Alle inzendingen over afscheid

Rolande huilt de reus is omgevallen 'érable' is zijn naam in bomenrijk een panorama is voorgoed veranderd meer 'ciel' dat wel Rolande huilt ik troost haar, maak ons koffie Roger, Rolande, ik wij zitten om de tafel en praten zacht het voelt alsof wij in de aula zitten met na de dienst de koffie en de cake de bomengeest vliegt weg…

stil zal het worden heel zachtjes stil en onhoorbaar worden rimpels in de tijd geuren van seizoenen en de voorbije uren sterren en strepen in de lucht in en uit dag en nacht jouw warme hand je zachte stem lorelei van leven de schelpen op het strand sieraden van eb en vloed ritme van leven het zal onhoorbaar stil worden de lucht…

Achteraf bleek alles toch Veel en veel erger Achteraf bleek alles toch Best wel heel erg 'Operatie is niet doorgegaan, omdat de neuroloog dat niet verantwoord vond' 'Geheugen zit nog middenin genezingsproces' 'k Ben blij dat ook zij er geen doekjes om wond Met haar ogen heeft gesproken Heeft gesproken met haar mond A posteriori…

Grote ogen met tranen vol betekenis ik zie ze in de mist verdwijnen. Witte gordijnen schakels van een ander leven. gesloten voor het licht. Laat mij de stilte voor je dragen je hart, de laatste trede tot de top diepe fluisteringen, verwaaiend in de nacht.…

Omdat hij zich eenzaam voelde; met zijn rug tegen de muur, niet kon voldoen aan de te hoge verwachtingen, eindeloos heen en weer gestuurd, als een vogelvrije met altijd de wind van voren, kreeg hij pas vaste grond onder zijn voeten na het voornemen een taal te spreken die iedereen verstond; hij deed het openlijk, ongewild de schijnwerpers…

aanhoudende stroom langs verweerde kusten die ons bestaan overstijgt in broosheid berusten leert waar weemoed in het gaan en keren schuilt bij een teer gemis over weerzien droomt onder weidse luchten lasten minder drukken in wiegend avondrood worden verlicht waar een mensenkind zich door de zee gedragen weet hier aldoor…

Dag lieve mam, Je hebt een hele strijd gestreden mam in de afgelopen maanden toch even overwogen of je zo...verder wilde gaan opkomende tranen zag ik in jouw ogen jij had het gevoel dat een overwinning er niet zou komen in een paar uur tijd samen met jou dierbare herinneringen opgehaald we hebben gehuild en ook nog gelachen lieve mam ik…

Op de grens van vandaag naar morgen Op de rand van waken naar slapen Moet ik een neergestorte droom borgen Alle duizend duigen bijeen zien te rapen Op de grens van ongeloof naar inzicht Op de rand van hoop naar vrees Zie ik de schade die is aangericht Voel de pijn die uit de puin verrees Ik zie je nog dag en nacht Want je bent met mij verweven…

Huil niet om mij Bij dit wrange afscheid Maar wees liever blij Het was een fijne tijd Beween mij niet Voel je niet alleen Maar leef en geniet Van allen om je heen Laat geen traan om mij Het leven is zo mooi Dus leef en wees vrij Verwelk niet in een kooi Heb om mij geen verdriet Jouw leven is niet af Dus grijp het en geniet Al sta…

Vader, heel snel was je vergeten, waar men je zoekt, vindt men geen steen, anoniem, omringd door vreemden, lig jij, verdween met een klap uit ons leven, zonder afscheid, de eeuwigheid in, voor mij een regelrechte zegen, voor jou, hopelijk een nieuw begin. Vader, met jou viel niet te leven, hoewel ons niets ontbrak, vergat jij ons te geven…

Op 11 februari bracht ik je naar de dokter We dachten met een receptje weg te komen Een spoedopname was het gevolg Nu weten we dat je nooit meer gezond thuis zou komen Ik wilde niet dat je je zorgen maakte, Ik wilde niet dat je bang was. Ik wilde je angst niet zien of voelen, Ik wilde niet dat je ziek was. Onderzoek na onderzoek Gelaten…

Onbeschaamd waait de wind maakt zichzelf onstervelijk ik probeer de wind te bedaren maar ben geen partij ze laat mij dansen als levenloze woorden op de wind de schaduwen worden langer liever was ik jou lief kwijtgeraakt in een andere tijd miste ik jou ergens ver van hier en niet hier in de wind…

Iets van zelfvernietiging: een protest om zichzelf uit z'n vorm te bevrijden, daar klampt hij zich aan vast bij wijze van vertaling naar daar, waar hij oneindig vrij is in al zijn, zijn: om het beter te leren kennen betreedt hij het slagveld in afzondering, zonder zeker weten, met eeuwige twijfel.…

Het weten sluist bewust de dood de achterkamer binnen waar de nacht is blijven steken achter half gesloten gordijnen geen Godgevreesd vermogen maar een zekerheid dát nog leeft frêle en diffuse woorden lossen op waar niemandsland grenst aan de kloof waar de ziel zijn eigen wegen kent en aan tafel grimast de grimeur…

