3951 resultaten.
Dat wat resteert
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 340 Wie kon weten dat de tijd zou komen
met handen vol zwarte bloemen en
verscholen in zijn mantel het noodlot
dat zijn ijskoude adem zou leggen over
het gelaat van unieke schepselen
maar onaangeroerd bleven de herinneringen
standvastig in hun soliditeit als een
erfenis van waardevolle schatten
op het witte doek van gedachten
soms, als in een…
Terugreis
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 263 op de gulden middenweg
terug naar de bron
raap ik
geluidloos
vergeten woorden
die onuitgesproken
bleven
noch door jou
of mij
ik had je liever lief…
Afscheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 265 Sluit je ogen..
Doe ze in ons samen dicht.
Denk niet verder, over alles.
Laat het rusten, voel de sluimer,
proef het avondlicht.
Er was zoveel,
om in te leven.
Je gaf je ziel aan ieder mee.
De waarde die je, kon vergeven.
Het is gebeurd, laat het rusten.
Zie je eigen sterrenzee.
Het is,
echt tijd..
Sluit je ogen.
Droom nu verder…
mijn huis
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 228 in dit huis heb ik gewoond
verhalen gehoord
het erf zien sterven.
het is een gedeelte van mijn leven
waar ik jeugd en kattenkwaad
aan de kapstok hing
ik voelde mij er vrij
zat aan de tafel
keek naar de kerk
en drogisterij
nu sterft het in het dorp
dat ooit een zomers ansicht was…
Tezamen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 230 samen
hebben we
je terug gedragen
terug gedragen
naar daar
waar het ooit begon
en kijken
je na
eindeloos…
Zwagermans laatste
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 217 noem het het hoofd
laten hangen
maar dan toch ook
het lichaam en om
wat het verbindt...
ik schrijf niet
over het diepere
het licht zonder geluid
ingenieus draagt het informatie
terug over de Styx
vormde zijn geleidebrief
die hij achterliet
zogenaamd vergat
waaraan hij met jou werkte
zonder dat je het in de gaten had…
ga niet weg
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 304 ga niet weg
nu de klok
de tijd in
stukken slaat
niet weggaan
nu de nacht
dode dromen
ontvouwt
ga niet weg
nu de duisternis
zijn eigen woning
vond
niet weggaan
nu de feniks
de ochtenddauw met
de vuurdood bezegelt…
Ontheemd
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 463 Hier handhaaft de rechterlijke macht
Wie hooggeacht de wet verkracht
Voor een witgeboorde dief
Is mijn landje veel te lief
Hangturken terroriseren winkelpubliek
De politie mag niets doen
Het woord racist beschermt de kliek
Mijn landje stikt in haar fatsoen
Een aso krijgt drie begeleiders
Twintig bejaarden slechts één
Wie klaagt moet…
hemel noch hel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 262 verborgen onder een vernis
van zoekgeraakte woorden
staken we wat we zeggen wilden
in een nieuwe eenvoudige jas
we vergoten geen bloed
haalden niets overhoop
hemel en hel bleven ongemoeid
er was strijd noch gewoed
in de ontembare stroom van
die ingeblikte taal verloren
we de vurige woordenstrijden
van weleer…
Nieuw leven
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 278 Haar droge hand
slap en ruw,
verrimpeld als het ribbelkarton
dat ik eens kreeg in een knutselpakket,
klemt zich vast aan de houten leuning langs de muur.
Haar kleine mond
week en uitgezakt,
lippen die ze vroeger stijf opeen perste
als ze het nergens mee eens was
hangen nu willoos geopend.
Haar dagen gevuld
met rondjes rijden,
door…
Boeket voor een stervende
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 340 elke bloem een gedachte
van vriendschap en verbinding
om jou op te beuren
nu elke dag zo zwaar is
je lijf je in de steek laat
denken wij aan jou
we weten van jouw moed
nu je dit pad moet gaan
tot je levenseinde
elke bloem een gedachte
van vriendschap en verbinding
om jou op te beuren…
Afscheid van een vloer
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 429 op deze vloer heb ik gelopen
gedanst gezeten en gestaan
ook heb ik er op rondgekropen
toen mijn man in woede was gegaan
ik heb er mijn kinderen op gedragen
gelachen gescholden en gehuild
hem geboend in lengte van dagen
wanneer hij bestoft was en bevuild
je ziet de slijtage en de afdrukken
een diepe kras van vallend glas
de putten van wat…
Sporen
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 667 Langs platgetreden paden
keren we terug
slaan een nieuw pad in
duwen wat takken weg, ze kraken
en nieuwsgierig bewandelen we
het nieuwe levenspad.
Stapje voor stapje
diep inademend, de geur
van hout en zon en vrijheid.
Natte bladeren liggen
weggemoffeld in de modder van de berm
nadat ze hun afdruk op de weg gestempeld hebben
enkel gezien…
ode aan een gestorven dichter
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 323 poëzie laat zich niet sterven
als de reis ten einde is
schrijft in alle talen
waar de dood te stil is
om het te verbieden
poëzie houdt niet op
als het keerpunt eenzijdig
het lichaam neemt, want de geest
van een dichter is de jeugd
die altijd blijft
poëzie is de adem van de
schrijvershand, het typt het zwart
van inkt met gele stippen…
Stringent
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 251 elke dag
loopt ze dezelfde weg
naar daar waar haar
voorland is
waar zij
haar geliefden achter
heeft moeten
laten
stringent houdt zij
vast aan haar rituelen
meer dan ooit
om niet te vallen
in dat diepe gat…
Rauw tot op het bot....
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 371 De schors van haar keel
verhardde elk woord,
onuitgesproken kale taal
werd niet begrepen, niet gehoord.
