6123 resultaten.
Hulp
gedicht
2.0 met 25 stemmen 11.582 Vroeger kwam bij ons een vreemde vrouw
die jurken maakte van kapotte broeken
en soep van groente die was weggesmeten
die lappen breide van verdwaalde draden
en overvloed van bodems los kon schrapen,
die planten overreedde tot gedijen
en koeken vulde met een hart van spijs
en als het nacht was liep ze weer naar huis
en kroop in bed…
Tot ooit
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 2.426 Kun je je afvragen
De mooie herinneringen
houden we vast
Altijd in ons hart
nooit vergeten
Ik weet dat je op ons wacht
waar je ook bent
Dag lieve schat,
tot ooit…
Samen geworteld
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 874 Voelde ergens die vrees
in samen gewortelde zinnen
een verstrengeling verbroken
behouden vorm van zelfzucht
steeds bang voor heimwee
weggezonken in de natuur
met bewondering geleefd
een aaneenschakeling
van keuzen makend
nam ik afscheid van jouw voelen
mijn voeten te klein voor de deur
en jij met jouw onzekerheid
vaak magisch in…
De zegen
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 60 In mijn bedje
vol zonnestralen
gevlochten uit
laagstaand licht
luister ik naar
winterse verhalen
uit een lang
verleden tijd toen
er nog rijm lag op
daken en herdertjes
bij nachten lagen
wij takken van de
kerstboom zaagden
voor het maken
van kransen in de
weken van advent
want ooit zijn wij
nog heiliger dan de
paus geweest was…
Zo sta je weer voor me
hartenkreet
4.0 met 50 stemmen 1.660 Vaak zitten we nog aan het water
Samen zonder vragen over later
De zon die in je ogen weerkaatst
Het licht dat jou diep in mijn hart plaatst
Het gaat nooit meer uit
Het brandt
onder mijn huid
De zon in je ogen
snijdt dwars door me heen
in mijn herinneringen aan jou
in mijn wereld van steen
Zo sta je weer voor me
in al jouw stralende pracht…
In de zon
gedicht
3.0 met 38 stemmen 8.227 In een vorig leven
zat ik als ik even tijd had
op de drempel in de zon.
Af en toe waaide een wolkje stof
op van de weg.
En als Rachels raam openstond
kon je haar horen piano spelen.
Op een dag werden wij allemaal vermoord.
We hebben toen verschrikkelijk geleden.
Weet wel, je dood vergeet je niet gemakkelijk.
--------------------------…
Voor oma.
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.916 En ik heb die mooie herinneringen nog.…
In de geest van mijn vader
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 687 hij is er steeds bij kwijnend licht
naast dichte schotten weggedoken
stil
met ingeslagen wapenfeiten
in echo’s van verleden stemmen
hij neuriet alle kogels weg
bedaart de stormen in zijn kop
met bijeengeraapt vertrouwen
‘je moet het zó zien’, zegt hij
beklemt op zachte toon de wereld
niemand draait er nog omheen
zwijgt
als tabak…
Stilstaan
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 794 Herinneringen kleuren en niet weten
waarom ze zwijgen en
naar jou blijven ruiken.
Blijven waar ik jou blijf zoeken
en je mij niet wilt vinden als
je weer omkijkt
en me laat stilstaan
met de gedachte dat we samen geen
dromen meer zullen vinden.…
Moment van mijmering
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 97 zacht fluistert kristal
zijn transparante tonen
fonkelen in rode wijn
de vlammen van het vuur
lentekoelte vleugt
door openstaande deuren
bezwangerd met de donkere
geuren uit het late avonduur
een moment van mijmering
die in knusjes samen zijn
weer herinneringen roept
uit lang vergeten tijden
zonder haast en stress
rampspoed van berichten…
Hersenprent
netgedicht
2.0 met 15 stemmen 903 Mijn lijf
herbergt een galerij
met gezichten
vol ogen gevuld
met het gelijk van toen
die strak staan gericht
op mij.
Ook je portret hangt er.
Het is een wankel
immer kantelend
schilderij
van jou
zoals je was
toen ik voor het laatst
iets tegen je zei
Op jouw gelaat
altijd die traan omlaag, langs je wang.
