Alle inzendingen over glas

Je moeder ondersteunt je innig, terwijl ze je teder kust Gedempte stemmen op het terras, in de keuken rinkelend glas. Iedereen mag nog komen. Met je spreken, omdat jij dat wil. Ik zie geen tranen stromen. De pijn blijft hoorbaar stil. Gordijnen dansen in de warme lucht. Jonge tenen, prachtig rood gelakt.…

Matthias kent de woorden onverward en tast de ruit af met een blik van glas en wilde zo graag dat hij buiten was,- en breekt mijn hart.…

blind ben ik voor woorden die kleurloos als het gas mijn hart niet meer bereiken doof ben ik voor klanken die zingend als het glas mijn oren steeds ontwijken koud blijf ik voor bloemen die geurloos als het water mij niet kunnen bekoren wars ben ik van dromen die dwingend als een kater mijn evenwicht verstoren geef mij de kans…

Weerkaatsing in helder glas schrijft lijnen in trage glimlach van zorgvuldig weten, met brekende tanden en hersenloze beten, die knarsen in scherpe kwatrijnen Slaap die niet wil komen maar verdwijnt in het licht van de gordijnen, die dichten zodat mijn zien onverblind kan zwichten als zijn beeld voor me verschijnt Tijdens de resterende dagen…

De ketting is onfeilbaar maar doorzichtig als glas De schimmen in mijn hersens zijn waarheid gebleken. ----------------------------------- uit: "Door droogdronken dromen"…

Glas in lood, zo leken haar ogen gelegen in een mozaïek van kleurvrijheid gebonden een spiegelkrans van waar we ons bevonden vertekend door `n plots ontstoken verzwegen Paniek, in huiver, bevroren zonder besluit op weg om al het klare verstand in te binden onzeker of `t kwaad haar via mij kon vinden vluchtend liep haar loodgrijs kristalzuiver…

Dan denk ik aan 't konijntje, dat ik zag Als kind vóór Sint Niklaas achter het glas Van dure speelgoedwinkel. O! dat was Zo'n prachtig beestje, grijs en wit; het lag Gezellig in zijn mandje in mooi-groen gras; En als 'k van school kwam, bleef ik iedre dag Staan kijken, bang, dat 't weg zou zijn. En, ach!…

Dan denk ik aan 't konijntje, dat ik zag Als kind vóór Sint Niklaas achter het glas Van dure speelgoedwinkel. O! dat was Zo'n prachtig beestje, grijs en wit; het lag Gezellig in zijn mandje in mooi-groen gras; En als 'k van school kwam, bleef ik iedre dag Staan kijken, bang, dat 't weg zou zijn. En, ach!…

In `t donkerst plekje van dit tabernakel bij het krapste altaar binnen zijn tempel achter een deur zonder alt hoge drempel noch koren of bonen of hemels spektakel Er doolt geen licht, sinds ster doch glas in `t lood daar pronkt, totaal overbodig maar ach, hij vond het ginds ook nodig zo blijkt zelfs `t kleinste gewijd waterpas Zijn bezoekjes…

Eerst moet hij ras de matten die haar dekten terzij doen schuiven langs zijn druivenkas, blij in de aanblik van de vroeg gewekten: de rijpe trossen, zwellend achter 't glas. Nu spit hij hier naast hoge chrysanthemen, zoetgeurende asters en de zonnebloem, Voor wie ooit bogen zoveel diademen?…

En drink er dit glas Pommies bij; Die weet ik dat lekker smaakt. Ga u daarna eens goed verdrogen, En — kom dan in mijn arm; Dan, voor den drommel, kus ik U nog eens ouderwets warm!"…

Nee, z’is niet van het halflege glas, da’s veel te kort door de bocht z’Is alleen bang voor als het leeg is want dat het leeg gaat, weet ze zeker vandaar dat ze een nieuwe fles al kocht Ja, ze g’looft wel da’k van haar hou Ik zei het haar toch, dus zij mocht Maar ze huilt alvast van dat ’t over gaat want dat gebeurt, dat weet ze zeker Dus…

En ik, die in mijn boekje las, nipte koude thee uit mijn glas, Door aanstormende hitte gevloerd, toen de zomertijd werd ingevoerd. En luid lachtte het groene gras, toen ik op m'n gemak 'n boekje las. De winter werd de mond gesnoerd toen de zomertijd werd ingevoerd.…

wij krentten druiven onder glas te veel de foute korrels eruit gewreven gekrabd geduwd trossen uitgedund in onze kas gevraagd vingers lang en fijn soepel lenig bovendien scherpe ogen om te zien sneller dan je snel kon zijn op trappen waren ze gezeten de tantes m’n moeder de dames van het dorp krentend ging ik voor ze heten de vrouwen…

mensen historisch gepaaid gehaaid babylonisch vertaald de vertolking de riem moet steeds aangehaald verpoldering is nu verkolking geluk de sla gelukt nog steeds in tuinen elk thuisje heeft ‘n eigen kluisje vrijheid gestift in bossen en kantelen klef en blij de meisjes in bordelen burgers afstandelijk op stand zitten nu in zwitserland het glas…

