Hersenprent

Mijn lijf
herbergt een galerij
met gezichten
vol ogen gevuld
met het gelijk van toen
die strak staan gericht
op mij.

Ook je portret hangt er.
Het is een wankel
immer kantelend
schilderij
van jou
zoals je was
toen ik voor het laatst
iets tegen je zei

Op jouw gelaat
altijd die traan omlaag, langs je wang.
Tot de plaat kantelt.

Dan gaat de traan weer terug,
langs je wang
omhoog
om snikkend te verdwijnen
in de scherpe hoekjes
rond het rood
het wit
en het aller pikste zwart
van je oog
Daarna weer die glimlach,
die

verschijnt, verdwijnt, verschijnt, verdwijnt, verschijnt.

Een moment van vijf seconden
- soms uitvergoot, soms sterk verkleind -
maar voor altijd
ingelijfd.

Herinnering Hersenprent moment

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 15 stemmen 903