Alle inzendingen over filosofie

Laat mij Zelf Zijn Laat Mij Vrij Dan Kan ik Mijn weg Begaan…

Wanneer we leven in goede tijden Waarin we gelukkig zijn Is het nauwelijks te vermijden Dat ons plotseling de angst overvalt Gelijk een man zonder ballen En een vrouw zonder kut Geluk kan nooit lang duren Wanneer wij in de spiegel gluren Zonder enig nut…

Je houdt de bloesems niet tegen, niet de verjaardag van een vriend, niet de dood van een dierbare, je houdt de tranen niet tegen. Je houdt de bloesems niet tegen, niet het vallen van de avond, niet de dag die morgen weer komt, je houdt de lente niet tegen. Je houdt de bloesems niet tegen, niet het baren van nieuw leven, je houdt het leven…

als niemand van me houdt behoud ik tóch mezelf als niemand om me geeft vergeef ik het mezelf als niemand met me meeleeft beleef ik het wel zelf als niemand met me mee feest beest ik met mezelf als niemand mij nog ziet kijk ik juist om me heen als niemand mij wil begrijpen snap ik dat alleen als niemand…

en zo worden zelfs onze lichtste dagen bezwaard met leegte…

Toen ik jong was – mijn dromen nog zo schaars dat ik ze opschreef – was dit groots geweest. Een duif op mijn dak! Boodschapper zeker des Geests of Lichts of Hemels – geen dom luid beest. Nu: hier sta ik in de keuken. Denk: blijft bij alle koeren nog het rookkanaal leeg? Komt vanavond nog mijn rook, mijn reukwerk weg? Niet of u…

Laat mij zoeken, blijven zoeken naar wat ik niet vinden kan. Niet in heel geleerde boeken, niet in verzen zonder tal, enkel in de liefde vinden, kracht in heel dit koud heelal. ‘k Zie alweer de botten komen aan de takken van de bomen.…

Er is nog nooit een mens geweest die een korrel aarde heeft bezeten. ------------------------------------------- uit: Lunchpauzegedichten (1974)…

Met heel mijn hart roep ik U aan waarheen zou ik anders moeten waar zou ik anders met mijn dank moeten gaan elke dag als wij weer Uw zon begroeten. Iedere nacht ontvangen wij weer kracht de nieuwe dag Uw schepping te bewonderen de wonderen door geen mens bedacht wij kunnen ons slechts in stilte verwonderen. Stuur ons de liefde door Uw…

Weet je waar de wolken wonen die hier rond de aarde gaan? Weet je hoe de bomen groeien, waar de mooiste bloemen bloeien, kan je dieren zelfs verstaan? Ken je van het licht de oorsprong en hoe nacht je dromen schenkt? Ken je uit het ver verleden wat de mensen elders deden, weet je wat de toekomst brengt? Alle kan je toch nooit weten, ook…

Wikkel dat Ingewikkelde Los En Ontwikkel Verder…

noem mij dichter en ik kom nader...…

De hemel wordt licht de vale maan is er nog. Onverwacht geluk niets kan hier tussen komen. Zelfs de liefde niet er is veel meer dan alles. Wat in de morgen wordt vermoed bedacht en gezegd.…

Wat zegt hier lang of kort, wanneer men 't wel beschouwt? De brave sterft te jong, de slechten sterven te oud.…

Mijn dagen zullen niet ontelbaar zijn ook mijn leven is aan tijd gebonden de tijd gaat door ook als ik niet meer ben tijd geneest veel maar niet alle wonden. Wat is nog het leven van een mens vooral als hij de tijd niet weet waarderen maar voegt de dagen tot een wens en wil van de realiteit niet leren. Toch wil ik genieten van dagen die…

de troost te weten dat ons lijdend lijf zijn weg naar de eeuwigheid wel zal vinden…

wat als je op alle keuzemomenten in je leven een andere keuze had gemaakt dan deze? wat als je ..... zou je dan ook daar zijn gestrand waar je nu ben aangeland gewoon via andere wegen? wat als je ..... op deze ieder bezighoudende vraag een zinvol antwoord zou weten te geven wat dan? dan kent het leven misschien geen geheimen meer…

een rondje zachtheid wandelen met het gevoel van de zachte kracht lopen in zachtheid behoed je voor bitterheid in barre tijden weet dat je niets weet neem het kind in jezelf mee leer net als een kind schouder aan schouder een mars tegen de hardheid of een ommetje wandel met zachtheid het zachte zal je troosten vermijd bitterheid…

