3119 resultaten.
TERUG-BLIK
poëzie
4.0 met 5 stemmen 925 'k Ben er wedergekeerd,
Waar mij 't eerst werd geleerd:
Min de Heer en de naaste als u-zelve;
Waar ik 't eerst, mij bewust,
Door mijn moeder gekust,
Het azuur van de hemel zag welven.
Ik herkende geen kluis,
'k Vond een vreemde in mijn huis,
En 't omsloot eens zo veel wat ik minde,
'k Vond geen schaâuw in de tuin,
Want geknakt was…
[ Op de hoge berg ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 33 Op de hoge berg
bestaat geen tijd, horloges --
tikken nutteloos.…
EDAH VAN EENS
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 54 Op Breda 's Dokter Struyckenplein
glommen boven de ramen
van de zelfbedieningswinkel
de kleurige woorden
ZIEZO TIPTOP
noodden wandelaars en rijders
dagelijks met frisse tinten
en warme gloed bij avond
hier rustig en voldaan
zonder verlangen naar beter
hun waren uit te zoeken.…
Tijd
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 88 Toen de goden nog geen doden waren
en als glanzende goden sliepen in de zee
toen onze ziel nog niet haperde
Verborgen we in een kruik de huiver
van verdwenen jaren lieten haar achter
in een zee van barmhartig zout
Toen de maan in de hemel hing
een vleugel achterbleef in het web van de spin
snakte de tijd onder het asfalt naar lucht…
ontbonden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 60 toen jij door geel laagland ging
was je niet alleen maar iemand
die voorbij ging
het licht was van porselein
zomerstof waaide op
zwevende korrels van een droom
de schillen van de tijd
het breken van iets
de buizerd biddend boven zijn prooi
niet alleen maar iemand die voorbij ging…
Duizend schepen voor één vrouw
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 63 Duizend schepen te water laten
voor de bevrijding van één vrouw
van betoverende schoonheid
Wie ben jij Helena?
Wie ik ben ik weet het niet
spits je oren daar waar je de stilte van stenen kunt horen
luister naar de ijle stemmen van het schimmenkoor:
Helena, jij bent slechts een speelbal tussen goden
Hoe wil jij dat wij aan jou denken?…
[ Dagelijks leef ik ]
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 32 Dagelijks leef ik
mijn eeuwige leven in --
voorbijgaande tijd.…
Malen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 36 De tijd glipt
gelijk
graan
door de handen
van de molenaar
Malen
Kneden
Bakken
Brood.…
RIETPLUKKEN
poëzie
3.0 met 10 stemmen 3.289 Wij moesten riet gaan plukken,
Lang riet waar wind in ritselt,
Waarvan men manden vlecht,
En mochten in een boot
’t Vijfvoudig meer bevaren,
Bereikten ’t eiland lang voor noen.
Wij lagen ’s avonds nog in ’t gras,
En hadden niet één handvol riet
Geplukt om mee naar huis te gaan.…
Grenzeloos bestaan
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 216 Wij gaan ongemerkt
met onze jaren aan de haal
zo’n voortgang wordt gewoon
beloond met een dubbele zes
al komt het niet daarop aan,
grenzeloos gaat vanzelf verder,
te weten dat nieuwe jaarringen
de rand opzoeken van meer dan
het voorlopig bestaan.…
De schillenboer gaat door het dorp
gedicht
3.0 met 27 stemmen 11.069 De schillenboer gaat door het dorp
en haalt de groenteresten op.
Het is zomer en zijn kar
rijdt afvalgeurig rond.
Ik ben geen stronkje en geen schil,
mag naast hem zitten op de bok.
Het duurt uren, dagen, maanden,
straks is de herfst alweer voorbij,
de winter komt en ook het groen.
Het is al laat, ik groei maar door,
thuis is iedereen…
Wat ik hoor
gedicht
3.0 met 16 stemmen 5.784 Dat is wat ik gehoord heb,
het is mij verteld,
maar niet als iets
wat ik niet moet vergeten.