In the middle of nowhere kwam ik haar toch ergens tegen de twaalf bronnen van nooit nergens een noase genaamd Elim Olim was er nowhere man zittend in het nergensland van zwols dijkgraafs no go plan denkend aan wat nimmer kan Een noase storm glas water plasterk geen premierschap waardig omg draait zich reeds om in zijn graf onder de…

haar deeg deint in het korset van satijn een hoekig en stijf kleed dat haar lijnen in een koker dwingt, een huls die splijt als zij haar speer in de berm plant want ze verkiest het lijf aan lijf gevecht toch houdt zij iets achter in de voering van haar kameelharen mantel knelt het vlindermes alsof ze broedt op een ei van glas waarin haar…

een schuld Als je niet stopt dan ga je dood Wat geld voor roken, drinken en eten Maar ieder wil tot zijn laatste ademstoot het liefst zijn dagelijkse zonden vergeten Alleen voorbehouden aan de wilskrachtigen Waar toch alles al gemakkelijk voor was Lukt het om een langer leven te bemachtigen Bedenk ik bij het bestellen van het volgende glas…

ik vier de verandering de eigenheid van continenten op voorhand naast een houten palissade het korrelig zweven van een ballon een uitgetelde zon op zich komt u ook uw glas klinkt alvast uw antwoord hangt als een avond in de bomen, zo duidelijk onzichtbaar de knikkerige twijfel die huilt om kennis ‘de wereld is lang geleden al gestolen…

kinnesinne sommigen komen met verwarming mee aan zoals via bretagne tijgermuggen uit de tropen om knokkelkoorts priksgewijs van op te lopen en er dan binnenshuis mee leren omgaan in zijn nopjes voelt zich ook de kruiskwal naast elkander met gorgelpijp haringgraat penneschaft lampekapje geknoopte zeedraad men zag zijn bruin kruis als achter glas…

jong is nog de wijnrank als zich de liefde meldt met prachtig de loten die zij spruiten laat rijk en vol is het leven in het volle besef geniet elk moment als druiven in trossen het terroir van de wijngaard als seizoenen verstrijken rijpt zich de liefde tot donkerrood fruit witte chocolade dan wel kruidige rosé van druif tot glas…

het bezetten van een eenzame barkruk zelfs met een glas statige rode alsmaar trager en later helder worden, steeds dieper bekeken, het vergeten onderhuidse roepen ‘dat alles mooi jouw schuld is geweest’ pffff, als ik wist dat je dan luisteren zou…

Het oude schooltje,samen in de klas met de gebladderde plafonds waarin het venster van de wereld verkleind werd door geblindeerde ramen ver weg van de lentezon en het uitnodigende groene gras die lonkten aan de verkeerde zijde van dat weerbarstig glas, schemerig verlicht door matglas bovenlicht in de schaduw van de hoofdcipier die met puntige…

Regenkletter op ’t dak en tegen ruit Knus en warm in opa ’s grote stoel Spannend boek, heb het al bijna uit Herfstvakantietijd, weer geluksgevoel Straks eten, boontjes met droge worst Nieuwe aardappels met gebakken ui erbij Een groot glas water tegen de dorst….…

Dat vuur volmaakt het handwerk van het schrijven, een gedreven aaneenrijgen van letters die gaan leven en naderhand het woord, de zin, los zand tot glas versmolten, hard en transparant. --------------------------------------- uit: 'In een mum van taal', 2002.…

Leven is leven en ontmoeten samenzijn verheugen wenen Dood is stilletjes verdwijnen laat harten zomaar verstenen Ik denk aan jou en glimlach zo lief en zo trouw als je was De warmte die je me schonk blond haar doorzichtig als glas Dood is dood en plots verlaten niet meer kunnen aanraken strelen Voorbij alles wat vrij kan ademen gedachten…

ethische doel steeds vager, herkauwt het heden zich roestig tot brij, scharniert de tijd alsmaar trager,in de vastgelopen mechaniek met gelijke averij, een noodzaak om te blijven boren, verder dan de fossiele eigenwaarde, tot op het magma van het beoogde doel houden we een proces in stand,wat verder reikt dan een kritisch gevoel het overvolle glas…

Als ik een feetje uit een sprookje was Dan strooide ik wat magische sterrenstof Over het huis waar jij woont, zomaar door het glas Om alle verdriet weg te toveren met een zachte plof Alle boosheid zou zomaar verdwenen zijn Iedereen in het huis was gelukkig en blij Een huis zonder misverstanden en pijn Met alleen liefde, warmte en ook begrip…

En ‘k beefde, als een die d’ adem van de dood Voelt gaan over zijn voorhoofd – en mijn blik Trof driemaal, in het glas, mijn dubbel Ik.…

Een laatste glas wijn, Ik proost op het leven. En val in een diepe slaap.…