Alle inzendingen over delen

doemdenker weet; vrede wordt het nimmer Dus 't Vredeslied gescratcht*, wel- licht slimmer Het is Geert nu al in de bol geslagen Hij stapelt non-idee op non-idee en weet dan precies, díe heb ik hiermee In d' mensen, in d' mensen een welbeha-a-gen 't Wordt zeer waarschijnlijk een puinhoop met De PVV aan 't roer 't Wordt kiezen of delen…

Ken je dat, een stukje delen? Ken je het, samen spelen? Wil je dat eigenlijk wel, dat delen? Wil je eigenlijk wel, samen spelen? Of moet je een stukje delen, moet je samen spelen? Ken je dat, familie hebben maar geen familieband? Ken je dat, nooit geleerd, nooit meegekregen, ken je het? Wat ben je dan een bofkont!…

Het zesde deel van Star Wars is het derde Dat op het volgend drieluik preludeert Dat reeds ver voor deel één heeft gerouleerd (Dàt deel bracht achteraf de start te berde) Maar ik ken slot en midden nu terdege: Halfweg aan 't eind, aan 't einde halverwege…

Met liefde schrijf ik en deel ik graag gedichten en woorden. Mooier kan het haast niet zijn, het delen maakt mij blij.…

Wederom sta ik in deze gedaante Gegraven door de zeven dwergen ooit zal ik de heks verjagen die de boom tutoyeerde. Meter voor meter sla ik de klabanus met een stok die me alles waard is. Doe dit niet geef me een rookmelder pak mijn blocnote maar laat me geef me eeuwige rust.…

Je kan niet zonder het is er altijd Als het stil is is het tot spijt Het is een deel Een deel van mijn leven Als het tastbaar was Had ik het je gegeven Niet langer zeuren Anders krijg ik repliek Hetgeen ik het over heb is het wonder: muziek.…

Eerlijk delen Ik kan je nog niet binnen laten heb nog geen ruimte in mijn kop die ander is blijven logeren al weten we beiden: het is op We delen vals herinneringen: jij mag deze, die’s van mij Wie had ‘t over eerlijk delen kijk, ik krijg alle dozen pijn pijn om wat was en niet zou worden pijn om wat leek en toch niet was pijn om de barsten…

Kon jij anders kijken kon ik je laten zien Tranen die niet enkel vloeien In meervoud delen In vreugde In verdriet Tranen die niet enkel vloeien Kon ik maar laten zien dat ik het anders bekijk…

Jouw eenzaamheid wil ik wel delen eenzaam hoef je niet te zijn ik zoek je op, dan zijn we saam en, hoef je niet alleen te zijn...…

Wanneer twee mensen Het bewustzijn delen Dat de Spirituele wereld In hun is Waar ze hun éénzijn Kunnen ontdekken Vindt Spirituele Éénwording plaats…

Niet naar veel te jagen, Stil zijn kruis te dragen In des Heren kracht: Dát doet starren stralen In de zwartste nacht, Dát een hemel dalen, Waar de vrede lacht! Vader van genade! Sla mij vriendlijk gade, Sterk mij tot mijn plicht! Naar des Levens kusten Zij mijn voet gericht, Tot ik uit mag rusten In uw Sabbatslicht!…

De wereld heeft van Bush de keus gekregen Voordat de bloedwraak van zijn land begint. Dus wie z'n hachje liefheeft, volgt hem blind, Want ieder die niet voor hem is, is tegen. En al wat niet van steen is, is van hout. U merkt het: zo'n versimpeling is fout.…

Ik kan je nog niet binnen laten heb nog geen ruimte in mijn kop die ander is blijven logeren al weten we beiden: het is op We delen vals herinneringen: jij mag deze, die’s van mij Wie had ‘t over eerlijk delen kijk, ik krijg alle dozen pijn We zijn zo vreeslijk samen samen in ons verdriet om toen en nu om wat zo gruwelijk mislukte met om…

Zo kom je, ben je plotseling mijn deel....…

schaduw was bekleed met kleine reepjes zon die dansten op de warme wind in een oase met licht als bron een stukje paradijs waarin alles vergeten sneller smolt dan stukjes ijs ik kuste jou de nieuwe wereld in met een schitterend perspectief ik heb je al mijn deel van leven zo godvergeten lief…

bibberend in de kou Er schijnt slechts licht in zijn droom De maan schijnt lieflijk door het raam Geen blik wordt binnen hem gegund Te druk een iedereen met elkaar Het had niet plezieriger gekund Daar ligt een jongen klein van stuk In de kou, in die donkere hoek Verlangend naar een teken van hoop Of een stukje brood, in plaats van koek Oh deel…

