Alle inzendingen over individu

Die nacht had ik zeven mooie hoofden die ik naast mijn ene leven legde op de kast. Ik deed het licht uit en de hoofden sliepen in. Mijn romp speelde sjamaan in bed, de halsrib rond en roodbeknoest, doorzinderd vlees met aderen die schreeuwden. Mijn zeven mooie hoofden in rust op rij. Ik verzorgde mij zoals mijn moeder vroeger plantjes water gaf…

Goed: ik ben geen redelijk wezen. Verloor mijn reden al in ratio, mijn ratio ook reddeloos verloren. Mijn ogen storen duisternis. De herrie van mijn naaste buur, heb ik nog het meeste lief. Want hoezeer ik ween, om bloemen in de knop gebroken, ik heb haar zoetheid nooit geroken. De klanken kan ik hier niet horen. Vrienden, broeders…

Woorden die een uitweg vinden door een manke geest Het leven is geen feest, wanneer de touwtjes trekken……

jij schrijft je geschiedenis al weer ergens anders terwijl ik hier nog steeds in cirkels om me heen loop te krabbelen…

ik voel ‘m hij staat er weer al kloppend aan m’ n deur mijn eindigheid…

Ik wilde een keizer worden in dit leven van dwergen, maar ik kon de zachtheid van de perzik niet vergeten en bleef een heel jong kind. Ik ook heb dagelijks de witte halzen van de angst gezien, de harde handen van het licht gevreesd. Ik kon de volle stilte van de vissen niet vergeten en werd een heel oud kind. Nu heb ik mijn voorhoofd…

aan b omdat zij meekijkt niets is zoals het lijkt geen blik zo rijk zo diep en lang zo slim maar o zo bang jij begrijpt het blake enzo pope en dood steeg en het rood de zon en jeugd mijn lichaam en ziel staan bloot maar nooit meer jong zoals het ooit was nooit meer terug jij en ik kijken soms even om…

ingevulde plaatjes oude patronen vergaan klaar en afgedaan…

Verhul me met het duister, liggend in een luie stoel, verwacht dat sterren vallen, buiten rukken koeien - in zwart en wit - aan grassen voor die kunnen gaan bloeden, traag trekt de beek aan het sompige bit van de horizon voor die begint te gloeien, licht gericht op mijn ongezoolde voeten. Ik kwam raad te kort, koos voor de samenloop…

Hetzelfde Arm of rijk? Niemand is hetzelfde . Niemand is gelijk . Niemand wordt gepest . En niemand wordt uitgezonderd. Dat vind ik best. Al word hij honderd. Blank of zwart? Niemand is hetzelfde. Iedereen heeft een hart. Iedereen zegt maar wat. En niemand denkt na. Er ontstaat een zwart gat. Denk daar maar eens over na. Bruin…

is het leven werkelijkheid of houdt een hogere macht mij steeds een ander plaatje voor om te kijken hoe ik reageer in een bepaalde situatie regelmatig hoop ik het laatste…

een stil gepeins boog zich dichter toen geluk toch, nog heel gewoon was in een kinderhart voor twee kindervoetjes zó blij als je daar dieper over nadenkt lopen er bij 'wijze' allerlei zandverhalen door elkaar gedachten aan vroegere vreugd vermaak dat lieflijk in het geheugen blijft hangen langs gouden kriebelende zandkorrels tussen…

Als ik op een lentedag mijn huisdeur zal openen vloeit mijn gezicht over daadkracht, getekend in een gele zee van velden van gisteren,in zoverre mijn huidskleur die weelde kan verdragen, stroomt de natuur van onbegrepen zinnen over mijn gelaat, onbehagen schept een tijdloze adem van onbegrip in half bereikte doelen. Zien zonder…

Een mens, die zich bewust is van de diepere lagen in het denken en het voelen, weloverwogen en met bezieling communiceert heeft een inspirerende en positieve uitwerking op een ander…

He, lachhart, met je hart op de tong struikelend over woorden door hartstocht bevangen. Wie je bent zeg je zelf, dat mocht je willen man, wat doen dan al die personen in jou met jou en voor jou en na jou en tegen jou, je vader, je moeder, je leraar, je buurman, zij zeggen wat je moet zeggen en jij bauwt ze na als een papegaai, die overuren…

Een blanke man met blauwe voeten ligt in de heldere kamer eenzaam op zijn bed zoals de maan, door geen wolken gehinderd, haar weg slijt zonder vertedering. De man let niet op de maan. Hij heeft de symbolen van zon en maan, goud, zilver, as verbrand in zijn lichaam. angstig teruggekeerd uit een wildernis spint hij een nieuw metaal uit de helderheid…

met een koffer vol met niks trek je sleurend door het leven maar waar moet je naar toe als je niet van deze wereld bent…