Iets horen
van lang geleden,
alsof voor alles geldt
dat het altijd nog kan komen.
Wat begint met
een langzame golf,
een deur die opengaat,
wil iemand naar binnen?
Wat ik mij herinner
is wat mij verteld is,
langzaam overeind komen
en golven…
Tijdloos
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 95 hij wroet zich traag
als een mol door de tijd
zij verteert het als een paling
die door het water glijdt
hoe je het ervaart
en wat jij er uit haalt
wordt door de tijd bepaald
soms bij een opgeklaarde lucht
zweeft hij door de tijd
als een adelaar op z’n vlucht
genietend van het leven
soms als zij alleen maar
donkere wolken ziet
en…
Nijdige Tijd, waarom is 't dat gij u versnelt
poëzie
3.0 met 46 stemmen 6.748 Nijdige Tijd, waarom is 't dat gij u versnelt
Meer dan gij zijt gewoon? Laat gij het u verdrieten
Dat ik de Hemel van Liefs bijzijn mag genieten?
Wat schaadt u mijn geluk dat gij u daar in kwelt?
Een grijsaard zijt gij, Tijd, en proefde nooit 't geweld,
Van 'tgene, dat ze Liefde en zoete Weerliefd' hieten.
Helaas, de tranen blank over mijn…
Bloesem
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 110 Bloesem dwarrelt zachtjes op de grond.
De tere blaadjes voegen zich in een wit tapijt.
Ze zijn een exponent van tijd
Lente maakt plaats voor zomer.
De seizoenencyclus weldra rond.…
nog iemand te zijn
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 99 te oud voor een vlucht
naar mogelijke goden
een gedicht worden
dat zich vanzelf maakt
in het geruis van de zee
nog iemand te zijn
te oud voor een vlucht
uit het water als een zwaan
proeven op de som
mos hecht zich aan steen
in het heldere daglicht
nog iemand te zijn
te oud voor een vlucht
naar tijd tussen de woorden
lopen naar waarheen…
De taal
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 45 Het lijkt nog koud
De weg voor je
Het laat je goud
Smelten
Rivieren meanderende je tegemoet
Kabbelend traag
Waren we nog hier
En daar waar gezichten
Vervaagde…
Claes Hendrikszen
poëzie
3.0 met 13 stemmen 1.886 Toen gij uw best deed om mijn hart,
Claes Hendrikszen, mijn schat!
Toen was uw haar als git zo zwart,
Uw voorhoofd spiegelglad;
Gerimpeld is dat voorhoofd nu;
Zo wit als sneeuw dat haar,
En toch de Hemel zegene u,
Claes Hendrikszen, beste vaêr!
Wij klommen saam de heuvel op,
Claes Hendrikszen, mijn schat!
En hebben op zijn groene top
Veel…
Vaak, als 'k aan mijn verleden troost wil vragen
poëzie
3.0 met 12 stemmen 1.224 Vaak, als 'k aan mijn verleden troost wil vragen
En, vlucht'ling, binnentreed herinn'ring's zalen,
Loop 'k wezenloos, afwezig, rond te dwalen,
Schimmige herinn'ring zelf uit vroeger dagen:
Muzeum, koud en stil, van sarkophagen -
Vergeten dienst van vrome wierookschalen -
En marmerpuin of leegte op piedestalen,
Die eenmaal Godenschoonheid…
De Meerkoning
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 47 Kan het zijn
dat diep in het water
de Meerkoning woont,
dat hij de hele lange dag
naar de gespreken moet luisteren
van al diegene
die langs zijn kreek wandelen,
waar hij stil,verborgen en onzichtbar
zijn golvenkasteel heeft gebouwd?
Wat vertellen ze alles,
morgen moet ik nog..
verder wil ik even...
laten we toch..
heb je gehoord dat.…
Van alle reis terug nog voor de reis begonnen
poëzie
3.0 met 13 stemmen 3.217 Van alle reis terug nog voor de reis begonnen...
Wat, dat gij niet en wist, heeft de onrust u geleerd?
- Alle einders zijn ontgonnen
en elke tocht gemeerd.
