3405 resultaten.
Figuur over de rivier gebogen 2
gedicht
2.0 met 22 stemmen 18.913 Zullen we nou nog gaan vissen of niet. Kijk de hengels,
allemaal gisteren voor je gekocht alle twintig,
je kwam niet en ik kon je nergens vinden.
Dus dit is het aas het zoetste zingen en fluiten
en daar staat de picknickmand vol met zelfrijzend verschiet
en hier heb je eersteklas stof waarmee ik je aankleed,
wil je het. Of toch liever
niet…
Het intens verlatene
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 137 ik schreef
kleuren op
je huid
trapsgewijs
van licht
naar donker
je onderging
de steek
van het
puntig pluis
gelaten gaf
jij niet thuis
in emoties
die de kop
opstaken
voeren wij
op onbekende
wateren
gingen nergens
heen in het intens
verlatene waar
aantrekkingskracht
geen baas over
de polen was…
troost
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 177 eenzaam
ben
je
nooit
alleen
laat
dat
een
troost
zijn…
onbegrip
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 100 nooit gedacht dat ruisen
aldoor het uitzicht verblindt
en zo ver en diep verscholen
aan het oppervlak kan huizen
en doorheen het lijf
warm bloed en koude verbindt
het is aldoor nog dolen
in een gesloten verblijf
ik zie het gras zeker wel opkomen
waar kleuren mijn ogen zoeken
doch niet alle tinten beleven mijn blik
zij lijken bedekt met…
stilte
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 88 toen de liefde van
korte duur was
en hij de wind
hoorde suizen
ving hij de
laatste stofjes
van de zon
toen aan de
overzijde niet
meer lag wat
en wie hij zocht
liep hij vast
in het laatste
woord
toen het zingen
van de krekels
niet langer
hoorbaar was
sloot de nacht
zich dicht
hield de stilte
haar adem in…
Cirkel
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 168 Eenzaam en alleen
gevangen in een cirkel
van het eigen ik…
EENZAAMHEID
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 569 Dag na dag zag zij in afwachting vergaan
verscholen tussen vier vergrauwde muren
’t was wachten op ’n woordje van de buren
haar leeftijdsgenoten waren al heengegaan
God koos voor haar een lange levensbaan
al moest zij die kille eenzaamheid verduren
dag na dag zag zij in afwachting vergaan
verscholen tussen vier vergrauwde muren
zij had…
Leeg
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 90 Ik voel me als niemand
Ik voel me niets
Uiteengereten
Zoals een hopeloze schaduw
Vol pijn
Zoals een hulpeloze schim
Zo leeg…
De overkant
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 190 Als ik uit mijn venster kijk,
zie ik de overkant.
Wat zie ik dan?
Hetzelfde als bij mij.
Er verandert niemendal.
Een raam en een deur, dat is al.
Maar achter dat raam.
Zo stel ik mij voor.
Daar leeft iemand met een naam.
Met gedachten en wensen
met pijn en met smart.
Een mens met een hart...
Wil ik het wel weten,
of raakt het me…
HEERLIJK EENZAAM
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 117 Op het prachtige, verlaten eiland
schuilt Robinson Crusoe tussen struiken
van een heveltop. Meer dan ooit gebruiken
zijn neus en oren genot bij speels verstand.
Lucht- en zeeblauw vloeien naar de wereldrand:
kantwerk, dat voort wil zweven, wegduiken,
toch op zijn plaats blijft om te ontluiken
tot zonneweefsel, door vragengloed omrand.
De…
Een beetje fleur
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 93 Ik heb twee glazen flessen,
hun halzen trekken krom.
't Zijn twee precies gelijken,
ik lach er een beetje om.
Het is alsof ze naar mij buigen.
Glanzend groen, een mooi gezicht.
Ze hebben een dikke bodem,
die schittert in het licht.
Ernaast staat een klein vaasje,
met één enkele rode bloem.
Vanuit mijn stoel zie ik het aan,
het hele plaatje…
Nergens zet je me neer
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 120 In deze kille wereld
van vervreemde planeten
de wijsheid in een kan
aan het glazen raam gezeten
deze ronddraaiende aardkloot
zonder dromenland achter de horizon
heb je hulp nodig, vraag je me indringend
nee ik red me wel, de wereld staat in brand
nergens zet je me neer, ik verblijf in jouw leegte
jouw schaakspel in een niemandsland
onder…
Zwanenzang
poëzie
3.0 met 16 stemmen 3.414 Is ‘t waar dat ik, in langvervlogen dagen,
Geloofde in dromen en een dichter was?
Dat jonge meisjes met mijn verzen lagen
Zich te verzadigen, eenzaam in ’t hoge gras?
Waarom wil geen mij, eenzaam nu, hergeven
Wat van de liefde, aan hun bloei verloren?
Nu ik verminderd ben, na zoveel leven
Nog zelfs niet zeggen kan: ik ben geboren.
Is de…
Op het geraamte van de avond (1)
gedicht
3.0 met 68 stemmen 23.515 schemer brak de kleuren af
tot op gelijk gebeente -
het was weer tijd voor kale
echo's van de kale stenen.
je liep wat langs de kade
als zocht je iets van waarde.
een koffer die is blijven staan
waaraan een label met haar naam.
