Alle inzendingen over filosofie

ik proef de tijd die langzaam verglijdt tot de smaak van vandaag wanneer ik bijt knarsen seconden heel even als eten een klein moment dat het nu tot verleden bestemt soms in gedachten blijft hangen met de nasmaak van verlangen een proeve naar meer met een terugblik in sfeer…

In stilte ligt de roem besloten Die ieder ten deel valt als hij zwijgt In rust gevangen is de beweging Die het leven voortdrijft in zijn gang Uit woord wordt het gevaar geboren Van onherroepelijk misverstand Niets beklijft, niets is eeuwig Niets kan meer bekoren dan de reis Van eeuwige vergankelijkheid…

het leven is naar. de wolken komen tevoorschijn. de reigers staan al in de tuin. kip is het meest veelzijdige stukje vlees. een man tekent een mooie bloem. een Aziaat repareert een laptop. en de vogeltjes vallen neer. ja, het leven is naar.…

Zonovergoten in de haven Ligt het vaartuig van plezier Het is klaar om te vertrekken Maar wacht nog op een passagier De kapitein wordt onrustig Donkere wolken aan de kim Dan verschijnt daar plots de duivel Van een hellereis slechts het begin Uit de luwte van de haven Prooi van de wispelturige zee Geeft hij zeeziek over de reling Gierend…

wat je doet is niet zo vreemd je eet brood je drinkt water je drinkt wijn je slaapt en je denkt aan het zijn maar je weet niet door wat je gedragen wordt is het door je dromen is het door de lucht die je ademt is het door het water is het door de wijn is het door het brood of is het slechts schijn…

beter dit of dat had je kunnen doen dat is zeker aan je twijfel nooit meer twijfelen is waar je naar streeft maar pas op wie nooit meer twijfelt is bijna dood toch strijdt elke religie tegen de twijfel de filosofie niet, of toch ik hou van de wind die over het riet waait en over het water waar die ook naar toe…

(Lijnen van eb) Net als de zee zich terugtrekt stroomde toen bloed op de plaats van hangende hoofden boven een vloed van woest waas een vaag beeld dat beslist niet weet vernedering boven opgehitste menigte die nooit heeft geweten Zout water kabbelt in getij laat liggen 't geen het niet meer hoeft en ook niet verdient parels toegedekt…

langzaam zijn zij afgesleten woorden met een creatief moment bij introductie ooit een nouveauté gebracht om nooit meer te vergeten zij zijn verworden tot wat wisselgeld bezoedeld door intens gebruik soms krijgen zij een tweede kans maar gaan vaak als een nachtkaars uit alleen de echte hebben ziel zij storten zich met kloppend hart in de…

Tussen de stromen van het leven door stuur je jouw schip dat wordt meegevoerd en heen en weer geslingerd geduwd, geketend, getrokken, gebogen, gedreven, gedragen vervuld, ontroerd, verbaasd, gevonden, verloren, vermaakt stuur je als een rivier meandert door de stromen van het leven heen…

weer heb ik geprobeerd mijn horizon te verticaliseren het is mij niet gelukt droeg stenen aan voor babel talen spraken vloeiend hun cement op weg naar het ultiem moment maar woorden braakten stilte uit wij raakten onze hoogte kwijt in een chaos die geen hemel kent erosie heeft de klus geklaard ambities kennen weer hun aardse plaats…

Hij schopt tegen een bal zijn voet rekent uit hoe de wreef en tenen zo te richten dat het rond geval altijd in beweging blijft Er is geen tijd dan een gat dat opengaat en het nu met nu verbindt Het blijft kloppen en tikken als een drogende, lederen voetbalschoen…

alles gaat weer op de schop geen scheiding meer van lichaam ziel en geest beleving wordt dus het ultieme feest in delen ook met velen worden wij een de leefomgeving gaat ons allen aan wij zijn samen het bestaan koffie is een bruin beleven dineren culinair begeren de natuur dat zijn wij in bos en uitgestrekte hei de film transformeert…

Je gedrag bepaalt wie je bent, je bent bepaald aan je gedrag voor jou die dit niet weet, wordt het een loodzware dag, loodzwaar bepalend, net als je gedrag…

Ik ben niet zo gelovig, o nee dat ben ik niet, ik geloof niet in de Sint en ook niet in Zwarte Piet Evenmin ben ik zo gelovig dat alleen de kerk bepalen zal, waarin ik geloof, ben je mal? Ik geloof zeer zeker wel, dat er meer is na het leven hier op aard, en dat wetende is het geloof me veel meer waard, dan gesproken op de kansel…