Welke begeerte die, verzaad, niet heeft bedrogen,
en welke oprechte liefde ooit zonder waan beleên?
- o Dorre brand der ogen
na nodeloos geween!...
Geen bronnen meer, en geen stromen,…
„DU CHOC DES OPINIONS JAILLIT LA VÉRITÉ”
poëzie
3.0 met 23 stemmen 3.185 „Het botsen der gevoelens: zegt men vaak,
Kan voeren tot het ware van de zaak”.
Maar waar vooroordeel met vooroordeel strijdt,
Wat is het — dan verlies van tijd!…
Tijd
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 100 Het probleem van een hartenkreet
Is dat als je het terug leest
Het moment is in tijd
Waarvan soms op ie kaak
Het schaamterood staat
We zijn zomaar zoveel jaar verder
En we zijn zeker geen Eddie Vedder
Maar we creëren daar gaat het om
Gaat het links rechtdoor
Of rechtsom
Bij de Breestraat
Richting de kroeg…
Het lijkt zo eenvoudig
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 128 in de sporen van de traagheid
lijkt het zo eenvoudig:
een tuin met een uil
zwanen op het zwarte water
tekens in het zand
wind in ritselende struiken
een vogel met langzame slag
wolken van witte watten
schelpengeruis onder voeten
tijdloze stappen
een rollende knikker over de stoep
volg de sporen van de traagheid
het lijkt…
Verdwijnen is bewijs van tijd
gedicht
4.0 met 6 stemmen 2.990 Verdwijnen is bewijs van tijd. Een uur
verstrijkt, dag, eeuwigheid uitmondend
in wat vergeten lijkt. Bedrog. Je raakt
iets of iemand kwijt, zoekt verwoed
in stapels onwaarschijnlijkheid, haalt
overhoop, kamt uit, weigert te slapen
want in de slaap verschijnt steeds wat verloren werd
zonder het aan te kunnen raken, de deur
die door verstand…
Tempus fugit
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 59 Hora ruit, tempus fugit
Alles, ook de tijd raast voort
Zijn wij één met onze hartslag
Luisterend naar onze wil
Dan stoppen wij die
objectieve tijd
En staat hij stil…
HORA RUIT...
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 129 tijd is subjectief
tenminste
zo zie ik het
de tijd schrijdt voort
vliedt vervliegt
na verloop van...
doch alles verloopt
we klampen amechtig aan
en houden ons nog even vast
aan het tijdelijk bestaan
maar beseffen ons goed
dat we totaal kansloos zijn…
Onder 't helder koele laken
poëzie
3.0 met 5 stemmen 666 Onder 't helder koele laken,
Waar ik op de sluimer wacht,
Lig ik tussen droom en waken
Voor de drempel van de nacht,
Turend, hoe de beide schalen
Van het duister en het licht
Beurtlings rijzen en weer dalen
In een aarzlend evenwicht.
Als een lelie op het water
Heeft mijn ziel zich uitgespreid
Tot een nú-zijn zonder later,
Bij het stilstaan…
Verjaardag
poëzie
3.0 met 14 stemmen 3.528 Nimmer moegerende Tijd,
Voerman, die de wagen rijdt
Over bergen en door dalen!
Laat mij, laat mij adem halen:
Waar toch jaagt gij in galop?
Voerman, hou eens even op.
Welk een onafzienbaar end
Hebt gij rustloos afgerend,
Zonder pleistren, zonder pozen,
Over dorens en langs rozen,
Onverdacht op weg en spoor,
Tussen klip en afgrond…
Fietstocht I
poëzie
2.0 met 10 stemmen 2.564 Aan mijn fietstochtvrienden
Als een jong lied dat klinkt luid door lege hallen,
Zo is doorheen de Winter, de Lente getreden tot ons allen,
Die waren in een eeuw
Gehuld, van witte sneeuw.
Niet enkel jonger is geworden ons leven,
Maar ook veel witter en lichter geweven
Als in het kleed
Van winterleed.
Witte blijdschap
Is de witte boodschap…