Tot de plaat kantelt.…
In Memoriam Matris (Obiit 1.III.95)
gedicht
2.0 met 83 stemmen 31.644 Ze was al heel erg oud. Daar riep een meisje:
'Kijk, oma, het is winter!' En zij zei:
'Ik zou zo graag gaan spelen, weer spelen
in de sneeuw.' De lente kwam, een lente
later zou ze sterven. Maar ze zei:
'Ik zou zo graag gaan lopen, lopen door
de regen, al die druppels op mijn gezicht.'
De zomer was voorbij, voorbij. Ze zei:
'Die appeltjes…
Breister
gedicht
2.0 met 134 stemmen 24.946 Laden vol warme halzen
breit zij en komt zo mensen
op het spoor die het jaar door
winter trotseren in haar.
Naalden zijn de laatste taal.
Een na een heeft rijm
de levenden het zwijgen opgelegd.
Toch zijn ze er nog allemaal.
Hun alfabet is een perfect geheim,
het wordt omwonden, niet gezegd.
Wie spreekt kan er niet bij.
Hun gesprek tikt…
Wat vult je hart
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 373 Wat vult je hart, je hoofd, ja heel je denken
van alles wat je ziet en hoort op deze dag;
waaraan dan wil je echt je aandacht schenken:
is het een drama of een luide kinderlach?
Want leven is voordurend iets van weten,
van voelen, van een passie, iets wat ergens raakt
en of je wel of niet weer wilt vergeten,
er is een heden dat altijd naar…
Bijna zo dichtbij
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 647 Verdwaasde herinneringen
aan mijn enige vriend, de omarming van de wind,
hij gaf me rillingen van de kou
Terwijl de moed me weerhield om hulp te bieden.
Twee paar ogen verlicht door straatlantarens
bleven me volgen, ze spraken wat ik voelen kon.
't Was de allerlaatste herinnering.…
Metaforen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 189 Herinneringen vergaren steden,
als men dat wil met gouden
tempels en porseleinen straten,
monumenten die voor altijd de
gedachtenis aan wie hier leefden
blijven bewaren, substraten
van dat verleden, veranderd
in afbraak, wanneer men ze
prijs zal geven, maalt puin tot
nieuw cement voor metaforen,
die nog niet zijn verkend.…
Eén minuut stilte 1
gedicht
4.0 met 13 stemmen 6.813 De stad
rilt
onder zijn asfalt.
Ik steek al je lampen aan bij daglicht
om naar de stilte te luisteren.
Oorsuizingen van asters
narcissen
bloemen voor mijn broer -
Ik heb een voor een mijn bloemen gedoofd
om naar je oren te luisteren. - Luister maar;
je leeft,
zo zachtjes als de duif die men kan horen koeren
op het Weteringcircuit…
De kleinste details
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 105 ik zag ze
in je ogen ontwaken
de herinneringen
die jouw leven maakten
scenes en fragmenten
in wisselend gevoel
die het gebeuren in
tijd en omgeving kleuren
iedere keer weer
het vertellen en weten
om ook de kleinste
details niet te vergeten
zwart is de schaduw
scherp het contrast
waarmee jij hun impact op
jouw leven hebt neergeschreven…
Een stralend overleven
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 175 jij hebt het magische bos
ontsloten met een wenk en
het schikken van je gouden lok
boven gevoelige ogen
jij danst en ik loop
op de mysterieuze muziek
van het eeuwenoude woud
waarin tijd zich samenvouwt
jij laat mij de bronnen zien
van jarenlang verdriet en pijn
omdat herinneringen aan jouw
trauma’s nog niet verwerkt zijn
toch zwier…
Jetayu
gedicht
3.0 met 9 stemmen 5.487 Als dorpsjongen, niets gewend,
stond ik een keer op de zolder
van het Goes Museum oog in oog
met Jetayu, de mythische reuzengier.
Hij sloeg een vuurwaaier
van staart en vlerken open,
een werveling van kracht en kleur,
en schreeuwde het gotische gewelf
vol oosterse triomf.
