Alle inzendingen over Akker Boer Eten

De oude bereidingswijze van het dagelijkse brood is een bewogen reisverhaal vol toekomstvragen laat het rijpe koren zich vallen bij het zwaaien van scherpe sikkels geslagen danst het graan heen en weer op de dorsvloer molenstenen malen met scheppende vernielzucht de korrels tussen hen verwondend _ stichtend in de bakkerij mag…

de boer ploegt akkers de zwarte aarde nevelt lentezon verwarmt…

[Senryu] de boer bokst fervent akkers bewerkt hij het liefst met twee knokploegen…

Boer zoekt zich wat te doen? het zaaien en het oogsten Boer zoekt zich elk seizoen het dagelijks bezig zijn: Op akker,in wei in stal,in keuken of doodgewoon Zeg:.....'onderweg'. Dat ligt zo in zijn lijn: het boerenleven.…

een boer heeft altijd wel wat te zeuren is 't niet over de melkprijs dan wel over de prijs voor 't vlees vervolgens overvalt bij de boer dan weer de vrees komt er nu wel of niet snel wat regen akkers staan gortdroog zon staat hoog aan de hemel op het boer zijn rust; kennelijk geen zegen.…

ik zou mij willen bedrinken aan het licht als de boer in 't voorjaar zijn weidse akker egt zijn dromen in de aarde bergt als een spiegel als een grasmat alles effen legt…

En de boer hij zaaide in het voorjaar en maaide in augustus met zeis en sikkel het goudgeel graan bond de garven en zette ze op tot schoven en de boer hij ploegde voort niets dat hem stoort als het angelus klepte schafte hij met zijn makker op de akker en de boer hij dorste ‘t graan het kwam bij de molenaar aan en later bij de bakker…

Napoleon ging de Alpen op En hij zag de boer aan 't werk, Hij ging voor Sint-Helena aan boord En de boer hij ploegde voort. En wie is er beter dan een boer, Die van de wereld hoort, En hij ploegt niet, wat er al geschiedt Op deze akker voort.…

takken treuren kreunend onder zwaarrijpend ooft de vrijheid van de ladder werd door twijgen geroofd een distel schiet eenzelvig langs ’t koeienpad omhoog ten teken dat zich niemand nog naar d’hoeve bewoog waar dieren zijn verdwenen en d’akker in hooi schoot daar vond het wild t'rug leven en de oude boer de dood…

Een oude boer uit Hogerzende wou eens eten wat hij niet kende hij at en hij at hij werd maar niet zat nu heeft hij flinke darmellende…

De wind heeft vrij spel over de wijde woningnoodloze magnaatrijke doodse akkers en gastvrije, gansrijke polders en in de stiltegebieden rond Drentse en Veluwse boerenhofsteden. Zo ook de tandenrijke predatoren, roofzuchtige nazaten van Kazan en Izegrim... _______________________________ BOER ZOEKT...…

Dat ook in Frank de Boer z'n tweede plas Een flinke dosis doping is gemeten Wijt hij aan vreemde stoffen in zijn eten, Waarvan hij echt niet op de hoogte was. Toch klinkt mij Franks excuus vrij hypocriet, Want wat De Boer niet kent, dat eet hij niet.…

» je moeder is al dood een hele tijd ook de boer op de akker is niet meer : het veld ligt braak kilte en koude dringen door dringen door de dunne huid dunne huid tot de botten alles is grijs de botten de kou de gieren grijnzen…

een stotterende boer krijgt kennis aan Mathilde haar handen leren hem te spreken zonder woorden hij is een goede leerling heeft top tot teentje lief zij mint hem, krijgt hun kind de stotter is verdwenen trots rijdt hij over akkers zijn leven ademt vrij .…

Na het eten vlogen de vogels weer op en vormden samen een nieuw woord.…

bij Blijham zag ik ze staan toen ik langskwam Lutjeloosterweg hoek Nummerlaan die boer heeft er aardigheid aan akker en bermen vol zonnebloemen en een overvloed aan wilde bloemen, planten een paradijs dat het goed doet bij de vlinders, insecten die stierven, verrekten door bestrijdingsmiddel dat menige andere boer zo nodig gebruiken…

