849 resultaten.
Grimmige lente
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
314 Het lichtgroen waagt zich nu toch uit de bomen,
bekleedt uitbundig het onderhout.
Winden bleven maar uit het noorden komen,
Corona-Nederland had het akelig koud.
Mens en plant, ze kregen er van langs.
Men moest niet denken dat zegeningen
zonder pijniging verkregen worden.
Pasen was een paar weken terug...
Nu is de mildheid daar.
De flora…
'Een lege postbode verdrinkt op de landweg'
poëzie
3.7 met 47 stemmen
14.405 (Voor A. Morriën)
het is verdomd al weer haast herfst
en mijn vermoeid lichaam dat geen honing kent
lichaam zwak boven mate en gespleten
het is een oud huis als in Greenwich Village
de bomen staan haastig in te pakken
hun bladeren gaan in de koffers van de grond
de wind is een gezwinde sleutel
en over het deksel legt zij een kleed van wolken…
Werkcoupé
gedicht
3.5 met 19 stemmen
9.269 Besneeuwde velden zijn de wereld zelf.
De zware hekken sluiten niets meer af.
Tot suikerbeesten eten paarden zich
waarna de bakker ze komt halen.
O palmen van de boerenkool.
Magere haas, golfplaat van eterniet,
contour die slingert, sierend niets
voorbijschiet en ontroert.
De reigers vasten, maraboes
mijn stiltes trouw gebleven
in menselijk…
Klimduin
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
472 De tijd die het zal vergen
De ademhaling zal het tergen
Voeten wroetend in het mulle zand
Spieren die je aanspant
Uitkijkend naar de top
Het mooiste punt is bovenop
Je wilt beloond worden voor het zwoegen
Het zand wil je schoenen telkens onderploegen
Je wilskracht en doorzettingsvermogen
Sjokkend heb je voortbewogen
Het eindpunt is de…
NOORWEGEN WENKT
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
385 De ruime baai vol
heuvelige eilandjes
blaast zijn wijde adem
de nauwe Fjord in
wiens peilloze diepte
zich vrijuit meet met
hoge rotsen aan weerskanten
waar geiten onbezorgd wonen
op steile grashellingen.
verre spitse bergtoppen
omringd door
nevels en mat zonlicht
schenken vragende gedachten
en opwekkende vaagheid
die ieder tot zich wil…
Pilaren van rust
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
270 Pilaren van rust
Als groene ornamenten verschenen
Het maakt je natuurbewust
Bij het strekken van je benen
Hun zachte wuiven in de wind
Robuuste vormen aanschouwen
Door het gemoed bemind
En zij, straks, hun bladeren weer openvouwen
Het lieflijk deinen
En vogels verschijnen
Als pilaren van trots
Als natuurlijke rots…
Eikenstrubben
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
322 Het geriefhout van weleer
Met bijlen gingen ze tekeer
Hakken in het eikenbos
Als strubben grillig uitgedost
Grillige vormen ontstaan in oude tijden
Tegen schapenvraat mochten uitlopers strijden
Knoestig hout kronkelend als in een vlucht
Afgetekend in de blauwe lucht
Sommige werden op enen gezet
Anderen werd de groei opnieuw belet
Eiken…
Over de regenboog
hartenkreet
3.1 met 9 stemmen
394 Tinten en tonen
afgedrukt aan de hemel
regenboog verschijnt.
Wanneer namiddag bijna ten einde loopt en
nieuwe avond zich aanwendt, wordt het puur licht stukje bij
beetje minder en nadert de schemer waar dichte wolkenlucht openbreekt
van waaruit een blauw plechtig wordt onthuld waarin enige zonnestralen zich openbaren.
Dat de boomtakken…
stilleven
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
349 een glas valt
water vloeit
reddeloos
over tafel
de onhoorbare
zucht van de
waterdrager: leeg
voor even onbelast
de ultrakorte
vrijheid van het
beduusde water
op het tafelblad
een waterig
stilleven kleeft aan
onze ogen:
meer in mini formaat…
Ochtendgrijs
hartenkreet
3.4 met 20 stemmen
388 Luchtdecoratie
In verschillende lagen
Ochtendgrijs ontwaakt.
Open twee vensters waar zij onverwacht en
zonder al teveel moeite een morgenhemel hebben ontdekt
Een lucht gelaagd met verscheidene verschillende wolken gegoten in
een ongereptheid en uitgestrektheid; er komen nieuwe ontwikkelingen op het pad.
