Alle inzendingen over jaargetijden

Veilig zonnestralen opvangend in gras gelegen korte broek aan en bh tonend aan de wereld ach, zo schokkend is het niet maar dat vrije gevoel onweerstaanbaar. Veilig is warmte van de zon beter dan in je hart gelegen al zie ik daar een vlinder een witje, als ik me niet vergis wat vrolijk en eigenlijk ook lief opeens vind ik een paardebloem…

Mijn grote witte pluizenfee vloog over land van Lieverlee voorbij de paardenbloemenzee en zucht van bonte koe waar jij je paardenbloemenhaar liet waaien in de wolkenschaar die opstak en in handgebaar je meenam - je werd moe Je was niet ver van mij vandaan toen ik je zacht voorbij zag gaan met slechts één pluisje er nog aan ik lachte je…

Ja. lente is hier, vlinders vlinderen, bont en blij een kwak die een kwek zoekt vogeltjes tjilpen, verleidelijk en vrij een kleine bla-bla die een groot bla-blaatje plukt paasgeel is de zonneschijn, meisjes en jongens hormonen rijm, zij passen bij elkaar net als: chocolaatjes en kuikens, eitjes en haasjes de dichters zinderen -ah, al die pracht…

de rails ligt er nog de spijkers die we zochten onder bomen met vleermuizen echte angst als de trilling voelbaar was de lucht vol hing van zomer de smaak van de rivier op de lippen zeggen konden we het niet niet met woorden onderhuids steeds strakker tot barstens toe de koeien vooruitdrijvend de reeds onteigende gronden in…

Snotterige twaalf graden en alleen maar regen Aquaplaning op straten alsook in mijn luchtwegen De eerste drie maanden die een Nederlands jaar sieren oogt Holland fraai hoog water en brede rivieren De eerste drie maanden zijn gelukkig voorbij We leven weer in april En mijn vriendin is ook blij want in mijn luchtwegen is het ’s nachts…

als lentegroen de atmosfeer doorboort dient men zich in te dekken de prijs voor prima vera is hoog de zomer heeft slechts zielloze hitte de herfst is het best te slijten als platte euforie wie dan nog leeft dan maar ziet…

Ik raakte het ergens kwijt wat ik als kind nog had Soms als ik lach is er weer een gevoel van onvatbaarheid deel te zijn van een peilloos heelal een geur van kruiden en gras op een eerste, warme lentedag…

Languit op het grasperk Jij en ik Sprietjes grasgroen in je neus Hoog boven ons Filtert het jonge lover van de oude linde, ragfijn Streepjes zonnegoud op je wang Stralend Zoals je naast me ligt Nog steeds, na al die jaren En ginds Geduldig traag sluipend, dagenlang al Sluipend traag Geduldige kater vol krolsheid Je kijkt me aan, één ogenblik…

Ik hoor een merel fluiten in mijn tuin Een lied van lente, zon en zin Een prachtig beestje, zwart en bruin Hij brengt er leven in Na herfst en winter, afval, dood Breekt leven weer onstuimig los Eerst teer lichtgroen, daarna fel rood Het kleine spul, een machtig bos Ik leg mijn ogen in de zonnestralen Laat los joh, laat het gaan Geniet…

ach zie hoe het regent de lucht braakt mijn tranen het regent en reinigt wolken gezwollen en grijs hangen tot in de bomen dit aards paradijs verdampt verdriet uit verzopen dromen ach zie hoe het regent maar regen brengt leven en pijn waait voorbij verbeid nog heel even het is bijna mei…

de steen zeilt over het water kringen versus kringen gaan ze over in elkaar de zon schittert op de golfjes terwijl de steen langzaam afdaalt zijn weg vindt naar de bodem 'n strak blauwe hemel waardoor de treurwilg in knop de rust weerspiegelt in het kabbelende water *…

Ik kijk weer eens naar buiten En zucht weer eens een keer. Je hoort de vogels fluiten, Maar wat is het toch een weer! De lente die moet nog beginnen, Wanneer komt het er eens van? Ik kan nu echt niets meer verzinnen En ik ben toch nog zoveel van plan. Naar buiten dat is wat ik wil, De tuin in, lekker werken, Maar het weer blijft een bittere…

Lente kijkt zichzelve in de spiegel Winter lijkt me nu wel achterhaald Groen schijnt te aarzelen,wil herfstbruin met 'r kille adem verjagen Zonneschijn is wel op til maar zonder enige overtuiging Wolken hebben de overhand beteugelen het koude blauw van lente Akkers leeg weiland zonder enig kleur van vee slechts…

De behoefte om liefde te geven om liefde te krijgen essentiële bestanddelen van een gelukkig leven zijn gevoelens die je krijgt bij het horen van die eerste lentekreten een gevoel van liefde liefde voor één mens liefde voor alle mensen liefde gewoon voor het mooie leven…

