Alle inzendingen over bescherming soort

schaduwhoekje die ze met licht overwint en ons hart, ziel en lichaam ware heling vindt ook de natuur laat ze openbarsten in volle pracht daarvoor werkt zij met sterke stralen en kracht ze brengt vogels in de lente blij aan het zingen laat mensen moedig een nieuwe start beginnen wij spiegelen ons graag in haar gouden stralen voelen een soort…

Engel, kom bescherm mij maar en dek mij liefdevol toe met je liefdesvacht ..waak over mij, mijn zaligheid, geef mij al je liefde alleen voor deze nacht mijn oneindig wit betoverend beschermend hemelslicht dat zo ontwricht, koester elk moment met jou mijn fluwelen engelenvriend..…

kans om te schitteren danst zij prachtig waarachtig al dwarrelend naar benee daar eindigt zij niet, maar zijn zij een begin waarin kevers en torren en spinnetjes huizen en verhuizen, gevallen eikels zullen ontkiemen, er eten, en gegeten zal worden, zij vormen een voedingsbodem voor paddenstoelen die in verbinding staan met bomen, in alle soorten…

duizendpoot op tafel Een regenboogvlinder met behaarde voelsprieten Druipend van vet Scheldend werp je een vaas aan scherven Splinters van porcelein drongen in de houtnerven Van onze barokke kast op leeuwepoten Ik mompel: "Ons erfstuk naar de kloten" In de ban van het mirakel Hoor je een ijle, lijzige stem Vermengd met snikken Een soort…

Groot rijst de maan uit zee, ik loop naar ’t water, dat voelt als streling, een soort koele lust. Ze lokt en ik gehoorzaam, kom haar nader en zwem, totdat ik moe, me omdraai op mijn rug. Met borsten nat van maan drijf ik terug naar man die wacht, me afdroogt en me kust.…

en wie hun rust verstoort wordt met angelen doorboord van dichtbij en toch afstandelijk blijkt de honingbij echt gestoord bestuift en betrekt haar nektar van alles wat groeit en bloeit het aroma van lavendel geeft naam letterlijk voor zwendel en blaam de wilde bij blijft wel bij één soort niet zo primitief en in de war zwermt niet - is…

nemen Mijn schoonzus kan heel goed liegen Daarin is ze cum laude afgestudeerd Ze heeft smoezen bijna niet te geloven Ze bloost wat terwijl ze er op zweert Mijn schoonzus is zo gek op aandacht Op sommige dagen lijkt ze wat ontheemd Maar als ze de kriebels krijgt in haar lijf Gaat ze weer lekker en heel vaak vreemd Mijn schoonzus is een soort…

licht Je praatjes zijn nog niet veranderd nog steeds grappig en zo bijdehand Je charme ben je niet kwijtgeraakt maar in je ogen zitten korrels zand Jij ziet de dingen zoals jij ze ziet en nog steeds met die gekleurde bril Alsof je met iedereen rekening houd maar jij doet enkel wat je zelf wil En toch kijk ik opnieuw naar jou met een soort…

achter de schermen de aap komt uit de mouw hersenloos geval hij tast naar een borst en omsluit haar vijfbenig een hoofd raakt vast in een kraag het heeft van die wimpers dat alleen een bepaald soort hoofd overvloedig heeft het bloedtekort kinkkabelt er een schietspoel in de alarmbel katapulteert een aap naar de eerste aap tienbenige…

de blanke pit die hij was en waardoor hij explodeerde, als een dronken duikboot met duikersziekte, als een gevangen kind in een duistere grot, die voor het eerst het levenslicht ziet, na jaren van onbaatzuchtige wijsheid en een liefde die onbegrepen bleef, onbeholpen maar altijd oprecht en als het aan hem ligt, schenkt de Barkeeper de beste soorten…

Stel, je bent vergane glorie, een ingezakte taart En je vindt jezelf nog heel wat waard Hautain en arrogant doe je dan mee Aan zo´n dom kookprogramma op tv Een verkapt soort modellenquiz Je moet dan kunnen koken en ook nog eens slim zijn als toekomstige miss Daar doen ook domme blondjes mee Die koken smurrie, gruwelsoep Ontdekken zelfs de spruitenpaté…

Ons leven is een schitterend soort toeval, een vergissing haast. Op den duur moet alles weg, het einde jeukt onder mijn huid - nog nooit zo tergend opgegeten weten we: wij zijn alleen, we zweven in het barnsteen van een parallelle ruimtetijd. Het firmament is groot en leeg.…

straat regendruppels op het raam de wind speelt een spelletje van kat en muis met de juist ontwaakte morgen maandag een maart vandaag zou ze jarig zijn ze was geboren in achttien een en negentig zou ze schrikken als ze zag hoe haar wereld van ooit veranderd was zou ze glimlachen om onze onnozelheid in het geloven van zoveel verschillende soorten…

zo stervend het bundel inheemse soorten, dat bloemen liet geuren, met troosteloze kracht. Als het jou wil was.. dan griefde mijn pijnlijk hart, aangeraakt, en alle dichte purperrode bloemenbundels neigden hun hoofd waarschijnlijk ter later ure ..tot in de diepe rijke nacht.…

Haar vader maakte dat onmooglijk, want hij bood ons geld voor als ze mee mocht doen; zo dachten wij dat het een soort van werkje was - en wilden niet. Ze glimlachte zo trots en raadselachig bovendien dat het gevaarlijk leek - wij zagen niets van het verlangen in 't uren lang met krabben-armpjes uit het venster hangen.…