Dat wat je met niemand kan delen geeft jou hoop, liefde, geluk, pijn,verdriet of hopeloosheid!…

En bant een donkere schaduw de woorden van haar lippen knipt haar lange lokken terwijl zij slaapt en ontwaakt op het lelieveld uit geurige dromen zij huilt trilt van afschuw over zoveel onrecht zij veegt de tranen uit haar wimpers de ochtend begroet haar met gouden herfstbladeren terwijl zij met schildershand de verlatenheid…

Het geeft in deze krappe tijd geen pas voorzien te zijn van welvende contouren. Het is gewenst de corpus in te snoeren voor wie nog ruim zit in zijn overjas. Wanneer de maaiers komen naar het gras moet zich de rijkaard zeker niet verroeren. Het geeft in deze krappe tijd geen pas voorzien te zijn van welvende contouren. Een kleine stap slechts…

stil wit en steriel huisde zij professioneel in haar outfit als deel van sfeer en aankleding alleen het heldere blauw van ogen in wit gaf haar gezicht een indringend intens raken zonder woorden in klare oogopslag waarbij haar lach de inhoud wereldkundig maakte met blijdschap in een warm mystiek delen…

Hoe hij levenloos wordt met elke stap dichter aan de mensenkant en het zijwaarts blikken alsof hij de huid draagt van het beest hoe hij trekt om gezien te worden slepend met gewicht alsof hij boekdelen uitdeelt en zij vluchtend in een wegwimpelen op haar bovenbalkon het omfloersen omringd met ijsgladiolen haar glazen beschutting het…

je hebt mij geanalyseerd gewikt en gewogen alles keurig op een rij vlees en bloed het klopte allemaal psychisch was ik ook normaal je dacht mijn ziel te raken door de som der delen te gaan maken maar mij ben je vergeten terwijl jij alles dacht te weten het is je door de vingers geglipt alleen liefde kent de ware ik…

alle nachten stelen gekarakteriseerd haar beschouwingen in pirouette terwijl het hart in stukken ligt besef ik uiteindelijk het deel van glijdende, naderende betekenis...…

ik hoorde de muziek zag haar hand en een stel ogen het gezicht zong met mimiek een woord van mededogen de taal verstond ik niet maar in expressie klonk het ruisen van de zee ging mee aan land dwalend op het strand aan haar kleine hand zij bracht mij thuis in haar lied van delen de wereld kon me niet meer schelen…

Een onzekere toekomst een bizar verleden drijven op eenzaamheid in het donkere heden Ik praat tegen muren liggend op mijn rug ze luisteren aandachtig maar zeggen niks terug Niemand om mee te praten niemand om te strelen gedoemd om alleen te zijn en de stilte te delen...…

De fysicus breekt het witte licht tot kleurrijke stralen De slager hakt een varken in hapklare brokken De scholier ontleedt de zin in zielloze delen Als zij de scherven gaan lijmen komen ze schromelijk tekort…

“De motie die ik steun, van ganser harte, krijgt in de Kamer toch geen stem van mij. Helaas, dat wil nu eenmaal mijn partij, de fractiediscipline speelt me parten.” In haar geval, riep ik met veel kabaal: “Flikker op! Ik ben weigerliberaal!”…

Zó velen, die hun liefde en verdriet, hun fantasieën en gedachten willen delen in gedichten. Zó velen die daardoor hun eigen last of die van anderen verzachten, nuanceren en verlichten. Zo’n uit het hart en uit het hoofd ontsproten taal, die via toetsenbord en digitale snelweg de moraal van een verhaal weet te omschrijven.…

Ze roept uit de keuken, wil je gebakken of gekookt? Ik denk net: alles wat ik had heb ik al weggegeven, het is waar Soms viel het in gaten, soms in klauwen, maar gelukkig ook vaak in het hart En alles wat ik nog zal krijgen zal ik ook weer geven, ik ben niet het bezitterige type Zelfs wat ik wist heb ik vaak genoeg gedeeld. Hoe wil…

Eerlijk delen. Ze roept uit de keuken, wil je gebakken of gekookt?…