2977 resultaten.
geelgelente
netgedicht
2.0 met 20 stemmen 218 winter ik schrijf je nu stil
in het stilstaan van een klok
koude kaarsen blaas ik uit
in bevroren hunkering
huil maar, geen overlast
meer van je koude gestalte
wolken strooien lettergrepen
als initialen in basten van bomen
uitgebluste winterzinnen
in geelgelente bloemen
vatten samen in
vroege aprilgeluiden…
Zo teer en teder
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 221 een pril seizoen is aan het ontluiken
de lente ontwaakt uit haar winterslaap
bloesem omrankt het malse groen vlekkeloos
kleine vogelkelen kwelen
o zo zoet verleidend
dit beroert, ontroert en verblijdt
deze luister aanstroomt naar m’n hart
ik sta roerloos te kijken
naar dit landelijke "Hof van Eden"
(dat mij tot poëzie dicht kleurig uitgespreid…
De boot naar de lente
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 367 De frisse lente wind roept me.
De voorjaarsglinstering op het water roept me.
De oranje ondergaande zon roept me.
Het kleurenpallet aan de horizon roept me.
De melodie van de koude zeegolven roept me.
Alles is nu opzoek naar een speelkameraadje
en ik ben op zoek naar de boot van de lente.…
Lentelicht
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 325 De winterse rebellie ten spijt,
de dag is van het donker bevrijd
onbekommerd dringt het licht
zich weer op,
doch schrijdend langzaam
zonder bloem in de knop
Maar toch,
het lengende licht
doet al goed,
nog maar even wachten
op die bloeiende vloed!…
Lentelach
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 188 De kou van buiten
is nu bij mij binnen
rillend wacht ik op
de eerste lentelach
laat die dag
maar snel beginnen
dat ik van binnen
weer warmer worden mag…
Verdraagzaam, draagt zichtbaar lentelicht
netgedicht
4.0 met 56 stemmen 1.657 Nochtans kwamen de dagen
grauw in getale, zonder schroom..
De aanloop niet langer houdbaar
alleen het uitgestelde moment bedwong
het verlichten nog van de verwachtingen,
onschuldig, vrolijk en minzaam,
verdragen meer dan onstilbare honger
naar het wollige witte melk,
koppen steken reikhalzend bijeen
het verlangen naar het schrale zoet…
neigen naar het leven
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 367 nu jij en ik ons buiten wagen
weg van gedachten aan wat sterfelijk is
nodigt het nieuwe licht ons
naar het leven
nog aarzelend zoals de crocus
kracht ontleent
aan afgestorven grond
en later pas aan zonnewarmte
zo wondert ons het weer vernieuwen
begin van waar het donker wijkt
tegen het uitgerekend somber
een nieuw gewekt geluid…
Invaller
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 266 kou ging hem in zijn botten zitten
het wachten op de bank
een bevroren zaak
tijd was het
dat de vorst met verlet zou gaan
zodat hij van leer kon trekken
invallen
bij het eerste fluitsignaal
van winterkoninkjes
die het speelnest verlaten
om hem luidruchtig bij te staan…
Blozend
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 250 Een glimlach
een warme glans
van geluk
kleurt lippen rood
laat wangen blozen
geeft ogen sterren
liefde sluiert bloesems
in de bomen
als de nieuwe lente wakkert
na zoveel koude
nachten…
het wordt lente mijn lief
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 200 hoor hoe de vogels langs elk paadje
luidruchtiger kwetteren en fluiten
weer gedreven een maatje zoeken
zie hoe sneeuwklokjes en krokussen
hun tere kopje boven de aarde steken
reeds een vroege lente proeven
voel mijn lief hoe ons lijf na alle kou
en regen de luiken stilaan open zet
hoe onze stramme benen lichtvoetiger
gaan bewegen…
Maartlucht
poëzie
3.0 met 3 stemmen 1.708 Maartlucht, die er tegelijk
zo scherp als glas
en zo ontvoerend zijn kan.
O, de bezieling, zijnde in de bezwaren
anders nooit betrokken streken
en schuilgelegen uitzicht
te brengen vondsten fonkelend en schaars:
de moeilijkheden zijn de kans der kunstenaars.…
Hoor je het?
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 424 (senryu)
moedig sneeuwklokje
lacht machtige winter uit
met koket rokje…
- In het land van de lente -
netgedicht
4.0 met 36 stemmen 330 In het land van ontluikende tulpen,
staat de zon gedurende het voorjaar
grillig hoog, warm gekarteld,
traditioneel wordt het lente,
na de tijd van extreem koude wintermaanden
ondanks krokus en hyacint
geuren overal lentekriebels,
ziet men dubbele gevulde bloemen,
bloembladen, gecultiveerde tulpen
in opvallende kleurencombinaties,
liefdevol…
Vergissing (maandag 22-2-2010)
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 202 Vergissing
Dat zou toch niet zo zijn?
Zon?
Stopverflucht, ja, en lood.
Lied?
Terneerslag, ja, naargeestig.
Feest?
Vale deken van grijs.
Gras?
Boerkalucht, maar kleurloos.
Zon kansloos.