Een soort van liefde, die niet ieder kent, zo blijkt. Geen liefde van: Ïk hou van jou", of: "Ik blijf je eeuwig trouw"! Een liefde met een doel. Die niet aflaat en vasthoudt, tot het eindpunt is bereikt. Hij gaf daarvoor zijn Zoon. Uit liefde met een doel.…

Aan de zoom van bos en akkerrand, ongelijkheid rug aan rug op de mentale barricaden gestreden in de vele zinnen van een enkele oogopslag, uiteindelijk met lege handen de dotters tellen aan de waterkant, waar dove netels, uniek in hun soort, zich naar nieuwe wet en zin vertalen en zittend op de blaren zijn achterhaald, ergens tussen de…

Als ik niet anders denken ga, niet geloof in uw soort dingen, zult u mij nog op den duur een toontje lager laten zingen. De wereld is te klein meneer, uw wereld en de mijne. En ook die van uw buurman. Te krap voor elk ’t zijne. Geen ruimte in het denken. Geen rek meer, geen begrip.…

Nu zal ik het gaan vullen, `k gebruik een soort cement, normaal vul ik mijn zakken, dat ben ik zo gewend. Daar zie ik nog een tand, die zal ik moeten trekken, dat kost u een verdoving, anders gaat u verrekken. Zit u maar even rustig, de verdoving zal gaan werken, al trek ik de verkeerde, u zult het toch niet merken.…

Gelukkig zijn is een soort verslaving van het dal naar heel hoog altijd méér en méér in onze beschaving stilte is van belang, niet een gespannen boog talenten waarmaken op ieder gebied onze graaicultuur of soms niet uit de zakken van anderen ach, de moderne mens moet meanderen hechting wordt nu een probleem hun buitenkant toont dat extreem…

Honden brokken: kokette dames rokken omlaag getrokken Mandelbrot avondrood: ja, Julia is nog lang niet dood Het lijkt geen spiegel maar is er geen Spiegelen spiegelen spiegelen zo'n raar woord in zijn soort Op het menu in Jamie's boek staan Engelse burgers weer zo'n kabaal verhaal van die kannibaal Het weer komt en dan gaat het weer…

minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport die mooie mevrouw Edith Schippers, beiden grote voorstanders van vrijheid en democratie Terecht dus dat ze gaan naar Sotsji's winterspelen Zij gaan namens ons Koninkrijk der Nederlanden voor de sport, voor de ontmoeting met Poetin voor de dialoog, die er niet om zal liegen namens en voor alle soorten…

Al lijkt de som van veertig niet direct op kattenpis, toch valt het al met al wel mee, waarachtig en gewis: De ~Groene Dreack~ en ’t vliegtuig zitten ook in het pakket en Antilliaanse reizen en veel meer van dat soort pret. Zo’n zeventien miljoen aan vrouwen, mannen en aan kind is wat zich op het ogenblik in Nederland bevindt.…

Ik heb zelfs Tand Best, zeg ik ontdaan, en zo'n onterecht megabedrag is echt wrang voor iemand met een minimum bestaan, dat soort ongein maakt me superbang. Megabedrijven graaien van de zieken en armen, ze maken er uit winstbejag een rommeltje van, de maatschappij weet niet meer te verwarmen en de zorg dient opeens een duivels plan.…

Er komt in mij een vreemd soort onbehagen. Een diep in mij knagend gevoel. Dat de poort opent naar nieuwe vragen. Mijn onrust zoekt in december doel. Maar in de schaduw van het oude jaar verlang ik naar december's lichte dagen. Antwoorden liggen nu niet klaar; december laat nog heel wat vragen.…

De oude, stenen trap is vervangen door lelijke, ijzeren trappen en het gebouw doet nu dienst als een soort jongerenontmoetingsplek. In een nog wel aardig intact gebleven ruimte zit nu een café. Ik zwaaide naar de dikke bardames en ik zei dat mijn vader hier gestudeerd heeft. 'O, maar dat is dan heel lang geleden!', zei één.…

Hier zijn we geen kleurloze figuren in een soort kooi hier dragen we al die kleuren juist als levenstooi. Als de dagen guurder zijn kunnen wij ons hier verwarmen zelfs als het zou vriezen en sneeuwen elkaar omarmen. Zelden zult jij mij hier bedremmeld horen spreken wel mag jij ons samen zien genieten voor vele weken.…

Elke soort, in ieder oord, is in zijn eigenheid uniek zoals de moerascypres, naakt nu, pronkt in water en zand. Stronkwortels steken als keien omhoog, als onderpand voor lucht. Deze naaldboom in knop oogt al kwiek. Kijk, die berk daar steekt zijn liefdessterke arm in de takjesharen van een beuk, zonder te blozen.…

Het was ook een schrijden met een soort metalen tred iets van een deel van een rank die traag ontbrandt, dat is wat ik zag, met een ertsen greep die dat leven toebeet. Deze grijzere voorjaarsdag toen het nog geen lente was glansomspreid, bij een gouden kim met haar beeld erin, naast het geduldige verdragen, domweg zonder te klagen.…

met maandelijkse betaling van de premie “Nu weet ik wie gij zijt” Gij zijt niets meer of minder dan mij en in Gij zit Hij, God de vader en mijn eigen vader en mijn eigen moeder maar het belangrijkste is en blijft mijn eigen kind, mijn bloedeigen dochter zwaar gehandicapt, maar niet belast Met niets, met iets, met niemand uniek in haar soort…