Boterham met snot Waterige koffie met kwijl Winden gelaten onder het eten En daarna een ferme boer Ik ben hier opgenomen, Want ik ben niet goed Bij mijn hoofd - Als ik al niet gek was Toen ik binnenkwam, Dan ben ik het Hier wel geworden…

Ik koop mijn eitjes bij de boer, ...stond daar verder niet bij stil... Ik zie ze scharrelen, ze eten hun voer... Toch is er iets, wat ik weten wil... Als er niets meer komt, is het dan voorbij? Neemt de boer je dan mee? Eet ik eerst je ei ? ...en daarna je filet...?…

hierheen ben gekomen over wegen die ik niet plaveide om op andermans akker te werken en mee te eten van de vruchten van bomen die ik niet heb geplant…

Het smoezenboek van Schippers en Van Dam: 'Hoe hadden wij nu eerder kunnen weten Dat je een fipronil ei niet moet eten Of hoe dat spul toch in die kippen kwam En boeren die failliet gaan? Ja..ach get Maar rekent u NIET op dit kabinet.'…

stuur (varkens)boeren met pensioen hun aantal moet rap naar beneden het kost ons wel een zak met poen maar 't stikstofleed is dan geleden veel vlees eten zit er dan dus niet meer in en zo krijgt de vegalobby ook haar zin…

, en koeien laten boeren en scheten, dus is vlees ongezond……

de arme boer, hij ploegde eenzaam voort zijn zaad liet slechts verstilde akkers bloeien de liefde was alleen besteed aan koeien die zeiden ‘boe’, doch nooit een innig woord door geiten werd hij vaak geringeloord geen nageslacht zou op zijn erf volgroeien hij kon het zware celibaat verfoeien de trage trekker leek in veen ontspoord maar zie…

'Als je ooit eindigt in de goot, zoals met mij is gebeurd en je honger is zo groot, dat je maag om eten zeurt. Vermijd dan de laan waar de rijke leeft, ga naar de streek waar de boeren wonen. Terwijl een boer je vaak spek en bonen geeft, kom je bij de rijken vaak voor spek en bonen.'…

mijn leven is een sprookje en ik woon met een prins die kan winden en kan boeren als een pasgeboren kind hij heeft geen paard en ook geen zwaard geen mantel of een kroon hij heeft een bus een trainingspak en de tuinstoel is zijn troon wij eten geen vijf gangen en drinken ook geen wijn wij eten aardappels met jus en…

En aan de rand van zijn land staat de boer te peinzen: "Wat doen vandaag de aardappelprijzen...?"…

De chasse à courre ontplooit zich over de velden, de akkers. De boeren morren gelaten. Kasteel van mijn dromen.…

hoor reeds de vroege vogels zingen en hier en daar een haan die kraait een boer die vlot zijn akkers maait ja, niemand kan zich nog bedwingen geen vuiltje aan de grijze lucht enkel maar wat stapelwolken die groeperen gelijk nomadenvolken doch, ze slaan weldra op de vlucht want bij het krieken van de dag in het laatste donker van de nacht…

Kijk eens - zucht zij - zalig eindeloze ruimte zover ogen zien een late boer rijt z'n akker open elke portie wacht op bevruchting een enkele boom belooft rust en 's zomers boterhammen in de schaduw een sloot - de zekerheid van water - wie kan hier anders dan dankbaar zijn zelfs de toerist vergeet even zijn pijn…

Ik liep langs akkers van verlatenheid Door dorre droogten vol met onbegrip Gegroeid in jaren tijd Ik zag geen kleur meer Die mijn onrust kon verstoren Slechts het grauw Moest mij bekoren En de strijd De eigen innerlijke kracht En soms façade Waren broeders Teer, hard en dan weer uiterst zacht Die hielpen bij de ommekeer Waar plotseling…