Alle inzendingen over landschap

Het oude kerkhof. Het zware ijzeren hek dat eens toegang gaf was grotendeels al verdwenen. Daarachter zag ik eeuwenoude graven, met scheef gezakte zwaar verweerde stenen. Het geheel was donker beschaduwd door eeuwen oude zware eiken, lang geleden eens geplant in een grote kring. Waar de geur van het roemruchte verleden maar niet wilde…

Toen een zwanenjong zichzelf in de spiegel aankeek en een grijs donzig kuiken terugblikte Begon zij nieuwsgierig kleine barstjes in het glas te pikken Al snel ontstond er een kunstwerk van verfijnde breuklijntjes Bloemen van ijs ontsproten in het o zo tere glas Zij bleef met haar snavel pikken totdat haar spiegelbeeld langzaam transformeerde…

Donkere golven rijzen op In klanken van ruisen en zuchten krullen zij langzaam om Alsof zij de maansikkel aanbidden die badend in bleek licht boven hen hangt Een zilte adem wordt ingehouden vergezeld door een korte stilte Boven de golven van donkerte verschijnen nieuwsgierige schuimkoppen Dan buigt het geheel volledig neder Stort in en…

de zee is onbestendig wisselvallig als een mensenziel soms is zij grijs en ruw met zware deining een koortsachtig ongedurig spektakel en geraas beukend op het basalt om dan weer in een blauwe slaperige kalmte te verschijnen haar golven rekken zich traag naar alle kanten uit vandaag is zij een vlakte egaal als een meer…

Kracht uit zich door een natuurlijk geweld Gaten tussen bomen Een boomstam door natuurkracht geveld Een zwarte specht was in je gekomen Gehavende stammen vertellen over eeuwen In jouw holten sliepen spreeuwen Je hart was rot tot diep in het zicht Een proces dat doorging totdat je was gezwicht Verspleten tot houtige vezels Judasoren vergelijkbaar…

De nachten koud Het vriespunt nabij Het ijskoude woud Een ijsmuts tegen een grieppartij De wanten aan En dan maar gaan Langs wildwallen komen Waar plotseling de lucht gaat stomen De temperatuur stijgt Lichte dooi dreigt Vocht vertrekt uit boomlijken Verterend hout zal geleidelijk verder bezwijken…

Inspelend gevoel door je genen Natuur zo mooi voor je verschenen Zonnige ochtendbeelden beleven Natuur kan zoveel goeds geven In natuurstilte kun je zuchten Je ziel laten opluchten Het opkomen van de zon begeren Ballast elimineren Natuurtheater met diepgaande belevenis Wat tranendauw en ochtendfris Kleuren strelen de ziel Alsof alles…

Er waaien klanken over de dijk, de jasmijn stuurt haar zoete geuren. Het lage land ligt er in duizend kleuren, nederig, onder ‘t azuren hemelrijk. Ganzen boven, en een schip beneden, een spiegel gelijk, trekken V’s, die lucht en water openscheuren. Tot de stilte valt en de schilder het laat gebeuren: het in lijst gevangen rivierenland, van…

op 'n steenwaarp afstand van Smeerling aan de overkant van de Ruiten Aa ga maar na waar nieuwe huizen staan die van Oldaarp niets weten verdwenen vergeten archeologen zoeken fundamenten stenen graven zal niet gaan zolang die huizen daar staan alleen een middeleeuwse naam bewaard op een oude kaart Oldaarp…

Westerwoldse Aa riviermond bood kansen binnen te varen musketten, lansen kapot te maken waardoor bezwijkt wat met moeite was ingedijkt een zeesluis dus om het tij te keren een schans erbij om de vijand te weren dat was eerst Oudeschans na wat nieuwe inpolderingen lag dat teveel binnenlands riviermond meer naar het oosten werd de…

de vuurtoren seiner van stavast stuurt in nachtelijke uren haar lichtende codetaal over ondoorgrondelijk water dat golven als rollende stenen naar de voet van de duinen stuwt in dit zeelandschap waar lichttoren en duinenrij van geen wijken weten stroomt ondergronds een ongekend verlangen…

Golven spelen Heldere bodem in zicht Natuur delen Waterleven belicht Wolken drijven Schommelend plompenblad Libellen met z’n vijven Een waterjuffer die er in het zonnetje zat Weerspiegelingen beleven Voorntjes beducht voor een snoek Rietkragen weven Wind die z’n weg over de golfjes zoekt Je vergeleek De rust uit de beek…

In alle rust momenten Weten wat men wil en zal doen De zon inwendig laten schijnen Als zachtheid van limoen Schaduwen van een bladerdak Zon het tegenwicht belicht Natuur spreekt de taal van het gemak Verkleurend blad biedt warm tegenwicht Zacht speelt het spel van de natuur Als spinnen webben weven Je gedachten aan droomland overgeven…

uit Hoetmansmeer in het hoogveen stroomde voorheen de Pekel Aa het veen is weg en de Pekel Aa is veenkoloniaal alleen nog een kanaal recht als een lineaal behalve in Oude Pekela daar volgt de Pekel Aa haar oude bochten na betekent 'zoute rivier' de Dollard kwam immers met zijn zeewater tot hier tot Oude Pekela nu loopt de Pekel Aa…

kikkerdiep het Groningse woord dat meer bekoort dan Pagediep het hoogveen schiep in het huidige Pagedal bij Stadskanaal dat riviertje, het liep langs Ter Marse, Veenhuizen om onder Onstwedde uit te monden in de Mussel Aa we ontgonnen het weg maar vanaf de N366 is het riviertje hersteld geen spectaculaire meanders bochten, moeras het…

natuur is niet in te dammen is te bevrijden door fietsers, wandelaars met een wijde boog er omheen te leiden zij maken hun ronde waar in oude tijden de Tjamme als rivier tot hier door de Dollard was teruggedrongen hooglandrunderen grazen rondom een plas waar ooit de zee-oever was tussen Beerta en Finsterwolde voorheen rolde de rivier…

