Alle inzendingen over overlijden

Neen jij gaat niet onder de zoden Jij gaat ook niet in een graf jij mijn liefste, jij gaat in 'n urn En die urn komt op de schoorsteenmantel en daarnaast komen je lievelingsbloemen en die zijn elke dag vers gekocht Zo hou ik je in mijn gedachten dagelijks met verse mooie bloemen, want: 'doden houden ook van bloemen'…

Wolken als witte schapen tekenen af aan een helderblauwe lucht Een zomerse herfstdag vormt het decor van het afscheid van mijn jeugd De wind waait speels de bladeren in een wervelende begroeting omhoog Ja ik weet, jullie lopen met mij mee Jullie zijn niet meer hier, en toch altijd bij me Hier heb ik samen met jullie mijn jeugd doorgebracht…

De kracht van de zomer, het groen en het graan, de rode papavers in ’t koren, ‘t is alles weer weg en voorbij en gedaan, geen vogels in ‘t veld meer te horen, geen licht in de verte dat feestelijk schijnt, geen warmte die koestert de bomen, alleen nog de mist en de dag die verdwijnt nog eer hij, tot volheid gekomen, de mensen het teken…

is een goede dood. Teplettervallen is een goede dood. Verdrinken is een goede dood. Zelfmoord is een goede dood. Elke dood is een goede dood. Maar de dood die je te wachten staat dat is een slechte dood. Altijd. ---------------------------------------- uit: Nagelaten Gedichten (1975)…

Ik ga leven nog effe; de doodspil is in huis!…

Hij fluistert in het doodse duister rillend op zijn rug ik wil je terug in al je struise levensluister. Het antwoord komt van haar die hij niet ziet maar dreinen hoort een mug die hij van puur verdriet niet eens vermoordt.…

Straks zong ik trotse dingen Van mensen-pracht en -gloed... Nú kan ik niets meer zingen Dan dat ik sterven moet. O, éénmaal nog te wenen!... Als men gestorven is, Dan gaan de mensen henen, En mee de droefenis... Dan lachen en dan praten Zij weder, als van ouds... Vér van de drukke straten, Daar ligt alleen iets kouds.…

Zomaar in een kille gisternacht is ze weer daar in al haar lieve zachte pracht. Ze stelt me o zo stil de vraag hoe gaat het hem die ik in mij droeg en altijd draag om het even waar? Maar dan waag ík een vraag want doelt ze op de onze die ik net als haar op al mijn handen droeg én draag? Ze lacht nu zacht wat zie ik haar zó graag! en…

Een grauw een grom wat zacht gerucht ze zucht gekluisterd aan het malen dom fluistert zonder macht of doel. En dan: haar droom een boude mag de Dood haar eind'lijk komen halen? Loom zweeft de oude van haar stoel gaat op de wieken nooit meer dalen louter pieken geen wolkje verder aan haar vogelvlucht enkel vrijheid. Hemelsblauw…

Zij Elisabeth van Dam had zich voorgenomen De hele dag te kijken vanaf 11.00 uur Naar de uitvaart van Koningin Elisabeth II op TV Neen ze was geen bekende van die Koningin Ze was 1 van de miljoenen, die haar kenden Ze ging zitten, koffie met cake, keek en dacht toen: Ik ben niet echt Koningsgezind Ik ben niet gelovig, ook niet goed Ik wil…

Ter kerke, omdreund van doodsklokgalmen, Rijst voor het heimvol hoogaltaar, Waar wierook walmt en psalmen klinken, Een zwartbefloerste dodenbaar. Droef knielend om het lijk huns makkers, Die 't werken staakte, vóór de tijd, Herdromen de ingetogen boeren Zijn rusteloze levensstrijd. Zijn kindren, tot ter dood bevangen, Ineengezonken van…

Ik mag vandaag niet vloeken en dat valt mij zwaar. Ook het binnenhouden van de tranen. Wat staan mijn ogen raar. Welke kleren trek ik aan? De hemelsblauwe blouse, de zwarte rok? Sneeuwstorm verwacht. Heerlijk: laat het jagen. In de aarde sneeuwt het niet. Ik zal vragen niet te lachen als ik huil. Mijn moeder hoor ik roepen in de kist: god…

Nu er niets meer van je over is je as al zo lang voer voor vissen blijft het voor mij slechts gissen of er in die overveile vijver van geminkt gemis nog wat fris te vissen en te kissen is.…

Herinneringen malen door het hoofd in het midden van de nacht Wie had dit ooit geloofd Dit had ik niet verwacht Hij had het mij beloofd we worden samen oud Hij is toch weggegaan het is hier stil en koud De lente doet haar best en maakt een kleurenpracht De roodborst maakt zijn nest ik zie de grote macht Ik denk en .... op het lest zie…

Beroemd maar dood vroeg hij: en wat bleef er van mij over? Ik wees op een losse regel een uit zijn verband gerukt citaat meestal toegeschreven aan een ander. Voetafdruk op een verlaten strand vol lege, uitgewoonde schelpen. Prachtig is de onsterfelijkheid maar wat doen wij in de tussentijd? --------------------------------- uit: …

