inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 3.875):

Schimmen

Een klagende mist is al grievend gevallen
De verstikkende deken heeft mijn lichaam getart.
Mijn wankele welzijn is tot schimmen vervallen
De mist heeft mij diep in mijn wezen verward.

Het schimmig verleden had me kwetsbaar gemaakt
Een blik vol afschuw uit een grimmig geweten.
In zijn ijzige ogen was mijn neergang ontwaakt
En vervolgens in roestige splinters gespleten.

Ik voelde me tot schim van de toekomst verworden
Als een ridder geveld door zijn bloedeigen zwaard.
Mijn harnas was een waanbeeld van beschutting geworden
Het verraad van mijn lichaam was door ijzer verzwaard.

Ik kan niet meer teruggaan naar waar ik ooit was
Om de geest van de tijd in het heden te breken.
De ketting is onfeilbaar maar doorzichtig als glas
De schimmen in mijn hersens zijn waarheid gebleken.

-----------------------------------
uit: "Door droogdronken dromen"

Schrijver: T.F. Leyssius, 18 augustus 2020


Geplaatst in de categorie: ziekte

3.0 met 88 stemmen aantal keer bekeken 37.655

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)