Wat schijnt de zon weer prachtig op de eerste voorjaarsdag. De warmte is net te koud nog, nog net geen rokjesdag. Een blousje en een vestje en nog veel winterjassen. Rokjes met maillots eronder, die kleurtechnisch naadloos passen. Voor enkelen is het te heftig. Ze voelen zich alleen: Een geile hond; een ernstig zieke; iemand met één been…

viola, viola da gamba viola, viool tricoloor violen met lentegezichtjes in roze, in wit en indigo de geur van maartse viooltjes is een melodie voor mijn ziel…

Een stralende dag waar je zomaar lopen mag ergens in de tuin Kan ik met zonnige lach heerlijk denken aan ’t duin. Egbert Jan van der Scheer…

Hallo Lente, wat ben je maagdelijk pril, bijzonder groen, dit jaar de winter liet zich innig gelden maar nu laat jij jouw zon zien gaat er een knoopje los voor bomen bladerknoppen zag ik jouw vriendin, de zomer vandaag al een beetje glimlachen vanachter haar blonde gitaar liep ik over schaduwkant van straat naar glasbak om het…

Als de lente langs de kruinen glanst en in zonnegloed de sneeuw vervloeit; als het eerste groen de boom bekranst en in 't gras het eerste bloempje bloeit, als op éne keer, er geen regen meer in de dalen heerst, noch winterweer, schalt het van de hoogt' in de dalen wijd: O! hoe wonderschoon…

Opkomende gesluierde goudgele zon in kris-kras witgestreepte blauwe lucht voor het eerst dit jaar de uilen weer gehoord roep en tegenroep, nestelen in onze tuin uitbundigheid van groei en bloei rondom witpaarse krokus waas in lichtgroen gras de velden met geel stro en prille levenstint aan mijn zij mijn lief verzadigd in haar slaap de natuur…

jij kent de woorden van seizoenen in de aardse schoonheid van leven drijvend als orchideeën op het water in suikerzoete geluiden van speelse echo kruipend en bewegend in een ragfijn spel een meesterwerk gevuld met jouw verhaal overgebleven bladeren ritselen continu in het binnenste van poëtisch geluk dromend loop ik onder portieken tussen…

Lente aan zee grens tussen water en land hagelwit strand te midden van elementen Dichter bij de oorsprong van het leven kom ik niet lentewarmte jaagt grauwe kou de zee over naar ‘t noorden In de luwte aan de voet van de duinen bij ruisen der branding zink ik weg in ‘t geheel Los mediterend op in blauwe weidsheid de…

De zanglijster zingt de botten uit de twijgen in de Kwarekken.…

Het lied dat in mijn hoofd zit heeft nog geen klank of wijs pas als het echt tot leven komt dan geef ik het de wereld prijs Het lied door kinderen gezongen die heel de wereld dan zal horen wanneer uit blijde keeltjes klinkt de lente is geboren Dan dansen weer de madeliefjes in het frisse groene gras en al zag ik de zon niet vandaag…

Ik zag een ekster op een zondagochtend halfweg maart op zijn nest van vorig jaar hoog in een kale kruin van een populier wat dacht je wel heus zwart en wit het zou geen ekster zijn was hij op zijn nest niet fier…

De tinteltenen van de lente, ze maken me zo blij, ze maken me zo vrolijk; ze dansen zelfs met mij; De tinteltenen van de lente verheugen zich zozeer, ik zie de knoppen groeien, het licht schijnt meer en meer; De tinteltenen van de lente, ze roepen naar elk kind, ze roepen alle mensen en zingen in de wind.…

verwacht nog niet het grote ik ben pas op de ongeboren grond net omgeploegd en verlost van vergeten ouderdom o ja, omgeven door ringen van jaren in bomen en gestapelde bladeren al rottend verbindingen leggend tussen houten torens zij nemen wind uit zeilen en scheppen rust voor bevruchting door zaden een teder fundament…

De wereld leek voorgoed ontdooid en leefde voort in Polaroid met blote armen op een fiets die iets daarna werd weggegooid in kalverwei met kikkersloot waarin twee lijven uitgeplooid de dagen lengden met een kus in gras dat ooit werd weggehooid En pluizenbollen rolden door tot daar waar wind het land verloor om er te zingen in het riet waar…

herfstbladeren over de aarde weggeveegd als misschien zo ook de winter eigengereide knoppen steken de kop op niet wachten na ijsheiligen zelfs katers en poezen worden onrustig zoals mijn lentehormoon het kan niet vroeg genoeg zijn als tussendoor de kilte lentegeuren lokken buurvrouw wandelt voorbij en kijkt glimlachend om: ook…

blootsvoets betreden zuigt drassige grond gedachten weg van zorgen later dan het heden zo hoopvol hupt alweer jong leven rond de waterplas waar het als immer ontstond krioelend in een eierenklont duizend maal een nieuwe morgen gaat nu in sprongetjes uiteen bemoedigd groet ik het grut met een jubelende teen…