Het is zo stil De mensen vieren kerstfeest Het feest van vrede, hemelsbrede Dus val ik hier toch even in de rede, 't is goed als men dit leest: het is pas vrede op de aarde wanneer de mensheid er is geweest…

te gaan in het waas van witte bomen intens alleen maar niet verlaten al één…

zij wandelt in jou en met je mee in de regen tegen de wind onder omarmende zonneschijn en in het licht en donker boven en onder de grond nu je volwassen bent en ook toen al als kind dat nog niets tot weinig kent ze is overal of nergens en toch ergens in de natuur ze is het alles en zelfs jij bent vervuld van haar ook als je ontkent…

De vraag is jandorie geen kattenpis Hoe ga je om met aards genot Mondjesmaat of de volle pot Wat wordt het: asceet of hedonist Al mogen we verlichting nastreven We zijn lang dood voor en na ons leven…

De laatste blaadjes vallen van de boom aan de overkant van dit huis. Straks wordt het weer lente na het feestgedruis. Vandaag sterven weer mensen in Gaza en elders en worden kinderen geboren. We zoeken en vinden maar moeten loslaten om vast te kunnen houden, want je kan geen water bewaren in een vuist. We komen en gaan, al worden…

In de straatjes van verzoening de worsteling met une nuit blanche Strijdtonelen woelen gejaagd onder deze blinde nacht Onder deze zwarte aarde graaft iedere duisternis zich in Het geheel is veel meer dan de som der delen Schraap af de bovenste laag Van het beschreven perkament schrijf schilder zing Telkens opnieuw een…

Zij gaat in stoflagen gekleed over straat Onherkenbaar door gaten getekend Met hand op hart bijbel of kinderhoofd Wordt op haar gezworen So Help Me God Met twee of drie vingers hoog in gebakken lucht Kleden we haar fabulerend uit zij moet er aan geloven In stoflagen gaat ze over straat mysterieus veelkantig en ongeslepen…

Vele dichters uit de jaren twaalfhonderd dertienhonderd vermeldden geen namen bij hun voltooide werken die op de dag van heden nog gelezen worden schoon niet geheel begrepen lezers blijven boeien naar zekerheid doen speuren de stem welke riep tot doorgeven van zienswijze en levenswijsheid aan de mensheid verdreef het bewuste ik.…

Ware kennis is een paradox die ons uitdaagt om te leren. Hoe meer we weten, hoe meer we zien hoeveel we nog niet weten. Ware kennis is een vonk die ons verlicht en inspireert. Hoe meer we zoeken, hoe meer we vinden hoeveel we nog niet weten. Ware kennis is een gave die ons nederig en wijs maakt. Hoe meer we delen, hoe meer we groeien hoeveel we nog…

  prakkiseert denkt zich suf over leegte jong tijd laat hem koud hij is al geweest èn hij moet nog beginnen   men stelt veel vragen ondertussen gaat alles gewoon z’n gang   in zichzelf gekeerd verlangen overspannen verwachtingspatroon uitgangspunt onjuist het gaat om respect het betreft bescheidenheid het smacht naar mededogen…

Ik schrijf mijn gedichten. Witte gedichten op wit papier. Met zwarte inkt. Zo worden de woorden gemengd tot grijs. En worden mijn gedichten en ik een eenheid.…

Elke herinnering is een vaag verlangen Naar heimwee in de toekomst Naar wat ooit was en nooit meer zal zijn Naar wat nog kan komen en misschien nooit zal zijn Elke herinnering is een flits van licht In een donkere tunnel van tijd Een glimp van geluk of verdriet Een moment dat voorbijgaat en blijft Elke herinnering is een puzzelstuk Van een…