18329 resultaten.
"Laat je gaan..."
hartenkreet
4.0 met 26 stemmen 5.541 Volg mijn ritme
hou me vast,
staar me aan
en laat je gaan ...…
klus te gaan
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 624 ik heb klamme handen,
voel trillerig aan,
knieën die niet strak gaan staan,
mijn gedachten die blokkeren,
ben stilletjes niet mezelf,
onaanspreekbaar voor wie me dierbaar zijn,
duurt de hele morgen lang,
heb een klus te gaan,
‘k heb te spreken
in het openbaar.…
Laten gaan
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 941 Steeds denk ik terug
Aan jouw geleden leven
Je schreeuwde naar mij
Dat ik je nimmer moest vergeven
Mij verwijtend
Dat ik je niet kon laten gaan
Ondanks de afwezigheid
Van een toekomstig gelukkig bestaan
Vrienden boos
Maakten mij vele verwijten
Dat ik voor illusies
Voor jouw en mijn lijden koos
Schat, ik weet dat diep in je hart
Je…
Komen en gaan.
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 393 Kom, sprak jij,
toen je me niet zag
Ga, zei je, toen je niet keek
Luidkeels misverstanden
vergarend verlaat je me,
de achterdeur openlatend
Nergens zie ik meer
je voetstappen
in de sneeuw…
Laten gaan
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 875 Laten gaan van verlangen
Laten gaan van dromen
Laten gaan van wensen
die nooit zijn gekomen
Laten gaan van pijn
in tranen die stromen
zodat het hart in die vrijheid
van haar smart kan bekomen…
voor het slapen gaan
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 454 draaiend,
tabak in vloei
een laatste nog
en een borrel
dat moet
wil ik slapen gaan…
Zo zwaar om door te gaan
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 1.016 Het is zo zwaar om je te zien.
Om je te horen praten.
Het is zwaar om dingen te weten.
Over dat je me hebt verlaten.
Het is zwaar om slechts te kijken,
Zonder het ook te voelen.
Het is zo zwaar om niet te zijn:
Met jou, van jou.
En daar gewoon naast te staan.
Zoveel twijfels zijn gevallen.
En nieuwe weer op gestaan.
Zoveel eerlijkheid…
ik laat je gaan
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 1.289 met de winden
de noordenwind de oostenwind
als je meebeweegt dan breek je niet
buigen is beter dan barsten
ga maar mee met de seizoenen
dans in de regen
en baadt in de zon
draag haar zacht over sneeuw en ijs
als je warm ben dan bevries je niet
ga maar kind
ga maar mee met eb en vloed
kabbel in zacht golvende zee
en bij vloed laat je gaan…
Laten gaan
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 2.331 Gelaten laat ik je gelaat gaan
Verdwijnende beelden
Uit mijn geheugen vandaan
Wat we kwijnend deelden
Vervaagt langzaam aan
Als een hartendief in de nacht
Die oordeelde
Dat nu,
Met al je deuren op slot
Hij geen recht heeft van bestaan
Gebogen buig ik voor het oog
Kritische veroordelende blikken
Duale beoordelende dialoog
Verandert in…
Hij laat zich niet gaan
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 888 Ik zag in zijn ooghoek
heel even de glimp van een traan
Maar nee... ik zal me wel vergist hebben,
Hij..hij laat zich nooit gaan
Zijn harde trekken
en scherpe woorden
Wisten..voordat ik het zelf wist
mijn liefde voor hem te vermoorden
Toen ik hem vertelde
dat ik definitief zou gaan
had hij gezegd 'rot maar op dan'
en had verder niets…
IN LIEFDESSPOREN GAAN
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 1.091 Wanneer het ’s nachts zeer stil is
kan ik weleens je stem nog horen
Of je daar ziet hoe zeer ik jou mis
sedert jij daar weer bent geboren
Jouw frêle stem zingt in de nacht
over een liefde die eeuwig bestaat
Hoe jij daar jouw geduld betracht
tot mij het hek ooit ook opengaat
In donker vreet die eenzaamheid
schoon ik weet dat jij daar wacht…
Het gaan over lijken
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 73 ik zwierf rond met
een pleister op mijn mond
tegen het schreeuwen
omdat ik niet vond
wat de meeuwen mij
met hun vluchten wezen
zag ze landen
en uitdagend kijken
zij wilden niet wijken
heb tegels verlegd
stenen gekanteld
maar hen niet verjaagd
want het land is hun dis
in het gaan over lijken
die link had ik tot heden gemist…
Gaan en blijven
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 328 Je ziet de rode baksteen weer
doorheen de takken van de bomen,
het najaar, zo ineens gekomen
verlangt de vroege zon niet meer
maar weifelt tussen gaan en blijven
gelijk de asters winddoorspeeld
en reikend naar het licht, geheeld,
tot nerf en kleurloosheid verstijven.
