Alle inzendingen over wind OR geest

terwijl ze heerlijk rollebolde met de man in haar dromen fluisterde ze haar toost met een hartstochtelijke zucht in de wind nam nog een slok uit haar bokaal genoot met volle teugen is het niet zalig om nog in de geest uit de fles te geloven doen we dat niet allemaal… zolang we dromen…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

Geest van de wind beteugel je kracht zodat je stem door het gras zal fluisteren en lispelend vertelt van alle wijze verhalen die je meenam vanuit het verre dwalen, mijn wachtend oor zal open luisteren Geest van het water beroer mij zacht laat je ziel door mijn lichaam stromen geef me de diepte waaruit jij geboren bent zodat mijn hart zichzelf…

haar einde vond verstrooiing op resten groen geel gras terwijl wij zachtjes spraken kuste de wind haar as werd de geest weer helder voelde aarde warm kwamen woorden samen gaf je mij jouw arm…

ijzig giert de wind door stadse straten afval schuurt langs muren verdwijnt uit het zicht van gedoofde winkelramen een dakloze vrouw ziet met lede ogen de geest haar fles verlaten verbogen, schuifelt ze door stadse straten zal er nog plaats zijn voor haar?…

Wind in de zeilen; een pas gemaakte kapitein, Een schip met een bestuurlijk vraagteken. Een zonderling aan boord, Laaiend schuimende golfen typeren zijn gestalte en geest. Het kompas geeft oostelijke richting aan, De koers is gezet, wij allen varen mee.…

Wereldvrede is je geprogrammeerde tekstverwerker de trap afsodemieteren uit het dakraam je eigen programma schreeuwen geluiden uit je ziel geboren door de wind gedragen naar alle uithoeken van het bestaan geesten zich laven aan je echo ver van het weten vreet je de honger aan van je eigen stemgeluid.…

niets meer om te blijven Nog minder, minder om te gaan Vastgeroest in gewoontes Langzaam rottend in een nevel vol eentonigheid, vlucht mijn lichaam, voor de ijzige wind van verveling Mijn geest. mijn geest kan niet vluchten. Blijven,altijd blijven Want er is niets, om naar te gaan Alleen als ik mijn ogen sluit…

1. psalmodie ik droom mij blinder dan versluierd licht stem harp en luit tot vrome bede schouw deemoedig Sions heuvels beween het verloren vergezicht 2. de wind die waait verholen doch scheppende Geest waai als wind weer vrij zing Uw bruisend lied in alle talen over liefde, vurige liefde verrijs…

in de tuin van haar geest op armen vol rozen wiegt ze het kind zachte geuren zoete woorden gedragen door de wind in de tuin van het huis huilt ze met het kind de druppels vallen zwaar op het groen in een bed van nat gras vlijt ze het kind dat er ooit was…

blije smoelen kind’ren joelen door elkaar rondjes draaien zwieren zwaaien niets is raar lachen zingen dansen springen in het rond op je handen voeten landen op de grond de omgeving in beweging door de wind geest van vrijheid feest van blijheid voor een kind…

vandaag was ik alleen neen, niet alleen, maar met mijn gedachten ik was op weg naar beelden in het verwachten dichtbij een einder die ook best nog veraf kan zijn, dat is aan de machten ik volgde de hoop in haar facetten zij voedt de aderen kan de geest verdraaien de toekomst achteruitzetten met de wind meewaaien de adem pletten maar…

‘in de schaduw van de wind’ kijk ik naar ‘het labyrint der geesten’ en ‘het spel van de engel’ dat me als ‘de gevangene van de hemel’ dwingt het van buitenaf te bekijken maar wat mij het meeste stoort in wezen is dat ik niet zelf mee kon helpen zoeken het toch wel intens mee beleefde door het allemaal te lezen in de romancyclus ‘Het…

Dwaallichten, zwalkend als dolende zielen, zochten wanhopig hun weg naar de winst, de glans van het brons spoelde weg van hun hielen - de schim van hun trots meegevoerd door de wind.…

Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje _______________________________ DEAL OR NO DEAL Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt Met aanbevelingen voor Adema: Voor piekvervuilers enkel Canada Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…