Ooit had ik een oom op Java
die uit de sprookjeswereld…
Zoals een vrouw
gedicht
2.0 met 236 stemmen 52.016 Zoals een vrouw, die overloopt van melk en liefde,
haar linkerhand naar een kussen brengt,
in die gedachte wil ik afscheid nemen.
overschouwend, nog één enkele keer, uitsluitend
zachte gewassen.
niet het lichaam, de asse.
----------------------------
uit: 'Tirade', 419, 2007.…
Waar Haydn is kan niets gebeuren
gedicht
2.0 met 16 stemmen 10.285 Zijn we gezoken in de Donau
zijn we als een pas op de plaats
Wat hier allemaal meespeelt
twaalf vibrafonisten die een liefde delen
voor plaatstaal
Hier kan niets gebeuren
want het anker hangt als een bel
aan het oor
we luisteren het af
Achter die boom heb ik je gekust
je mond gaf mee
Wat we verwachten van harmonie
wat van de vuurpijl…
Annabel
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 583 Het voelt soms best nog triest
dat ik een verhaal liet afbreken
toen het juist was
in zijn mooiste vorm
die trieste dag in de herfst
toen je terugkwam uit Spanje
waren we weer samen
in de klas voor een feestje
een terugkomst van klasgenoten
die ooit over duinen holden
voor het vieren van een feest
met bier en rollende stofnesten
nam…
Tijd
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 695 het is slechts de herinnering aan tijd
die vervliegt…
De carrousel van beelden
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 85 echte stilte
is nog vol geluid
als ik de ogen sluit
hoor ik mijn gedachten
in een trage stroom van
bloed onder mijn huid
in variaties rood
verhalen zij wijdlopig
in meanderen en
geladen met emoties
over licht en leven
schaduwen en dood
onophoudelijk
trekt de carrousel
van beelden en
gebeurtenissen aan
mijn geest voorbij
de herinneringen…
Hinkelliedje
gedicht
3.0 met 48 stemmen 23.594 Er is een liedje -
wacht, ik leer het me -
over een jongen die ze
Hinkel noemen,
omdat hij elke dag
een steentje gooit,
sprongen maakt
en het op één been redt,
nee: rooit.
Dat liedje had ik graag
een keer gezongen,
maar het lukt me niet,
het lukt me nooit.
--------------------------------
uit: 'Verzamel de liefde', 2006.…
Elke dag weer...
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 967 Elke dag herinnert me
Aan jou, het ongeluk en mij.
Jij, dood, ergens anders dan hier.
Het ongeluk, nu verleden tijd.
Mij, levend, zonder jou.
Elke dag weer.
Het is zo oneerlijk, ik mis je zo.
Kom terug.
Alsjeblieft.…
Een wegwuivende lach
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 131 vingers
over levenslijnen
zoekend naar begin en einde
ogen vragen om
bevestiging met een diepe zucht
wel heen maar nog niet terug
het pad van rozen
was voor jou nooit weggelegd
jij hebt er mij niets van gezegd
dan viel er stilte
overgaand naar orde van de dag
ontwijking door een wegwuivende lach
lijnen breken waar zij zijn verhard
herinneringen…
Mimicry
gedicht
2.0 met 52 stemmen 12.443 's Nachts woon ik zelden waar mijn bed staat.
Het licht uit reis ik af langs straten vol
van kinderkamers. Mijn moeder wacht nog altijd
aan een doorgangsweg, mijn vader in de boerderij.
Mijn baas krijgt een bureau in het poppenhuis.
Later ontmoet ik minnaars in een hut onder de tafel.
Wij spelen tot het donker wordt, dan sta ik op
uit een slaapzak…
Zomereinde aan de Leie
gedicht
2.0 met 71 stemmen 14.685 dit is wat een schilder zou zien:
de gebleekte graskant, kastanjes
en linden, het warme maar heengaande
licht van de avond en tegen de haag
op de andere oever een loper, en zijn
gedachten, hoe schilder je die
en boven het water de meeuwen
en tussen het licht- en donkerder groen
de plecht van een jacht, het schuiven
der dingen, de richtingen…