De eskimo's in het inuit de taal van hun gebied hebben tientallen woorden voor ijs en sneeuw omdat dat zo tot hun dagelijks leven behoorde in Westerwolde was een groot aantal woorden voor moeras omdat dit de dagelijkse omgeving was. Mussel, Pallert, Poldert zijn er een paar Oerde, Morige echt waar en dan zijn daar namen met 'moer'…

Zon na regen Voor de natuur een zegen Zonlicht spelend met het blad Vanuit de boomkroon valt een spat Regendruppels glinsteren in het licht Door zonlicht is een volgende druppel al weer gezwicht Een zonneharp weerkaatsend tussen bomen Momenten waarin je weg kunt dromen Sferen die het innerlijk laten verstillen Je merkt temperatuurverschillen…

De arend zweeft en broedt mijn beboste duinen vol ik hang met zand en zomp en gras en dor getak en jonge scheut in hem dit is de zon tussen de aarde en de ijlte breek baan, trillende wereld van libellenvleugels ruisende onbeweeglijkheid boven prille netelkoppen, breek baan in mij die in dit landschap zit in dit doorzichtig nest van arendsdons…

O Rijn, die ik zo dikwerf heb aanschouwd, Hoe dierbaar zijt gij steeds voor mij gebleven, Ik was met u als met geen stroom vertrouwd, En blij was ik als kind bij u te leven. Gelijk daarginds de landelijke dreven, De paden over heide en door het woud, Zo hebt ook gij verrijkt mijn kinderleven Met tal van vreugden, die ik nog behoud.…

Egypte heeft van zuid naar noord het stroomdal van de Nijl water, leven, vruchtbaarheid door kurkdroge woestenij Westerwolde zuid naar noord dal van de Ruiten Aa daar zit landbouw, leven, vlijt tussen hoogveenwoestenij. Pyramiden zijn er niet wel grafkuilen uit Steentijd farao's hebben we niet de hoofdelingen Addinga waren autoriteit…

website want een precieze kaart van Nederland zoom in op je stad en zie wat er anders wordt jaar na jaar van 1815 tot nu beetje bij beetje komt het veen afgraven voor elkaar cartografen tekenen elke meter nieuw ontgonnen akker in losse kanalen zwellen uit tot bloedvatenstelsel natuur overwonnen op de kaart in 1850 kwam bij Sellingen…

Je trekt de deken opzij zodat ik naast je kan liggen en jou iets kan vertellen over uiterwaarden en die brug over de Waal waar ik overheen ging met de trein. En dat rivieren mij altijd doen denken aan andere rivieren in de verte en boten in de mist aan andere boten nog verder weg in de mist. Je lichaam warmer toen ik zei dat dit alles…

De grauwe reus die, gans een bezig leven, tot elke wind zijn hoogmoed heeft gewend, staat, ogenschijnlijk nog bij kracht gebleven en stevig op zijn stenen fondament. Maar ‘t oude lijf, verschrompeld onder de oude beplanking, is verschrankt en uitgeteerd en staat, ternauwernood bijeengehouden, nu in de wind verwinterd en verweerd. ‘t Armzalig…

De dag is te ruste gegaan op het talud vandaag het zijn de mooie herinneringen die ik meedraag. Het naambordje siert nog steeds de muur glinstert na in de zon in dit avonduur. Wie hier allemaal zijn geweest en door de deur zijn gegaan het zijn na vandaag herinneringen die ook weer vergaan.…

ik liep in de fuik van laat avondlicht en hield je hand vast ontleedde een bloem, zag om naar waar we net nog liepen met zo weinig geluid, alsof niemand wist wie wij waren zonder wetenschap van uitdrukkelijk achterblijven zowel bomen, bladeren als vuilnisbak bestonden rond dezelfde tijd een vogel floot nog even als teder besluit…

het is me wat een oud lijkenpad werd herontdekt een voetpad dat zich vanaf Laude door het land via Ter Borg tot de Sellinger kerk uitstrekt dorpelingen, boeren vervoeren de kist met de overledene over dat pad niemand wist nog hoe het liep herontdekt en met respect voor het verleden zal Staatsbosbeheer het lijkenpad weer in eer herstellen…

in Sellingen is een dichteres Rita Smits die mooie dingen gemaakt heeft ik ken haar niet weet niet eens of ze nog leeft gevormde zinnen bij haar rijmen veel beter dan de mijne Westerwolde natuur, sfeer zet ze ongelooflijk raak neer winden zagziggen schapen die loom liggen witte wieven wuiven dansen op een tange niet ik, zij heeft…

Alom, aan de ronde zomen van het rustig vergezicht, aan de lage damp ontkomen, aan de oever van het licht, achter 't levendig gewemel van de daken, op het goud van de uitgespannen hemel opgericht, is 't winterhout. Hoog over de lege tuinen staat het, zuiver afgerond, met zijn vederige kruinen op tegen de avondstond, met zijn neergebogen…

Daar staan 'n man in die son langs die blou water van 'n dam. So eenvoudig het dit begin, net so skryf ek dit hier neer. Dit is in 'n suidelike land en voor die seisoen begin. Die man hou in die wind sy hoed vas met één hand. Die ander hand is gelig, miskien 'n gebaar om my te groet. Wie anders kan hy bedoel? Daar is…