Ik mis je, als was je mijn eigen vader, als ik dan door al mijn gedichten blader, die ik voor jou schreef weet ik dat ik dankzij jou nog leef.…

de zuiverheid fluistert dynamiek, de geest van alle kinderlijkheid op het schier eindeloze moment, dat de wind zijn zeilen zet De kleine mond, de grote bruine ogen lachende rondingen van zijn wangen, vertellen spontaniteit, en het ontembare fantasievermogen, het onbeperkt begrepen worden.. gekleurd als een zachtgetinte gloed..…

wind speelt met het lot der zielen De leegte die je achterliet wordt gevuld met doorn De herinnering versmacht zoals de kamperfoelie de tak De lente breekt aan…

Waaiende winden ontsnapten uit een droomslaap die mij lichter maakte en beter verteerbaar zoals herinneringen die ik voorheen was vergeten onrustig in mijn verlangen sliep ik verlegen en denkbeeldig naast mijn hospita Emma Petronella ik borduurde verder op liefde terwijl ik snurkte verrijkte ik mijn geest.…

dit bestaan is onbezet, nog open van geest en kind iets dat voor de deur staat, betast door weer en wind met blindheid van ramen in de kraamkamer van gestalten die met de jas over de arm in hun krimploze adem treden tot de stilte hen zal naderen, door afwezigheid omgeven de muren zijn alleen, zij maken nog geen leven…

Met groot materieel rukt de nacht uit, Langs je stammen siddert wind en geest. ------------------ uit: 'Vuur', 2008.…

mensen verzamelen zich om moeder aarde te danken winden wervelen rond van zuid, west, noord, naar oost een buizerd vliegt zijn kringen ziet met zijn scherpe ogen hoe bloemen, bessen en vruchten een kleialtaar versieren in een licht briesje vleugt adem van de grote geest…

Herinneringen aan jou, Aan jullie, die ik ongewild Verliezen moest, Slaan mij in het gezicht Als een ijskoude winterwind Die onverwacht voorbijkomt Op een tropische zomerdag Terwijl het hete zand Van het Noordzeestrand Onder mijn voeten brandt - Hier heeft het leven heeft mij groots En genadeloos achtergelaten…

in deze schemerige bossen waar de geest van ‘t verleden zelfs huist in de ruwe schors van eeuwenoude statige eiken wind raast in de toppen verschuilt zich ruisend in ‘t eeuwige groen van statige bemoste sparren zwijnen spoken hier rond zwart smakkend knorrend elke geest vlucht jammerend tijdens hun nachtelijk maal in de morgen resten…

niet langer grenzen kent in zijn hebzucht om te blijven wat is er over van het kind die mijn volwassen geest voorvoelde misschien een boodschap in de wind een ansichtkaart van vroeger waar ik herinneringen terugvind wat is er over van de wildernis die in mijn jeugd zo ontroerde vrijheid die zo voelbaar was.…

Pinksterfeest voor de deur een andere wind gaat waaien een feest voor de geest perspectieven gaan draaien Midden mei, bloemen en kleuren de wapens verdwijnen de zon gaat schijnen het zou toch kunnen gebeuren Geweren leggen we neer we zoeken het in woorden geen staakt-het-vuren akkoorden het woord wint het telkens weer O geest, maak…

Als je de wind hoort fluisteren en je echt wil luisteren dan hoor je de liefste woordjes en als ik dan die woordjes hoor dan denk ik aan jou Als je kleine kinderen hoort spelen die zich zeker niet vervelen dan hoor je de leukste kreetjes en als ik dan die kreetjes hoor dan denk ik aan jou Als je de radio hoort zingen over de allerleukste…

De wind amechtig dweilt langzaampjes aan Tot wriemelende hoop de tekenresten; De luizen laat hij: dàt is niets gedaan.…

Jij gaat met mij een eindje verder, de wind blaast met ons mee, weggereten dromen worden weer fantasie. Ik vertrouw op jou in een volmaakte harmonie.…

Oren die zich draaien naar de wind, Kunnen horen welke zinnen hij waait, Welke woorden er verloren gaan, In zijn zuchten onderbroken, Door het gefluit van vogels, Die nooit hebben bestaan...…