een hoed misschien, een handschoen,
alles wat maar passen kon
om degeen die voor je stond
steeds als je daaraan…
laatste dagen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 93 hij was niet
voorbereid op
deze winter
vernielde
dromen knarsten
in zijn hand
gedempt licht
schuifelde
tussen hem en
en de wereld
ik ga niet dood
dacht hij
aan barrevoets
lopen ik
sterf alleen
in verloren tijd…
Krik krak krik krak
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 92 Het hondje mist een oogje
verloren in het bos
Het hondje mist een oogje
er zat een steekje los
't is naar de knoppen
draaien helpt nie meer
't is naar de knoppen
't is kapot meneer
Krik krak, krik krak
deurke gaat op slot
Krik krak, krik krak
alles is kapot
't kachelke is uit
de kaarskes opgebrand
alles is gekuist
't huiske is aan…
Stilte
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 90 ‘s Nachts als het stil is
is de stilte het luidst
Spoken in de stilte
Stilte in de duisternis
deze voorbij
Bergen, dalen, pieken , de luwte
Daar waar ik ben
Met zonder jou
is waar ik zijn wil…
Alleen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 136 Tranen druppelen op de bank
Geen zorgen
Je ziet ze niet
Warm en nat rollen ze
Over mijn wang
Ik ben alleen
Mijn hoekje van mij
Zo alleen
Alleen met duizend tranen
Elke druppel
Een zee van spijt
Een zee van teleurstelling
Een zee van angst
Help me
Help…
Eenzaam
poëzie
3.0 met 18 stemmen 4.110 De sombre pijnen ruisten, kreunend bogen
Hun donkre kronen neder naar de korst
Der aarde, de winden sloege' aan mijn borst
Hun grauwe vleugels, de struiken hadde' ogen.
Ik vluchtte de verlaten hei, - de vorst
Der eenzaamheid, de vale raaf, gevlogen
Op mijn schouders, zat over mij gebogen,
Dat ik de bange lucht nauw aadmen dorst.
Bij '…
Assepoes
gedicht
3.0 met 77 stemmen 27.268 Je zussen sneden hiel of tenen af
en werden even bruid. De buit was jij.
Jouw zwanenzang, jouw preuts gespin,
jouw dansen op het ijs van middernacht,
had je van een sprookje meer verwacht?
Je bent een blinde op een uitkijktoren,
je baadt in weelde, paart in kikkerdril.
Vergeet wat je zo graag vergeten wil:
het glazen muiltje en de vlekken…
Versteend
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 133 Ik zit op kunststof
wit als tandpasta
warm noch koud
nietszeggend draagt het mij
lang staan valt mij zwaar
Als de zon schijnt
heb ik schaduw
bij regen zit ik droog
behalve als de wind
hard vanuit het westen waait
Ik ben niet thuis
heet niemand welkom
ik zit en kijk
naar ruggen
van mensen onderweg
In een wolk van diesel
stopt een…
Egeltjes buffelen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 67 met de tong uit de mond
schuifelen de kaplaarzen
door de bladeren die
onder haar knisperen
als papier - bedachtzaam
ze was bijna zichzelf
vergeten mee te nemen
op zoek naar onaantastbare zaken
speurt ze over de grond
zich niet bewust van haar gedachten
o - was ze maar zo'n varkentje
u weet wel zo'n dure
die truffeltjes vinden…
niemand die je vond
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 114 met ingehouden
adem wankelt hij
tussen rotswand
en ravijn
zijn flux de paroles
vliegt angstig weg op
het nauwe koude pad
kraaien lachen
zoveel zwarter is
de leegte in zijn borst
de stille weg naar een
plek van diepe pijn…
iets
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 64 de wereld versteent stoelen
worden ornamenten
de dag morsdood
en hortensia geronnen bloed
maar iets is
dat nog beweegt
langzaam trekt het
een groezelig nachthemd aan
wanneer ik muisstil en starogend
boven een leeg glas tot
godzijdank
de ijskast slaat aan…
Troosteloos
poëzie
4.0 met 9 stemmen 2.184 Geen nacht gunt rust;
Geen dag brengt hoop;
Een foltring is uw lot en 't mijne;
Seizoenen komen en verdwijnen -
Wat gaan ze ons aan? wat 's werelds loop?
Ten ergste helt ons eigen baan:
Saam lijden bleef geen saam dragen...
Doodmoe vindt ons het licht bij 't dagen,
En levensmoe bij 't ondergaan.…
Aan zee
gedicht
3.0 met 116 stemmen 36.324 Een gore zee;
Aan 't strand daarvan:
Van lieverlee
Een eenzaam man.
Zijn blik is naar
Verlatenheid -
Geen uitzicht, waar
Men die vermijdt.
In 't niets verglijdt,
Zonder misbaar,
De hooploosheid
Van weer een jaar.
De mond blijft stom
Tegen den tijd,
Want ouderdom
Is eenzaamheid.
-----------------------------------------
uit…
miniatuur 13
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 70 achter de heg, en 'n struik
zit de man achter 't raam;
'n dubbel geluidswerend luik
hij speelt in zijn theater
"de eeuwigheid in spe",
hoort al de stem, van later
en spreekt van die ruisende zee…
gekleed over straat
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 98 het poreuze gaat
gekleed over straat
iemand zingt een
klaaglied de ander
vangt met rouwen
aan iemand wordt
bedolven een ander
wordt belaagd
iemand lijdt aan
een afgestompt
hart het poreuze
gaat gekleed
over straat…
Verdwaald
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 203 Oud jaar
De laatste dag
Van het jaar
2021
Ik ben
Alleen
En verdwaald
De weg
Kwijt
Maar
Laat me
Laat me vrij
Vrij om
Mijn eigen
Weg te vinden…
DE VERLATENE
poëzie
3.0 met 10 stemmen 3.443 Eens had ik bloemen lief en was om ’t springen
Van beekjes blij zoals een eenzaam kind;
En dromend zocht, en onder spel en zingen,
Ik ’t leven door naar wat ik nimmer vind.
Mijn waarheid zocht ik en ik droomde een logen;
Om ’t eigen zelf heb ik mij zelf bedrogen.
Ik heb verlangd naar lippen die mij kusten,
Naar ’t lachen van een diep geliefde…