Alle inzendingen over liefde

gisteren nog kerfde ik je naam steeds dieper uit mijn lijf. toen bleef alleen je hart ongeregeld slaan en in die holte kamers waarin wij verdwaalden. in die dagen snakten wij naar elkaar. ik sloeg je boezems over. we stroomden elkaar tegen, waren lek, verstijfd en hard. vandaag stuwt weer ons bloed in eenrichtingsverkeer. wij huizen…

rust breekt aan bij de eeuwige rust el descanso eterno zei de Maestro tocar y luchar: laten we spelen en strijden waar en wie we ook zijn in de jungle de gevangenis in de straten of op de vuilnisbelt de eeuwige rust bracht jou een bezoek Maestro un buen viaje een mooie reis wens ik je toe met veel muziek zonder strijd…

Het zwaarste lied in hoogste toon het leven getypeerd in octaaf in één klank door een alt dat als tenor het beeld vertraagt. Bombastisch na een maartse bui lonk ik door een gekleurde boog naar de horizon in oranjegloed nu mijn hart een sprongetje maakt. Lage zon in hoge sferen het licht dat duisterheid verlicht mijn route naar…

We ontwierpen plannen maar bouwen omvat meer dimensies. De funderingen waren gelukkig sterk genoeg. Aan liefde blijft men schaven. Versta me dan ook niet verkeerd als ik soms iets anders inkleur of een andere draai geef. Voltooid zijn we nooit. Werp ik dan eens een steen, stapel hem niet op losse groeven, een ander gebaar volgt wel…

Samen door de prachtige natuur wandelen wij door een bosrijk gebied dat langzaam uit z’n schulp kruipt. Paden, nog licht bezaaid met bladeren. Voorjaarsbloemen komen steeds meer tot hun recht. Hand in hand verkenden wij het bos. Een romantische wandeling, die door liefde werd bezegeld door ons beiden. Voorzichtig gaven wij elkaar een…

Mocht je de vreugde van je liefde missen, dan is dat heel triest. Het missen van iemand, dat doet pijn. De liefde waarvan je hield, is niet meer bij jou. De liefde mis je nu elke dag. Vaak komen mooie herinneringen voorbij. Met weemoed denk je daar aan terug. Het valt niet mee om zonder je liefde te leven. Graag wil je nu aandacht…

Schilderijen aan de muur, portretten die jou konden lezen Want jouw ogen zeiden alles lief, zo ik ze lezen zou Ze keken in de kamer rond, het haardvuur knetterde nog even En ik hield je in mijn armen, zoals jij mij houden wou Mijn kleine ridder uit een sprookje, dat jij zelf had geschreven Schilderijen aan de muur, portretten starend naar de schouw…

Wind van verre zee langs een vallend blad gevolgd door hartstocht na een diepe zucht. Optimaal genavigeerd met gespreide vleugels door wind van verre zee gevolgd in vogelvlucht. Nu gedachtes blijven domineert spanning in alleenstaande ijle lucht waar passie was geboren. Daar tikt de ondenkbare klok als geluid…

En als we daar samen liggen In het vertrouwde duister van ons thuis De dekens als vrienden om ons heen geslagen De rest enkel zachte ruis Dan begin jij waar ik eindig En ik begin waar jij mij raakt En als ik niets zeg en jij zwijgt Praten onze lichamen welbespraakt Een taal onbekend maar zo vertrouwd De magie van de nacht die zich ontvouwt…

Zie! Hier rust een lichaam, dat de aarde teruggenomen heeft. Een lichaam, dat niet langer lijden kan. Zie! Hier ligt ons aller lichaam. Zie! Wat bij ons blijft is zijn. Is bescheidenheid. Is dankbaarheid. Is mededogen, dat liefde is.…

het was een bonte carrousel maar de wereld ging veel te snel kleuren flitsten voorbij als een braderie vol speelse vrolijkheid vormen versmolten van groot naar klein zonder te benoemen wat zij dan wilden zijn toch was er ook rust in dit optisch inferno waar een zondvloed ideeën strand gaf aan verre zeeën jouw lach was de schepper…

Tranen van verdriet, dat ik jou niet meer zie. Vaak kwamen wij op het strand en omarmde wij elkaar. Het was puur liefde, die wij hadden. Tranen van vreugde heb ik, omdat ik je graag mocht. Op het strand stond je daar ineens, dat weet ik nog. Nu moet ik zonder jou, want je bent ineens uit mijn leven. Het doet mij pijn en veel verdriet…

Jouw wezen, mooi mens, meandert voort in mij en doorstroomt mijn hart. Daarmee zie ik van jou de zorgvuldige handen, bedachtzame gebaren, de flits van een vraag in ontvangende ogen, elk onstuimig moment, waaier van zwarte wimpers op onschuld als je slaapt. En jouw stem hoor ik nog aftastend constateren, mij op iets attenderen dat…

In angst en onzekerheid liet je mij achter verdriet en diep gemis, een leegte, niet wetend waarheen... Krachten vloeien weg leven ontglipt mij in schuldgevoel dichtbij, een leegte, niet wetend waarheen... Niets meer willen alles laten 'zijn' onomkeerbaar lot, een leegte, niet wetend waarheen... In die stilte hoor ik jouw stem…

Het maakt me nieuwsgierig nu je wortelt in mijn dromen onderneem ik mijn vragen op vruchtbare aarde met meer inzicht dan ik aan antwoorden kan verzinnen maar in mijn ogen bewoon jij het wereldrijk van liefde met mooiere dromen dan die ik in mijn groentetuintje kan verwezenlijken ik zaai wortels jij zaait radijsjes voor mij ben jij…

