inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 60.204):

Dat wat resteert

Wie kon weten dat de tijd zou komen
met handen vol zwarte bloemen en
verscholen in zijn mantel het noodlot
dat zijn ijskoude adem zou leggen over
het gelaat van unieke schepselen

maar onaangeroerd bleven de herinneringen
standvastig in hun soliditeit als een
erfenis van waardevolle schatten

op het witte doek van gedachten
soms, als in een weerzien kuieren
ijle silhouetten in kleurige gewaden
fluisteren vertrouwde stemmen
in hun klanken van weleer

dan explodeert weer
die warmte binnenin mij
en bloesemt als voorheen
een glimlach om mijn mond

... (opgedragen aan Lucia en Bram Lampers, 20 mei 2016) ...


Zie ook: http://www.ingrideleonora.nl

Schrijver: Ingrid E. Noppen, 6 juli 2016


Geplaatst in de categorie: afscheid

3.2 met 5 stemmen aantal keer bekeken 338

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Ingrid E. Noppen
Datum:
8 juli 2016
Ja Joanan, om je vraag te beantwoorden, het waren hartsvrienden van me, die helaas zo afgrijselijk wreed de dood zijn ingejaagd!
Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
7 juli 2016
Een zielsdiep, krachtdadig in memoriam, Ingrid, heb je hen van nabij gekend?...
Naam:
Leonardo
Datum:
6 juli 2016
Prima gedicht, Ingrid.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)