Alle inzendingen over zomer OR seizoenen OR herfst

Een vaarwel aan de zomer die langzaam sterven gaat als het blad verkleurt en loslaat van bomen en struiken. Die buigen voor het afscheid en zachtjes hun tranen wiegen als een allerlaatste groet nu de zomer plaats maakt voor de herfst.…

klonk de Herfst ik heb dit jaar de Lente verorberd nu ben ik een natte app volledig heer en meester voor en na de zomer! tenminste… als ik de zomer nog een kans geef ahaa aa aa aaaa aaaaaaa…

zo wat van die dagen loop je gewoon door het bos en je denkt het is nu herfst en al bijna winter morgen loop je daar misschien weer maar op een dag ben je er opeens niet meer en daar denk je dan aan terwijl je daar nog loopt in die mooie herfst zou ook zomer kunnen zijn zo in leven als je steeds bent…

ik herfst met je mee met mijn pallet vol kleuren schilder ik de herfst neer gewapend met kwasten van ieder formaat ga ik de strijd aan met de zomer kleuren wil ik je net zolang tot dat ik je ontgoocheld heb en jij je overgeeft aan dat wat komen gaat…

Bladeren van de bomen Buiten is het fris Als de zomer na verloop van tijd weg is Regendruppels aan de takken Straten vol met rondvliegende bladeren Steden met volgelopen putten Auto’s rijdend in plassen Kinderen zie je niet meer op straat spelen Die zitten zich binnen te vervelen Ze wachten op de winter Sneeuwballen maken en tegen ruiten…

Lief groen, verbleekt. Lief groen, verkleurd. Lief groen, verkreukeld. Kleurenpracht, donkere wolken, woeste wind en snijdende regen. De zon waait voorbij. Lief groen, ik wacht.…

Herfstbladeren liggen rood en bont: een tapijt op het trottoir en in het rond. Daar waar nu kalend een boom met kleurenspel als op de wagen: de pracht van een palet. Nu zal het nog duren dagen, dat blad opnieuw ontspruit uit nieuw gevormde knoppen als zijnde ‘s winters bruid van het ongeborene. Even spant de natuur zich in, stilte, daarna…

Het jaar en zijn getijden elk seizoen weet mij te verleiden tot overpeinzing en verrukking die beurtelings strijden om de vreugde in mijn ziel dit volledig te ondergáán ónder gaan in dat palet van kleuren en geuren, in die seizoenen van koude, lauwte,…

Met de verrassende ontreddering van een najaarswind is de herfst zijn beleg begonnen. Populieren kaal als borstelstelen houden hun fierheid staande. Een seizoen op rand van verscheiden, alsof zonder bladeren de vrijdenkerij weer ruimte krijgt. Met de wiekende lafheid van een duif stijgt de dodenkou op uit de diepte van het leven.…

we ruimen op in de lente we rusten uit in de zomer Complementair op het seizoen voelen we dat we leven Een gretig gevoel…

Hij tuurt naar langzame takken in de wind het blad kleurt aarzelend geel en denkt, al weer een nieuw seizoen. Bij de buren openbaart de herfst zich rood in appelbomen. 't Lokt hem naar buiten de fris ijle lucht verspreidt een spoor van kruidige geuren zo spreekt de herfst van tijdelijkheid ook in zijn leven.…

nu dit seizoen zo voelbaar naar een einde glijdt de avonden zich lijken neer te leggen kom dan, juist dan nog in mijn late zomer en leef met mij bij dagen na een rijke bloei van de volledigheid…

't Was zo'n mooie zomer een zomer met zon zoals zomers horen te zijn Herfst sluipt in de dagen de zon heeft haar afspraak met de nazomer gemist Ik fiets tussen regenvlagen door van thuis naar werk en weer terug Zou zo graag nog wat zon zien en haar warmte voelen in mijn rug…

zie de lagen gaan gedragen door de wind ze koppen hun weerbarstig kind het tikje herfst lucht even zomer op in wit blijft blauw de top klim maar in je vormen' de donkere onderkant geeft regen ook een kans totdat ze botsen en jij je bliksem schiet uit veel te hoge wolken dus hagel maar en donder op jouw herfst brengt onze zomer…

moge het groen de lucht de geur het gegons en gezoem ons verlossen van deze over alle seizoenen heentrekkende eeuwige herfst (uit de reeks gedichten over "climate change")…

Vijfde Seizoen Als de zomer te vol is de winter te leeg de herfst niet wil kleuren lente beloftes niet vervult Dan zoek ik dan zoek ik dan zoek ik dan zoek ik naar het vijfde seizoen Aardbeving Toen mijn aarde beefde werd dit op de schaal van Richter niet geregistreerd stonden er geen koppen in de kranten werd er niet…

Het is weer herfst, tijd van de bladeren die verbranden: de natuur de regie. In het vrome spoor van de vaderen gloeit de as van de oude religie nog rood na van het aardse hellevuur dat de hemel de seizoenen bevocht, maar smeulend in miljoenen stervensuur Gods jaargetijden niet verbannen mocht.…

De tafel gedekt de zon in de bomen de bloemen in pracht de zomer heeft er zin in Zomer 2014 en neemt maar moeilijk afscheid Herfst 2014 Warmste 1 november ooit 22 graden in Nederlands Zuid-Limburg!…

zo mag het herfst zijn deze zomer alle neerslag komt me goed van pas voor mij geen zon en blauwe luchten ik heb liever grijs en een regenjas…

In de lente ontlook de bloem In de zomer scheen de zon volop In de herfst viel het eerste blad En nu, nu is het winter in m'n hart…

een wat donker bruin vermoeden waait het blad van de kastanje ritselend haar aan dat de zomer allengs stilt en zich onontkoombaar in de herfst moet laten gaan…

ik wachtte op de lente verlangde naar de zomer zag uit naar de herfst en wilde de winter voorbij en steeds weer werd mijn geduld op de proef gesteld…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

bossen en velden stellen ten toon de overgang van een seizoen goudbruine kleuren bedekken in vorm van vallende bladeren wat paadjes en wegen deze stomme film schept sferen en geuren met als ondertiteling: “de herfst ligt op de grond”!…

ze zeggen zoveel kondigen met hun bestaan het einde van een seizoen aan geven de herfst vrij baan bekleden al wat stervende is met kleurig fluweel laat dat wat ons verlaat nog eenmaal vlammen voordat ook hun tijd vergaat laat de paddenstoelen maar zwammen…

Ik typ zomer en hoop stilzwijgend dat de ruimte tot het volgende seizoen precies zolang duurt als tot de volgende zomer.…

Vandaag geef ik mijn vaas terug aan het kleurenpalet van de zomer. Schoon en leeg van binnen schijnt een nieuw seizoen mijn kamer in. Er ligt weemoed in de vensterbank maar dankt de stille aandacht.…

“Ik vind de herfst een schitterend seizoen”, Zo sprak de peuter, lurkend aan een fles, “Eerst was Sint Maarten al een groot succes En nu vult de goedheiligman mijn schoen: Acht pilsjes heb ik van de Sint gehad En van Sint Maarten zelfs een volle krat!”…

je herfst in roodgeel nazomert loom het groen werd jou door kou teveel glooit tapijt op moeder aarde beschermt de wortels die hun voedsel daar vergaarden kleurt de oogst van dit seizoen en met jouw vruchten zullen wij het deze winter moeten doen…

vergeef me bladerloze zomers vergeef me eeuwige herfst wortels schieten soms verder dan takken reiken niet altijd vergeef me de speling van mijn natuur…