“Ik ben die ik ben.”, sprak de man verward tegen zijn spiegelbeeld en tot zijn groepsgenoten. Zijn stoel kraakte En wipte wat. Hij zat stil. Woorden waren altijd zijn sterke kant. Maar meer dan woorden nog, had hij de stille uitingen van zijn gemoed. Handen wrijvend en koffie drinkend voelde hij nog voor hij dacht. Een oude vriend…

En ik voorspelde het verlies met jouw hart en het mijne liet ik kilometers leegte zwemmen toen je naakt op je scooter zat vlinderde er een zwarte vogel rond de neusvleugels van de lente ik slaakte de behaagzucht eenmalig zocht wat ruimte in de gedichten van een oude Surinamer uit de buurt die me vertelde van de stille bomen en hoe dromen…

ik heb het koren nog gezien en ook de koning die sindsdien de barre woestenij regeert ik heb hem distels aangeboden en de graven van mijn dode jongelingen gesigneerd ------------------------------------- uit: 'De weg naar Egypte', 1970-1999.…

Mijn verhaal is tot de draad versleten, ik stop mijn ogen dicht en schrei, gebed diep in oude dromen, zonder eb of vloed, in kansarm tij, in een toonloos duet door menig dichter reeds bezongen, een ultiem lied, van ziel tot hiel gedoopt in een literair verbond tot herhaalde daden werd gedwongen, is het moeilijk te verklaren wat…

Het sprookje was een metafoor voor mijn illusie er kwamen dieren in voor en een fijne prinses soms gingen we op zaterdag naar de markt hier in de buurt lagen prachtige vissen op een tafel met vlaggetjes in hun ruggen beeldde ik mij ijzeren palen bomen bomen van ijzer als beton in de wind en alles wat ik vasthield liet ik weer los…

Achter de wolken slaapt in het bos ‘t droomproces een wijze les het voorjaar wint opnieuw aan kracht een ieder heeft hier lang op gewacht gordijnen waaien open winter is gelopen lentezon geeft vreugde aan kleine trage schaduwen werkelijkheid bekoort dromen er klinken stemmen in de natuur dit is een andere stad…

Strakjes ben ik uitgestorven Ik voel me al bedreigd Van mij bestaat er nog maar 1 Die kwaaltjes heeft en hijgt En toch, ik hoef geen reservaat Geen kweekgroep, geen gekloon Laat mij nou maar mijn gangetje gaan Dan leef ik toch gewoon Voor mij bestaat geen fokverbod Er is dus nog wat hoop Uniek ben ik in heel mijn soort En zeker niet te koop…

Opgestaan de ochtend beleefd indrukken opgedaan de spiegel bekeken kleding uitgezocht de dag tegemoet het leven weer aanvaard in al zijn facetten denken aan noodzakelijkheden terzijde schuiven van narigheden die iedere dag weer tot mij komen mijn gedachten herhalen zich in een zekere rangorde daar ontkom ik niet aan het zijn vleugjes…

ik vraag me af of u die dit leest met mij mee geniet in gedachten zit u tegenover mij en zegt, net als ik, niets u bent prettig gezelschap begrijpen elkaar zichtbaar we wisselen blikken soms veelzeggend of zonder inhoud maar meestal met een warme glimlach ik voel me thuis bij u…

Een mens heeft een leven lang nodig om alle maskers van zich af te zetten…

Hij begint niet als eerste te vechten maar wacht af en laat de ander de regels kiezen en hij vertelt niemand zijn oordeel als hij iemand beoordeeld heeft en evenmin maakt hij het openbaar en hij troost niemand die door de troost te ontvangen zich bij hem in de schuld gebracht zou kunnen voelen. Bekenden omgeven hem en uit datgene wat zij voor…

Mentor, mijn mentor, die in het donker noch het felle licht van aangezicht tot aangezicht mij helder wijzen zou. Uw woorden dreunen als prikkers in mijn hoofd. Uw handen voel ik op mijn rug. En nu ik op mijn tweesprong sta, bang voor alles dat kan komen, roep ik u aan. Mentor, mijn mentor, welke weg moet ik kiezen? De kiezels of het…

Wat is leven? Ogen die elkaar niet zien, hout op hout de woede van het lichaam, draaiend in het cirucusspel van heden. Het is een straatnaam aan een huis, de ogen rode tekens aan een voorhoofd, terend op de gedachte aan gisteren: 'Ik loop in zoveel duisternis dat ik blind ben van vragen. 's Nachts de koele mist van de liefde bij dag de…