Wat voor het maaiveld geldt, Geldt voor veel meer zaken. Je zorgt er vaak zelf voor Om aangeschoten te raken. Maar statisch is bewezen En praktisch is gebleken. Dat het niet altijd nodig is Je kop in het zand te steken.…

nog laait poëtisch vuur en tatoeëert succes in helder rood je ziel jij geeft jezelf kwetsbaar bloot in vlammend samenzijn maar wie voelt dadelijk weer de pijn als stilte smeekt om rust en even eenzaam zijn omdat jij je sporen weer moet vinden in het wad weg van hectiek en bulderend gelach niets is vergaan want onder grijze as…

ogen kijken naar het zienlijke en onzienlijke ontdekken facetten van gruwel en schoonheid doorgronden mysteries achter keerkringen zelfs in het duister ervaren zij het licht van Venus mijn binnenogen kijken speuren met een Argusblik waakzaam ziend voorbij de randen van het dagelijks bestaan niets gaat verloren in de oneindige Kosmos…

het woord 'ik' moet een synoniem zijn voor een kopie van mezelf, een ontleding van samen een evenbeeld van een kamer, gevuld met schemer die leegte verdrijft door een kaal aanwezig 'ik' iets dat begint met nauwelijks en eindigt met definitief zo onomkeerbaar als een vuurmond uit palagoniet alsnog breekbaar tijdens het uur van onteigening…

daar gaat langzaam de schildpad je vraagt je af bijna alle genen gemeenschappelijk blijkt uit onderzoek toch zou ik de schildpad liever een harde trap geven en daarna een liefdesliedje zingen het schild van de schildpad is zoiets als cultuur en trap eens wat en dan breekt er iets maar ik trap niet als ik haar zie en als…

Onmiskenbaar woedt de groei, vandaar het streven naar de oorsprong. Is de verbazing belangrijk? De toewijding? Nee, bezieling heeft een masker nodig, benadert de harde kalmte. ------------------------- uit: 'Stemmen', 2013.…

als we niets zeggen is dat weer iets zo zoeken we naar het niets wat altijd weer iets is: n i e t s zoveel andere letters kunnen dat kijk naar de regen en naar een paar tranen…

Vaak zal blijken dat alle vormen van gedrag worden overschreden als je blijft proberen iemand te imiteren op wie je nooit zal kunnen lijken…

Alleen al met een simpele naamsverandering in `Jaderland` zou `Neederland` enorm in de vaart der volkeren vooruit schieten met name wat het basis-positivisme betreft want daarmee is het zeer slecht gesteld!…

je opende magistraal streefde bijna de schepper voorbij met eeuwige schoonheid maar aan jouw zij stonden heren te souffleren wisten het beter dan jij zij ringeloorden jouw groeien verhinderden met commentaar het schitterende bloeien besmeurden je naam met hun jaloezie op jouw kunst roem werd je niet gegund je hebt jouw paradijs…

De meeuwen mengen zich met zwervende gedachten laverend op de duizelingwekkende toon van de wind zijn hoon wuift de vooroordelen weg, hij heeft de gestolen zielen van de wereld ingelijfd, dan is het verhaal van de ruïnes snel verteld en jaagt op de overgebleven wolken van beschaving wat dood leek komt tot een wederkerend leven er gloeit…

ik zie je staan een monument van kracht je voeten in het water geen rimpeling verzacht standvastigheid nu en ook niet later jij vlagt banieren eerlijkheid zonder knieval aan de tijd eindelijk gaan zij weer samen lopen transparantie doet ons hopen jij brugt het overleg verbindt de woorden die in jouw stilte zijn gezegd…

Het water wil ons wijze lessen leren, van storm en vloed, van gaan en wederkeren, maar is er iemand die dit echt wel wil verstaan of moeten eerst nog duizend schepen er vergaan? Het water wil ons wijze lessen leren, van rust en vree, genezen en bezeren, maar mensen zijn soms nog niet toe aan dit verhaal en sterven eerder aan een niet vermoede…

wij zijn de zorg voor de medemens vergeten participatie wordt nu voorgeschreven hebben aan alles een prijskaartje gehangen om het bestaan economischer te vangen wij zien geen ogen meer maar vraag en aanbod blikken haastig heen en weer verdwenen is arbeid met plezier targets tools en kennis bepalen nu de rendementen hier norm en waarden…

Licht en ruimte zijn louter abstracte ideeën, kader van de ware ziel van de leegtes tussen de emoties door in de bemiddeling misschien zijn masker zakken laat en soms zijn verlichte gezicht laat zien. Om de omgeploegde grond van de akkers niet straffeloos te betreden dwalend achter sluiers en de tralies, deels zichtbaar door het ware…

Leven is als een onbegrepen oceaan. Mensen komen hier nu pas kijken, maar zijn eonen geleden al ontstaan. Kennis is maar een druppel. Begrip een korreltje zout. Zilt is alles wat we op aarde kunnen zijn. Dat kostbaar zout zit in onze eigen pap. Laten we daar samen van genieten gaan. Met edel bier en met heel erg goede wijn.…