Het hiaat tussen haar en mij
werd een vluchtpunt van niet meer voelen,
blindelings op de tast zoekend
van wat elk woord zou kunnen bedoelen.
Zo bitter, bitter zoet
werd het bed opgedekt
glad-gestreken elke plooi in 't laken
en in kettingreactie…
tweezaamheid
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 301 in de vooruitgeworpen
schaduw van het afscheid
zien we de grillige sporen
die het leven trok
het ondoordringbaar wit
op de egale muur
de breuken in de spiegel
tegenover het bed
op de flonkerende
gordijnen van groen
de roerloze pauwenogen
van gestrande paradijsvogels
de verkreukelde lijven die
in tweezaamheid reizen
onder de zachte…
Finale
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 182 Toen was daar jouw finale
verbijsterend mooi zoals
je ging en puntgeslepen scherp
jouw blik de laatste akte schetste
de wereld draaide door
terwijl een ogenblik van
o zo waardig zijn zich kleedde
zoals je was geweest
niet één keer keek de tijd nog om
maar snelde voort in het tumult
van veel te schelle stemmen
de dag kromp stilletjes ineen…
Hier of daar
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 183 Als de doden harder huilen dan de weduwen,
was het hier dan zo goed?
of is het daar dan zo naar?
Als de doden harder huilen dan de weduwen,
fluister het me maar.…
ik weet niet meer
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 282 ik weet niet meer
waarom het poreuze
licht van de lente toen
zomaar binnenviel
op je gezicht dat witter
was dan het kussen
ik weet soms niet meer
hoe ik in de maat moet
lopen met de wereld
hoe ik de teugels vieren laat
het lentelicht valt zomaar binnen
jij mijn liefste nooit meer…
dank je
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 536 Dank je voor de tijd dat we samen waren.
Dank je voor je tijd, de vele uren.
Ik had zo graag gewild dat onze tijd samen
nog veel langer had kunnen duren.
Dank je dat je hielp mijn zorgen te vergeten
Dank je voor de uren over smalle wegen
Dank je dat ik niet hoefde te spreken
Dank je dat we samen zwegen.
Dank je dat je altijd voor me klaar…
De volgers
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 229 ik heb de schrijvers en hun schrijfsels
allang naast mij neergelegd
ze raken mij niet meer
ik ben er aan gewend
het zijn de schaduwen op straat
rond mijn bestaan
zij volgen al jaren mijn passen
de straten weten hun afdrukken
het papier kent hun gezichten
de winkels weten van hun komen
alle klokken staan gelijk
en mijn jas verbergt de…
Spreken met vader
gedicht
4.0 met 10 stemmen 12.543 Vader, wij hebben u begraven en de grond erkend
zacht om te slapen, zacht om te vergeten:
zand dat vervloeit en water, ongeweten,
herinnering en droefheid voormaals onbekend.
Gij zult niet eenzaam zijn, maar slapen slapen
met sterren ’s avonds een onblusbaar vuur
en, rond uw eiland, het traagstromend water.
De bomen wuiven tijdeloos en ieder…
Hij was mijn broer
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 439 Hij was mijn broer
Hij was mij broer,
6 jaar ouder dan ik.
Hij was mijn broer,
72 jaar oud toe hij overleed.
Hij was mijn broer,
Een bijzondere broer voor eeuwig opgesloten in mijn hart.
En met een prachtige gouden randje om zich heen.
Hij was mijn broer,
Als een zonnebloem gekomen op deze wereld
En als een zonnebloem heengegaan.
Hij was…
nieuwe nachten
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 153 we raken verder
verder weg van
de wereld
een krimpende stok
meet de dagen
in stoffig zonlicht
met dunne armen
zwaait de oude tijd
als ongeziene drenkeling
traag keren gehavende
hoofden zich naar
de geopende ramen
jonge avonden wachten
met reikhalzend ongeduld
op de nieuwe nachten…
Afscheid
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 254 afscheid nemen, of toch maar niet
we zijn al zo’n tijd samen
hebben gelachen, gehuild, gesproken
maar ook gezwegen, vooral gezwegen
over dingen die er echt toe deden
gehuild, zachtjes gehuild om de angst
die uiteindelijk toch waarheid worden zou
wie had dat ooit kunnen bedenken
dat het zou opgaan in een oorverdovende stilte
nog altijd koester…
Draaiorgel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 170 "Nu nog niet."
Printen puntjes.
Op letters
tussen open
plekken:
"Nu nog niet"
draait het lied
aan
hun leven;
"hoe lang nog?",
zingt de
ander
even
terug.
"Nu nog niet."
En waar hun
kinderen
zich vast
pinnen
aan hun
leven;
zingt hij terug:
"Nu nog niet;
misschien later,
als ik klaar ben
met
mijn pijn…
Stilte van de winter
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 155 Als ik oud ben,
haal de klok
uit de kamer.
zet mij in de
stoel bij het raam,
om na het geluid
van de lente, het
leven van de
zomer, het sterven
van de herfst, te
wachten op de
stilte van de winter.…
ouderhuis
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 240 nog eenmaal was ik in het huis terug
het oude huis waarin mijn ouders woonden
waarin zij mij hun binnenwereld toonden
met alles op zijn plaats, zijn eigen lucht
het was het huis waar zij hun vrede vonden
en wilden blijven tot hun laatste zucht
de akkers brachten hen voldoende vrucht
en veel meer bloemen dan zij plukken konden
ik was er kind…
Aan stukken
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 155 ik snij een stuk
van mijn hart
daar waar jij
tot dusver vertoefde
dat stuk zal
langzaam afsterven
daar er geen ruimte
meer is voor jou
er zit nu een litteken
dat na verloop van tijd
zal helen op de
tonen van de wind…