Netgedichten

netgedicht (nr. 67.593):

MERLIJN

reik mij weer je hand
en ik leid je binnen in
ons eigen sprookjesland
in dit land kom je weer bij zinnen
laat je alle ellende buiten
kun je weer opnieuw beginnen
jezelf voluit vrij open uiten
en je zelfvertrouwen herwinnen

laat mij je in het licht zetten
het licht dat ik al die tijd
voor jou bewaarde
niemand zal je hier iets beletten
ik besef waar het ontaardde
en weet immers wie jij bent
ken je werkelijke waarde

toen je dit land hebt verlaten
kreeg ik pas in de gaten
dat je niet meer geloofde in
ons sprookje en dat ik toveren kon
maar nu jij je dwaling overwon
wil ik hem weer zijn
jouw enige echte Merlijn

en waarom ik dat kan?
ik heb altijd in ons sprookje geloofd
en weet dat ook al is de vlam
nog zo klein ze zeker niet is gedoofd
ik voel het want ik ben je man
en ken geen sprookje dat niet
tot een goed einde kwam