Als een bijzondere natuurbeleving…
Flevodijk
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
345 Met aan mijn ene zij
de groene dijk,
aan de ander
de meerkoeten
die mee en zwemmen
in grauw water,
roerloos spert de reiger
tussen plukken riet
In de verte fietst eenzaam iemand
zoals ik alleen hier loop
Zicht op witte masten
Een enkel autootje
op de weg
door het water
Terug, aan de einder,
de centrale met haar pijpen
waaruit…
Ochtendgloren
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
347 Het aanbreken van de dag
Waar een zonnegloed over het landschap lag
Kristallen rijp blinkend in de eerste zon
Jouw dag in de hei begon
Alsof het landschap slaapt met een koude deken
Je hebt naar het opkomen van de zon uitgekeken
De fascinatie vanuit het heelal
Waarin lichtweerkaatsing sfeer geven zal
Je bent er op uitgetrokken langs heidepaden…
Veluwse rust
netgedicht
1.5 met 2 stemmen
289 Veluwse rust binnen halen
Waar het nergens overheerst
En je liefde voor het landschap mag vertalen
Een schaapskudde in de weer
Je hebt er heide zien bloeien
Dennetjes zien groeien
Op veldleeuwerikenzang getrakteerd
In gedachten is er zoveel geëlimineerd
Je hebt de herder gesproken
Een vos die in de hei is opgedoken
Je hebt langs heidepaden…
Indië
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
380 Denkend aan het oude Indië
denk ik aan mijn vroege jaren,
mijn leven van voor de oorlog
hoe gelukkig we toen nog waren.
Ik zie weer die koele witte huizen
langs de tamarinde lanen staan,
waar op het heetst van de dag
de luiken voor de ramen gaan.
Bovenin de kamers, die ruitjes
altijd weer in glas in lood,
waar het zonlicht doorheen speelde…
Het oude kerkhof
netgedicht
4.5 met 2 stemmen
326 Het oude kerkhof.
Het zware ijzeren hek dat eens toegang gaf
was grotendeels al verdwenen.
Daarachter zag ik eeuwenoude graven,
met scheef gezakte zwaar verweerde stenen.
Het geheel was donker beschaduwd
door eeuwen oude zware eiken,
lang geleden eens geplant in een grote kring.
Waar de geur van het roemruchte verleden
maar niet wilde…
Bevroren zwanenmeer
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
334 Toen een zwanenjong zichzelf in de spiegel aankeek
en een grijs donzig kuiken terugblikte
Begon zij nieuwsgierig
kleine barstjes in het glas te pikken
Al snel ontstond er een kunstwerk
van verfijnde breuklijntjes
Bloemen van ijs ontsproten
in het o zo tere glas
Zij bleef met haar snavel pikken
totdat haar spiegelbeeld
langzaam transformeerde…
Sterrenzee
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
291 Donkere golven rijzen op
In klanken van ruisen en zuchten
krullen zij langzaam om
Alsof zij de maansikkel aanbidden
die badend in bleek licht boven hen hangt
Een zilte adem wordt ingehouden
vergezeld door een korte stilte
Boven de golven van donkerte
verschijnen nieuwsgierige schuimkoppen
Dan buigt het geheel volledig neder
Stort in en…
de zee de zee
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
330 de zee is onbestendig
wisselvallig als een mensenziel
soms is zij grijs en ruw
met zware deining
een koortsachtig ongedurig
spektakel en geraas
beukend op het basalt
om dan weer
in een blauwe slaperige
kalmte te verschijnen
haar golven rekken zich
traag naar alle kanten uit
vandaag is zij een vlakte
egaal als een meer…
Bruinrot
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
279 Kracht uit zich door een natuurlijk geweld
Gaten tussen bomen
Een boomstam door natuurkracht geveld
Een zwarte specht was in je gekomen
Gehavende stammen vertellen over eeuwen
In jouw holten sliepen spreeuwen
Je hart was rot tot diep in het zicht
Een proces dat doorging totdat je was gezwicht
Verspleten tot houtige vezels
Judasoren vergelijkbaar…
Als bomen roken
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
298 De nachten koud
Het vriespunt nabij
Het ijskoude woud
Een ijsmuts tegen een grieppartij
De wanten aan
En dan maar gaan
Langs wildwallen komen
Waar plotseling de lucht gaat stomen
De temperatuur stijgt
Lichte dooi dreigt
Vocht vertrekt uit boomlijken
Verterend hout zal geleidelijk verder bezwijken…
Ochtendkleuren
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
346 Inspelend gevoel door je genen
Natuur zo mooi voor je verschenen
Zonnige ochtendbeelden beleven
Natuur kan zoveel goeds geven
In natuurstilte kun je zuchten
Je ziel laten opluchten
Het opkomen van de zon begeren
Ballast elimineren
Natuurtheater met diepgaande belevenis
Wat tranendauw en ochtendfris
Kleuren strelen de ziel
Alsof alles…
Er waaien klanken over de dijk
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
306 Er waaien klanken over de dijk,
de jasmijn stuurt haar zoete geuren.