'k Heb bij uw sterven niet geschreid, Het was de tijd, Voor u om heen te gaan, Maar 't weten, dat gij niet meer zijt Doet toch weemoedig aan. Ik heb uw stil gelaat bestaard, Van 't geen gij waart De dode, lege vorm, Die gij gelaten hebt op aard Ten prooi aan made en worm. Ik weende niet toen ik u zag, Hetgeen daar lag, Het scheen…

Eenmaal uit haar kraag gekropen heeft zij hem leren lopen praten denken doen en na te laten. Der dagen zat hoefde zij maar te mokken of hij was blij zo dicht was zij hem nabij haar lieve held op sokken. Nu op pensioneren kán hij het maar niet leren dat voortaan vliegen zonder veren op blote voeten moeten existeren. Kil is alles…

Hij grijpt al is ’t hem ongewoon in haar nog maar even leven naar de knekelende hand die niet haar maar hem doet beven laatste levensteken van hun band: “Ma wat ik nog wil zeggen ik vind je hebt het goed gedaan je kan het hoofd nu neer gaan leggen met gerust hart op 't einde aan.” En zij die altijd corrigeert ze riposteert: “Het…

Op straat, op een transformatorhuisje: ik zoek zieke, dode vogels, dank u wel ik woon in de Knollendamstraat. In de krant: als een zebra gaat liggen sterft hij In bed, ik zie weer mijn grootvader vlak voor hij sterft. Het was in het voorjaar, de paarden gingen van stal en hij leunde tegen het hek. Ik hoorde hem: geef me mijn bril, het…

Een Perzisch Edelman: Van morgen ijlt mijn tuinman, wit van schrik, Mijn woning in: 'Heer, Heer, één ogenblik! Ginds, in de rooshof, snoeide ik loot na loot, Toen keek ik achter mij. Daar stond de Dood. Ik schrok, en haastte mij langs de andere kant, Maar zag nog juist de dreiging van zijn hand. Meester, uw paard, en laat mij spoorslags…

niemand ziet wat zich voltrekt in het vroege ochtendlicht een witte vogel schrijft in vertraagde cirkeltaal dat ik met jou waden kan door sterrentuinen en dat onze ogen vensters zijn van licht dat jij me raakt tot in het hart hier in het vroege ochtendlicht…

zal iemand je troosten in de wiegende bek van de dood als de nieuwe dag niet tegen het raam kloppen zal alle verdriet in de ziel gekropen is als woorden stokken in je keel zal iemand je troosten in de wiegende bek van de dood…

Steunen is ook dragen vertel je me maar luistert men nu echt naar iemand die droomt dat oma sterft wanneer je er even niet langs zal komen en zat je daarom in de kruiwagen en zorg ik daarom elke dag voor fruit op je bord spreek je tot de antieke herinnering waarin ze lager hangen lager dan ooit tevoren dan vloeit de schande sluipend door…

Zie de mens die enkel nog kan zweven ware het mij gegeven bijna alles om het even zorg noch voorzorg meer van node al jaren onder zware zoden heb ik één wens om even even maar weer op te staan op te leven rond te gaan en dan rustig en voldaan terug te gaan vergaan een uitje van een dolle dode.…

Komt tijd komt dood!…

Bram Peper is dood Zo heb ik juist vernomen via internet Dat hij ruste in vrede En dat zeg ik met rede Ik heb Bram gekend Niet lang maar goed genoeg We waren beiden watermannen, ik 12, hij 13-2 beiden zoon van een arbeider: metaalbewerker/elektricien Ik heb ook via, via voor hem gewerkt Zelfs een Engelse speech geschreven Voor de…

een ieder moet zijn stervensreis voltooien zwaarmoedig reikhalzend of angstig voor die aankomende dood Jezus troost ons allen straks veilig in zijn hemelse armen en heilige Schoot MAAR de ene mens gelooft in een schitterende nieuwe wereld de ander in niemendal echt Jezus leeft DAAR hier op aarde geboren in Bethlehem…

Nu kan ik rustig leven de doodspil is in huis!!!…

Arm moedertje is zo allenig, Arm moedertje is zo bedroefd, De Vader, Die zij dankte, Heeft haar zo zwaar beproefd. Zij staart in ’t verlatene wiegje, Op ’t speelgoed nog zwervend in ’t rond; Daar ligt zijn popje; zij kust het Met bleekbestorven mond. Haar armen zijn ledig, zo ledig! Weg, al haar levenslust! Haar huis is…

Als sterren konden praten, ze zouden zeggen het is gelukt. Want elke ster daar aan de hemel, is een zieltje dat werd geplukt. Het zijn de kleine vlinders, onze dierbare aan de wand. Het zijn de stralende lichtjes, van dat verre vreemde land. Als sterren konden praten, ze zouden zeggen slaap jij nu maar gerust. Om ons hoef jij niet…