannacht kwamen er gezichten uit de muur begon met 'n gesloten oog, dat openging en nog een oog, de muur had afwisselend alle kleuren tussen pikzwart en fel wit Het engste was een bleek gezicht als van een Pierrot met ogen in een onvoorstelbaar lazuursteen blauw, dat mij naar binnentrok uit de muur keek ik naar iemand die sliep De borst…

een boot is zoekgeraakt en de zee is veel te groot, overal zoeklichten, maar nergens een teken van leven, het waait hard op het strand. de meeuwen staan stil in de hemel... waar moet ik nu heen verlamd in bed liggend...?…

Eventjes naar buiten een frisse neus wind door je haren vogels fluiten eventjes wordt een uur dan weer huiswaarts. Er klopt iets niet bij binnenkomst zie ik het meteen het huis is leeg helemaal leeg! Mijn neus loopt mijn haren verward eventjes een frisse loopneus halen dan is in een mum je huis leeg, vooraleer de paniek toeslaat…

Wat een mazzel heb ik dan toch in m'n leven, wat een geluk dat je m'n vrouw niet bent, dat een huwelijk mij is bespaard gebleven en ik je alleen nog van de nachtmerrie herken.…

Nacht met je zwarte vingers graaiend in mijn gedachten wroetend in mijn dromen tergend langzaam alsmaar opnieuw zonder licht achter mijn dichte ogen draaiend in mijn hoofd schrapend langs de binnenkant van mijn verlangen. Laat me Laat me gaan wakker worden open gaan in het volle licht.…

Wat was ik blij dat de dag aanbrak zodat ik die nachtmerrie achter de rug had!…

Gisteren werd ik wakker De zon op mijn ramen Ver weg de kwetterende vogels De warmte van mijn bed Mijn eerste gedachten zijn bij jou Hoe jij je klaar maakt voor een nieuwe dag Wanneer zal ik je weer zien? Mijn hartslag omhoog Vanmorgen werd ik wakker Een koude rilling……het is fris Druilerig en donker Wegduikend onder de dekens denk ik…

’t Is vrijdagmorgen...nog geen snelsonnet Wim Overweg staat daar nog fraai te pronken Te laat...verzaakt...wat ben ik diep gezonken Uit schaamte kruip ik maar weer in m’n bed Ik droom...een onbewaakte overweg doemt op Te lang...daar komt Hans Mooi met in zijn hand een strop…

Toen de volle zon zich die ochtend liet zien wreef ze zich rap de rood behuilde ogen uit Die nachtmerrie van zo rond een uur of tien hij had haar misbruikt .. ook al gilde ze luid Protesteren hielp haar beslist helemaal niet buitendien bezat hij ook veel te veel kracht Haar ogen huilden om haar intense verdriet in aanvang erg hard daarna…

Een spook zwerft in mijn binnenste wereld tegen de gesloten deur van de toekomst. Maar sluit ze nog niet mijn ogen, de kraan, sleutel misschien past ze dus sluit ze nog niet.…

spoken in het rond Als zijn het relikwieën Mijn gedachten gaan vrijuit Voorbij de horizon Mijmerend met jou alleen, als het even kon!…

Die op de Onmogelijkste Plekjes leven, Zich tussen Tegels zelfs Vermaken als waren Ze in hun eigen huis, De aardkorst doorboren Om lucht te geven Aan groei en bloei - ' k Wilde dat ze Mijn inktzwarte Nacht doorboorden Zodat ik met mijn Leven verder kon gaan…

ben je in het donker bang duren de nachten te lang denk je dat je daar wat ziet heus, spoken bestaan niet zie je schaduwen op het behang jagen geluiden je op stang geloof alleen wat je werkelijk ziet want spoken, die bestaan lekker niet…

donkere schaduwen in mijn hoofd als zwarte spoken in een verlaten huis zwervend overal ze drukken me de grond in omgeven door zwarte modder schaduwen verborgen in het donker is mijn hoofd eindelijk leeg alle spoken overstemd door stilte…

Gisteren galoppeerde er een nachtmerrie door mijn dromen over de bruine paarden die buiten stonden onder de regen van de nacht ik liet haar teugels los draafde met een volle blaas naar de toiletpot die onder een wolkenveld lag te snurken in haar bed slapend kon ik schaapjes tellen en wolven want die waren er ook toen mijn nachtmerrie…

Witte winternacht als een spook- of sprookjesnacht met magie getooid.…

nergens een ontsnapping in niemandsland bij het hek waar zijn slaap een stille droom hervat dwalen zijn sobere gedachten naar een liefde uit het verleden uitgeput met de fles in zijn handen legt hij de witte rozen op jouw graf.…

Zelfs na al die lange maanden Spook je nog steeds bij mij Zelfs na meer dan honderd weken Ben ik nog niet van je vrij Kan je me niet alleen laten? Met mijn boeken en muziek Of zal je eeuwig blijven spoken Tot ik weg kwijn van verdriet? Ik heb toch zo genoeg Van mijn herinnering aan jou Ach!…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Elektrisch licht heeft alle spoken uitgemoord maar schept geleerden…

als geesten ’s nachts hun wasgoed binnenhalen begint het spoken…