Horizon
zonder
zon.…
Lentegeluk
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 282 Sereen staan de bomen
de takken fijn besnaard
de knoppen nog even dicht
voor ons bewaard
wachtend op het zonnelicht
en de jonge blonde fee
die zal komen
neemt ze het groen,
de vogels
en alle bloemen mee
Dan bezingt ze
jubelend de lente
die weer stralend lacht
na een lange koude
winternacht…
Nog geen lente
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 392 Als in de lucht het blauw sluiert,
op de grond het groen omrand is met een wit waas,
en buiten mijn huid strak staat van de kou,
in mijn toch warm gevoerde jas,
heeft koning winter nog geen lente in gedachte,
dus schik ik binnen in een mooie vaas
narcissen uit de kas.…
De lente breekt aan
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 306 In de tuin, bij het ochtendgloren,
Is zij, knalgeel, vandaag geboren.
Haar familie nog in de knop,
heft zij nu opgewekt haar gezichtje op.
Narcissus Trompettus…
zo sociaal
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 306 mijn buurtjes zijn zo tof
zo sociaal is verder niemand
zo bewogen, toegenegen
ze schuiven en ze vegen
het asfalt in de straat
trotseren dooi en regen…
Ik smacht naar de lente
poëzie
2.0 met 8 stemmen 1.618 Ik smacht naar de lente en haar goud,
Naar de jonge, de licht-tere kleuren,
Ik smacht naar het groenende hout,
Naar de zoetige Meidorengeuren.
Hoe heerlijk te liggen in 't mos,
Te staren in 't blauw van de hemel,
Te volgen de blaadjes die los
Zich wieg'len in takkengewemel!
Hoe welven zich bogen van glans
Om mij heen bij der lente verschijnen…
De eindeloze sneeuw
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 414 Nu verzucht ’t hele land
kap nou toch eens met die sneeuw
we zijn het zat het wordt teveel
stop nu maar eens onderhand
jaren riepen diezelfde mensen
een witte Kerst is lang gelee
die zou er moeten komen
en iedereen riep driftig mee.
Dan komt er een mooie witte
niet alleen Kerst, welnee, veel meer
uren dagen weken maanden
zitten we er nu…
witte wereld
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 358 Als ik ontwaak
uit m'n dromen
is de wereld weer
sprookjesachtig
met sneeuw bepoederd
en lijkt er geen eind
aan dit witgepleisterde
landschap te komen…
Lente...nog verborgen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 401 Nog is lente
verborgen
heeft winter in dit kikkerland
de overhand
Wij blikken
vol verlangen
over ijsrand
en sneeuwzoom
Verborgen...
in tak,aan twijg
de zoete droom
die lente heet.…
Die beklijft
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 142 Van sneeuw die niet smelt
en van barre nachtvorst en
van stille vogels
een februarizondag
en een winter die beklijft…
Winter
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 460 Het ijs wil maar niet dooien
De sneeuw valt steeds maar weer
De winter duurt nog even
Dus geniet ik nog een keer
Van het mooie witte landschap
Dat zo sprookjesachtig is
Bestrooid met een laagje mysterie
Zo zacht, zo wit en fris
Het roodborstje kijkt naar binnen
De winter is haar tijd
Moeder Natuur heeft het goed gedaan
Dit seizoen wil…
bloesem
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 718 bloesem
ik zou wel willen kunnen
vliegen
zegt de bloesem
tegen de vogel
voordat
de lentewind
zijn bloemblaadjes
meeneemt…
De bruid
poëzie
3.0 met 22 stemmen 6.767 De lucht, over de jonge dag,
Was helderder dan ooit.
Iets ongewoon-verblijdends lag
In weide en veld gestrooid.
De torenklok zong, wat ze kon,
De vlaggen staken uit:
De bruigom was de lentezon
En Holland was de bruid.
Ze was des morgens opgestaan,
Een ranke, frisse meid.
Ze deed haar gazen sluier aan
van dunne dauwigheid.
Ze stak zich…
Dapper
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 428 Koude littekens wachtend in de ochtend
die weer ijzige herinneringen wakker maakt met bange sporen
die niet veranderen.
En de koude zwaartekracht volgen waar hij mijn
schaduw tekent op het levensloze asfalt
maar niet kan vangen
zolang wankele gedachten niet vallen
en mijn ochtendwanhoop
dapper ontdooien.…
stille sneeuwval
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 469 zoals zij ongerept haar
eigen schoonheid schept
waarom mijn ogen aan
haar vlokken kleven
en ik wat langer door
het venster staar
de roerloze wereld nog
even onbetreden laat
nog ongeschonden
stil verzonken…
februari
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 302 verborgen onder
glinsterende kralen
aan natte takken
nog niet groen
zitten knoppen
verscholen
in een jasje
van lentegroen
na natte sneeuw
hagel hard
gure westenwind
en grauwe lucht
komt met stralen
licht en
warm de zon
een lentezucht
tinten teer
nog nooit gevangen
waaieren uit
brengen geur
alles komt
tot leven
een groot…
Mei
poëzie
3.0 met 8 stemmen 4.474 en midden op de glooiing lag in 't licht
een vierkant veld met bloemen, opgericht,
Van bekervorm. Ze maakten met elkaar
Een tafel, klaar voor 't drinkgelag, en waar
De gasten nog niet aanzitten. Vol wijn
Staan al de kelken, dungesteeld en fijn
Geslepen. Tulpen waren 't rood en geel.
Rondom, de hyacinten fors van steel,
De sombre bloemen donkerblauw…