Liefde, ja er zit altijd een lichaam aan vast en dat maakt het en maakt het, maakt het soms lastig. Maar het geeft niet, we zijn al zo lang samen dat we ons in elkaar hebben opgeslagen, niet meer zoek niet weg kunnen raken. Natuurlijk, voorbodes kruipen onder de huid, dansen mee als je danst, rennen mee als je rent, hangen ook op de bank…

Middernacht alvast alleen naar bed – zijn plek voor hem verwarmen heeft geen zin In stabiele zijligging raden waar hij is Soms ergens een M in een hartje vinden Dat briefje blij opplakken in mijn jaarboek 's Nachts hem zien liggen als ik ga plassen, daarna wakker genoeg om in de war te raken van zijn…

Liefde is aan haar denken Nog meer wanneer ze er niet is Een lichtje aan doen, laten ontbranden Voor haar, in tijd van duisternis Vast geloven in haar dromen Al zijn de jouwe allang weg Onvoorwaardelijk de deur uit gaan Als zij weer ergens staat met pech Liefde is ook kunnen luisteren Als zij te lang tegen je praat Herinneren waar ze was gebleven…

De zachte bladeren woekeren mee Als een penseelstreek van de schilder Als een zeezucht die steeds gewilder is door de mannen varend op zee Het krakende gewaad van het bos Met als kleur een authentiek groen Of bruin in de dagen van toen Zo beweegt zij in haar schoenen van mos Rustend op de stille wind Een stem zo zoet als dat van een verlegen…

Jouw stralende lach Doet wolken verdrijven En in jouw mooie ogen Zou ik wel willen blijven Bij jou voel ik me veilig Gevaar komt niet bij jou En dat is ook de rede Daarom ben ik je trouw Bij jou is altijd vrede Nooit een bittere strijd En daarom blijf ik bij je Bij je voor altijd Jouw stralende lach Laat oorlogen verdwijnen En in…

In het groen kom je me tegemoet- eindelijk. Je spreekt van geborgenheid, iets waar wij samen alleen weet van hebben. Je bent dichtbij in de natuur.…

Voor mijn lief mag het altijd zomer zijn de frisheid van de morgen die opdroogt in het vroege zonlicht, dat verwarmt Wakkere vogels zingen en strelen het oor met een vrolijk fladderend ochtendlied een kat sluipt tergend langzaam dichterbij Het is verlangen naar jou, vervlochten raken met verlies, eens ons voorgoed beroerd, maakt los om…

Bij dageraad scheert mijn oogappel langs mijn nachtstoppels. Ik wil er mijn tanden in zetten, maar mijn mond sluimert nog na in het gordijn vóór de dag. Een goedendag schudt mij wakker: het zinderende begin van hunker naar avondlijke hereniging.…

Zullen we het nog een keertje doen zoals toen toen ik smoorverliefd vroeg hoe je heette en jij mij die avond laat zo verlegen als ik was liet weten komt ie nog die eerste te verwelkomen zoen Zullen we het nog eens overdoen net als toen gewoon voor dat gevoel zodat we nooit vergeten Laat ons nog eens in die vijver van verliefdheid…

Omstrengelde gedachten aftasten van wat wel wat niet wat mogen jij en ik van elkaar verwachten de mate waarin je elkaar doorziet? Nee geen denken voor misschien denken we met mekaar wat mee rijdend op hetzelfde spoor maar vooral denkend met z'n twee Misschien is liefde wel beter te omschrijven en zeggen daden meer dan woorden het zijn…

Ogen glinsteren in de nacht glanzend voor mijn droom mijn persoonlijke sterrenhemel als een slaapmuts voor de nacht. Iedere avond het warme gevoel stralend zoals zij naast mij ligt daalt haar passionele schittering die ik vang in één oogopslag.…

Bespiegeling Ze jaagt me nog de dood in en raakt me nooit meer aan, 't is gek te zien hoe wij soms roerloos naast elkaar gaan staan. En als we dan eens praten lijkt alles voorgekauwd ik speel mijn rol, zij blijft vaak stom wat heb ik mij berouwd... dat ik destijds zo domweg met haar ben meegegaan, de kinderen kijken ons nu met hun droeve…

zoekend, wensend, vergeet je te bestaan. want zeg nou zelf, het voelt wel goed maar al heel snel weet geen van beiden hoe het nu verder moet. ook dat is goed. goed, op onverwachte momenten wandelt datgene wat je niet zoekt je weer nieuw spannend tegemoet. en dat is goed. alles begint dan weer van voor af aan, verbijsterend hoe snel…

Consequent spiegel je vertraagd het afgelopen jaar iedere minuut vervaagt als reflectie in een seconde hoe herinneringen gekleurd stralen in een droom nu de grote wijzer jouw verhaal als een echo wegtikt. Iedere komma omarm ik als jouw aanstaande vervolg het leven waar je nooit een punt van maakte bundel ik bij iedere klank van de tikkende…

Iedereen kan dure sieraden kopen of trakteren op een etentje, maar het mooiste dat je in de liefde kan geven, is iets wat de ander echt nodig heeft. Je moet kijken naar de ander. Zien waar zijn noden liggen. Als je die kan invullen is dat de liefde op z’n mooist. Dan kan je zelfs uitkomen bij wat ik grote liefde of eeuwige liefde noem.…