Opa ik mis je.(l) :-( Telkens als ik denk 't gaat niet meer Schijnt er een ster keer op keer Die ons de kracht en moed geven om verder te leven Niemand die het weten kan hoeveel ik van je hou Niemand die mij troosten kan in mijn verdriet om jou Niemand die begrijpen zal hoe vreselijk ik je mis Niemand die beseffen zal hoe erg die…

ik heb het gehad en daarom schrijf ik een gedicht in klad, de ruwe versie niet herlezen niets herschrijven niet netjes zet ik er een punt achter…

Ik zal niet langer om jouw vergeving smeken Al mijn hoop is vergaan Er zal geen jij en ik meer zijn Te veel tijd is voorbij gegaan Niets zal achterblijven als herinnering aan jou Zelfs niet de ring die jij me schonk Spoedig zal alles verdwenen zijn Voor mij zal jij niet langer bestaan Stop die ring in de doos, doe de doos weg Doe het! Nu…

ik ben op zoek naar een luchtledig om spoorloos te verdwijnen zonder droefheid na te laten niet verantwoordelijk te stellen voor een gedachte van niveau evenmin als voor gebruik van drank een ruimte waar ik mij straffeloos kan bepalen tot beeld zonder geluid en mummelen zoveel als mij belieft ad infini……

ik ken nog het gevoel van golfjes op de zeebodem klei tussen mijn tenen waad door kreken zoek naar kwelders na de doorbraak met de brakke handen open, zodat ik vangen kan zie de stormvogel hij wenkt…

Laat mij maar slapen Ik heb geen zin meer. Opnieuw heeft iemand mij verlaten. Iedere minuut van de dag, wat doet het een zeer. Laat mij toch slapen. Het kan mij allemaal niet meer baten. Hier zit ik goed. Helemaal alleen. Laat het mij snel vergeten. De dag, dat mijn princes verdween. Ik blijf wel slapen.…

en waar wij lopen veert de grond iedere stap wat meer we grijpen naar wat achterblijft maar het heeft geen handen het gesloopte huis is zijn herinneringen kwijt die vinden niet meer in de hoeken waar ze schuilden en zweven zonder thuis wie kan de wind vangen het water vatten…

'als het eenmaal is gebeurd ja dan' 'maar als het stroef gaat',' 'je weet het niet' 'het zal toch wel goed gaan, goed komen?' zei opa, 'maar je weet nooit hoe het gaat en dan...' hij kuchte even zag ook wat bleek hoe kan zo'n broze man nu zo'n zware operatie ondergaan? Ah, daar komt de chirurg en legt uit wat de bedoeling is, 'mooi…

Ik ga weg. Weg van hier. Opzoek naar geluk. Opzoek naar vertier. Ze kunnen me wat. Al die tegenslagen. Ik ben ze allemaal zat. Laat ze maar denken. Laat ze maar praten. zolang ze maar weten. Dat ik ze voorgoed zal verlaten. Niets houdt mij nog tegen.…

Was het triest u weer op die berg tussen gannef aan palen te zien verrekken met voorkennis dat u het niet zou trekken al maakt dat het ook minder erg U staat tenslotte ook weer op om ons van boven gelaten met boodschappen jaarlijks met alle narigheid op te knappen Steeds garend in uw heilig sop Neem de treurnis om verliezen nu om Fritzi…

Er was eens, een mooie wereld, geschapen door wie dan ook. Er was eens een volk waar van alles aan mankeerde Er waren eens, beginnen de meeste sprookjes Ze eindigen meestal met ‘ze leefden nog lang en gelukkig’ We geloven graag in sprookjes, leven ons helemaal in Er was eens lang geleden een volk, wat vaak net zo veel oproer veroorzaakte…

Stel er komt een tijd opa, dat je een dagje terug mag komen op aarde. Even een dagje vrij, doe je dat dan opa? Doe je dat dan voor mij?…

aandachtig het glas geheven stilte angstig op de lippen de minuten haasten zich de eeuwen uit even terug even thuis vergeelde plakboeken omkrulde foto’s van ons bij het hek voor een onbewoonbaar verklaarde woning waar wij de vakantiegasten waren warme koeienlijven als troost de hond aan de lijn eeuwig waaks mysterieuze tekens op de…

Uitgekleed en ontdaan Een ouder wordende geest; iedere hamerslag van het lot bracht hem dichter aan de rand van zijn bestaan;ongemerkt wat afwezig,soms gemakkelijk leunend op zoek naar geborgenheid: wereldvreemd,grenzeloos als water kwam de eerste omslag,herkenbaar afwezig:verlammende gedachten probeerden zijn zucht naar vrijheid aan…

Er is een lichtje voor je gaan branden nu jij je ogen hebt gesloten. Het geeft rust te weten dat het goed is zo. Je hield van de mensen die je achter je liet en wij weten dat. Geen energieslopende dagen meer, geen nachten lang meer wakker. We hebben je laten gaan, even los van de pijn. Wij hebben nu even rust, helemaal vrij,…

Soms in alle drukte Zou ik je zomaar vergeten Maar dan zie ik je zus Met precies dezelfde kus Als toen jij er nog was Soms in alle eenvoud Ben ik je vergeten Maar dan duik je weer op Voor een trein of op zolder Eigenlijk is het niet te vergeten geweest…