De weemoed valt alweer te rapen
als noten onder najaarslucht.…
Blijf er voor gaan
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.154 Blijf vechten en blijf knokken, mijn liefste nicht, blijf er voor gaan!…
Laat me gaan
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 427 Ik adem je
Ik voel, ik lijd je
Jouw pijn, jouw hart bèn ik
Mij rest stof
Ik mis je zo
Jij doet mij verweken
Om het besef dat ik ga missen
Neem mijn adem
Met jouw lippen
Opdat ik mag verstikken…
laten gaan? of toch niet...
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.389 Moet ik je laten gaan?
Jou niet meer tot last zijn?
Op mijn eigen benen leren staan?
Een einde maken aan deze pijn?
Of nog even doorgaan?
Even nog een laatste keer?
De strijd met mijn gevoelens nog één keer aangaan?
Of wordt de pijn dan alleen maar meer?
Zonder jou
kan ik nog niet.
Mijn gevoel, dat alles anders wou.…
Laten gaan
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 213 twee jaar, vierentwintig maanden, zevenhonderddertig dagen
rooit ze het nu zonder jou
ofschoon stilte kouder is, leegte dieper lijkt geworden
voelt de zee aan tranen onophoudelijk zout
intense ontplooiing op velerlei vlak
maakt alledag dragelijker, dan toen
toen ze los moest laten, met volle tegenzin
op de rand van de einder
rooit…
Uit je dak gaan
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 519 De man die aan het kortste eind trok
bleek ook een kort lontje te hebben...…
Verder gaan.
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 227 Dan stap je uit de schaduw
om in de zon, verder te gaan.…
Zo slapen gaan?
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 524 Waarom,
niet samen meer fluiten
je keek me ondeugend aan
moet ik zo, slapen gaan?…
De dagen gaan
poëzie
3.0 met 19 stemmen 5.055 De dagen gaan langs de aarde, lange horden -
Nooit is de zon 't vermeêren moe geworden.
Een koning sterft, godslasterend, meinedig -
Nooit bleef een onbezette zetel ledig.
Volksplantingen geraken in versterf -
Reeds bloeien schonere uit hun bederf,
Weer ondergaand met zinkende getijen.…
KOMEN EN GAAN
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 277 In alle tijden wordt de mensheid
getroffen door veranderingen
gewoontes geloof en levenswaarden
deinen steeds op twijfelzuchtig moeras
d' Almachtige en Zijn hemelgeesten
zien deze grillen aan met scherts
hun Eeuwigheid heeft er alle ruimte voor.…
VERLOREN GAAN
poëzie
3.0 met 8 stemmen 989 Zo lang we ons zelf niet overleefden in de dood
Van 's levens goed,
Vereerde ik weelde in arbeid, daaglijks brood,
En 't onbezwaard gemoed.
Ons daaglijks voedsel is sinds lang het brood der smart;
Mijn werk verging
Tot dor gepeins; en van de vrede in 't hart
Vergaat de erinnering.…
naar de walletjes gaan
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 191 je vindt geen draaiorgel in gewijde kloostergangen
daarvoor moet je beter naar de walletjes gaan.…
Tekeer gaan.
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 178 Wanneer
Ging je eens lekker tekeer.
Ging je ook over de rooie,
Dat is juist het mooie,
Elke keer weer.
Maar ga altijd weer
Als een dame/heer tekeer!…
gaan in liefde
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 749 fotogedicht=gaan in liefde…
laat me maar gaan
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.648 Laat me maar gaan,
ik kom er niet meer uit,
Ik zie geen weg terug,
en ook geen weg vooruit.
Laat me maar gaan,
alles komt goed,
als ik er niet meer ben,
als ik verdwenen ben voorgoed.
Laat me maar gaan,
voor mij heeft het geen zin,
één ding wil ik nog zeggen,
je was mijn liefste vriendin.
Laat me gaan!…
verder gaan
hartenkreet
3.0 met 23 stemmen 3.490 dilemma's zogezegd
Ze hield van hem maar wilde meer
Was dit normaal of goed of slecht
Moest je dan maar blijven dromen
Terwijl het leven langs je gleed
Ze vreesde dat de dag zou komen
Dat ze slechts doen zou wat ze deed
Maar ze kon niet verder zonder hem
Had ze zichzelf al toegegeven
En daardoor kwam ze soms wat klem
Tussen -verder gaan…
Laat me gaan
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 361 Als ik de wind moet volgen
omdat binnen in me een
storm waait, wil jij me dan
even laten gaan?
Als ik huil om alles en niets
mezelf niet meer ken een
antwoord zoek op vragen
zeg jij dan niets.
De wind zachtjes tegen me
fluistert omdat hij kent
mijn onmacht, weet dat
niemand me helpen kan.…
gan eden
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 104 ze proeft zijn stem
klanken liggen
ongeopend op haar hart
luidkeels smaakt het
naar bittere pijn
dat geschel besluipt haar
zonder argwaan
slangerig vindt hij zijn weg
draait zijn smekend lijf
om haar heen
tastende vingers ontvouwen
woord na woord
het groene monster
bijtend in haar enkels
het gif tot aan haar lippen…