Het lage land ligt er in duizend kleuren,
nederig, onder ‘t azuren hemelrijk.
Ganzen boven, en een schip beneden, een spiegel gelijk,
trekken V’s, die lucht en water openscheuren.
Tot de stilte valt en de schilder het laat gebeuren:
het in lijst gevangen rivierenland, van…
Oldaarp
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
265 op 'n steenwaarp
afstand
van Smeerling
aan de overkant
van de Ruiten Aa
ga maar na
waar nieuwe huizen staan
die van Oldaarp
niets weten
verdwenen
vergeten
archeologen
zoeken fundamenten
stenen
graven zal niet gaan
zolang die huizen daar staan
alleen een
middeleeuwse naam
bewaard
op een oude kaart
Oldaarp…
Schansen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
276 Westerwoldse Aa
riviermond bood kansen
binnen te varen
musketten, lansen
kapot te maken
waardoor bezwijkt
wat met moeite
was ingedijkt
een zeesluis dus
om het tij te keren
een schans erbij
om de vijand
te weren
dat was eerst
Oudeschans
na wat nieuwe
inpolderingen
lag dat teveel
binnenlands
riviermond meer
naar het oosten
werd de…
ongekend
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
284 de vuurtoren
seiner van stavast
stuurt in nachtelijke
uren haar lichtende
codetaal over
ondoorgrondelijk water
dat golven als rollende
stenen naar de voet van
de duinen stuwt
in dit zeelandschap waar
lichttoren en duinenrij
van geen wijken weten
stroomt ondergronds
een ongekend verlangen…
De beek
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
270 Golven spelen
Heldere bodem in zicht
Natuur delen
Waterleven belicht
Wolken drijven
Schommelend plompenblad
Libellen met z’n vijven
Een waterjuffer die er in het zonnetje zat
Weerspiegelingen beleven
Voorntjes beducht voor een snoek
Rietkragen weven
Wind die z’n weg over de golfjes zoekt
Je vergeleek
De rust uit de beek…
Heiderust
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
259 In alle rust momenten
Weten wat men wil en zal doen
De zon inwendig laten schijnen
Als zachtheid van limoen
Schaduwen van een bladerdak
Zon het tegenwicht belicht
Natuur spreekt de taal van het gemak
Verkleurend blad biedt warm tegenwicht
Zacht speelt het spel van de natuur
Als spinnen webben weven
Je gedachten aan droomland overgeven…
Pekel Aa
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
298 uit Hoetmansmeer
in het hoogveen
stroomde voorheen
de Pekel Aa
het veen is weg
en de Pekel Aa
is veenkoloniaal
alleen nog een kanaal
recht als een lineaal
behalve in Oude Pekela
daar volgt de Pekel Aa
haar oude bochten na
betekent 'zoute rivier'
de Dollard kwam immers
met zijn zeewater
tot hier
tot Oude Pekela
nu loopt de Pekel Aa…
Poggedaip
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
265 kikkerdiep
het Groningse woord
dat meer bekoort
dan Pagediep
het hoogveen schiep
in het huidige Pagedal
bij Stadskanaal
dat riviertje, het liep
langs Ter Marse, Veenhuizen
om onder
Onstwedde uit te monden
in de Mussel Aa
we ontgonnen het weg
maar vanaf de N366
is het riviertje hersteld
geen spectaculaire meanders
bochten, moeras
het…
de Tjamme
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
331 natuur is niet
in te dammen
is te bevrijden
door fietsers, wandelaars
met een wijde boog
er omheen te leiden
zij maken hun ronde
waar in oude tijden
de Tjamme als rivier
tot hier
door de Dollard
was teruggedrongen
hooglandrunderen grazen
rondom een plas
waar ooit
de zee-oever was
tussen Beerta
en Finsterwolde
voorheen rolde de rivier…