Alle inzendingen over Bedriegen Braden Schijn Ontknoping

Jacobs moeder slacht met bedriegersaard twee bokjes, bestrooit hen vol kruiden. Haar oren vrezen komende geluiden van mogelijk betrappen: dit blijft bespaard. Het bereide vlees wordt valselijk verklaard tot "Wildschotel," die zegen in moet luiden voor vaders feestmaal; hier zijn leugens bruiden, waar God voor later echter heil in bewaart.…

wolken schuiven samen waardoor contouren langzaam duidelijker worden staan ze oppermachtig hoog aan de blauwe hemel licht grijze randen kleuren donkerder verraad eveneens de wind het naderend onheil die de was harder doet wapperen aan strak gespannen lijnen speelt de zon haar laatste troef uit keert hen de rug toe, en tovert een regenboog…

Ik ga er niet om liegen, Want schijn kan bedriegen.…

Wanneer onze dromen geen waarheid meer zijn wanneer onze dromen ons bedriegen zal de schone schijn van al het liegen aan het licht komen…

De Mexicaanse hond z'n potporie bezingt, verwondt niet alleen de oren,pijn onderstreept de schijn, lijkt een gedrogeerde waarheid om in bedrog van te genieten, heerlijk maakt niet immer eerlijk, gewoon valt niet altijd uit de toon, is slechts een idee-fixe van verbeelding van vlijt en tijd.…

asfalt in vloeibare toestand zo aangebracht dat de ondergrond onzichtbaar is in dit land: bevuild en vertroebeld verontrust loopt men eerst in een lange, daarna korte lettergreep langs de rivier waaruit de schimmen dronken: bedrieglijke schijn een remmend effect wordt verkregen door maling aan iemand of iets.…

bleke lippen in de ruiten maanden haar geluidloos de luiken vroeg te sluiten ze hoorde niets maar knikte zacht, haar evenbeeld had nee verwacht de nacht –van plan naar binnen te vliegen- bleef stomverbaasd hangen voor het kozijn zag haar blonde manen de zijne bedriegen, schaterend om zijn ontspiegelde schijn…

mijn gevoel verward ik ontknoop mijn gedachten heb jou gevonden…

wezen ik rol me om draaiend om mijn malen kijk je aan door het glas omgekeerd tussen mijn benen uit je lijkt je te bukken zorgelijk over je kindertjes je bent bedrieglijk groter of ben je de zon al misschien en ga je mijn leven teruggeven…

soms kan stilte alleen maar bedrieglijk zijn net als rust afgekocht met zwijgzaamheid of als verlatenheid verborgen onder glinsterende sneeuw we verbeelden ons tot diep in de nacht een weg door een landschap dat alleen in onze dromen bestaat we waken over de grenzen tussen poëzie en geweld…

er slaapt een leugen in jouw hoofd hij laat zich niet tot waarheid wekken ik schud en roep word wakker nu kom spreek eens klare taal maar jij droomt verder en verwacht dat jouw verzinsel de eindstreep haalt…

Vluchtig tabee glipt schielijk langs de dichtgeslagen deur; ijlt door de kamer; vlecht zich luchtig in vaders grijns. Diens aanbevolen knoop knoopt zich in verse dovemansoren. Uitgeknepen ontknoopt vader zich uit overhemd en das, hij heeft zich al, al te lang geleden, gebonden. Vraagt zich allang niet meer af, waarom hij…

de ontknoping van 2009 nadert nieuwsgierig kronkelen de losse eindjes zich richting het nieuwe jaar om ook de mogelijkheden daar te beproeven…

Jij bent het bed, waarin ik rust je bent de kabel die mij kust je neemt mij mee op sleeptouw als de ontknoping van een vrouw Je bent het anker dat me bindt het kompas waarmee ik de zeeën vind je bent de wind om me te laven zo spoel ik aan in jouw haven Je hebt de kleuren van de nacht die het ochtendlicht verwacht je hebt de golven van…

Natuurlijk, best belangrijk allemaal Zo'n Trump verrassend aan de macht gekomen En Hillary nam afscheid van haar dromen Maar nu weer naar het Sinterklaasjournaal Dat is nu eenmaal op óns grondgebied In deze tijd de allerhoogste Piet!…

de woorden vonken uit je mond de geest kan amper ademen mokerslagen zet je niet om in honing de chemo druppelt onverstoorbaar door een trage rit naar de dood laat het licht maar branden een engel beweegt hemel noch aarde…

schijn doet me denken aan schijnheiligheid, schone schijn verbreid wijd en zijd. ik toon me liever naakt en bloot dan me in duizend bochten te wringen wil ik meer over recht voor de vuist,eerlijk en oprecht over vrij zijn blijven zingen…

in een droom lijkt alles echt te zijn maar als je wakker wordt niet meer de ervaring blijkt dan valse schijn en het hier en nu keert weer maar misschien droom je nu ook en zal je eens ontwaken blijkt het hier en nu een sprook een bedriegelijk vals baken wat tijdelijk is vergaat en is slechts een illusie maar wat eeuwig is bestaat dat…

Denkend aan slechts jou zie ik wijsheid en liefde Tijd van toen, nog steeds tijd van nu Wij denken zonder tegenzin nooit te sterven Sleutel van de Poort ligt aan het eind van die enorme regenboog Palet van kleuren Zompige aarde zinkt zonder bederven 't licht van de zon Daarentegen ben, hoe je het ook wendt of keert, jij zeer scherp…

Ik wil de zon niet meer zien schijnen, laat het donker zijn, guur en koud laat mij voorgoed in het niets verdwijnen of sterven in een donker woud.…

Jij verdient een oscar Voor rasecht volkstoneel De schijn mooi opgehouden Belazerd, veel te veel Voor glashard kunnen liegen Dag in dag uit die rol Met alles te bedriegen Hoe hield je dat toch vol?…

Laat in het najaar tot stilstand gekomen is het nog niet te laat het gegeven bos dat uit bomen bestaat de gelezen steil oplopende akker daarachter die de verte opheft uitstappend loopt het verhaal vast in een komma: windschaduw, sela, wit regel tussen aankomst en weggaan de betrapte brief op het pad een pad tussen bladeren, echo noch…

schijn doet me denken aan schijnheiligheid, schone schijn verbreidt wijd en zijd. ik toon me liever naakt en bloot dan me in duizend bochten te wringen. liever wil ik meer over recht voor de vuist, eerlijk en oprecht over vrij zijn blijven zingen.…

." Boven de blauwe box braadde buurvrouw bijna een biljoen betonnen bakvisjes, die met hun blotebillengezichtjes bij iedereen blijdschap op het gezicht brachten.…

Nog even en we liggen weer te braden bij 30, 35, 40 graden, met bier en factor 70 erbij. De autorit valt tegenwoordig mee. Ons IJsselmeer: de Middellandse Zee.…

Mijn handen bedriegen mijn ogen maaien gras, poten bollen maar bij het koffie zetten, zien ze jou. Mijn handen bedriegen mijn oren luisteren naar Katie Melua maar op You Tupe, horen ze jou. Mijn handen bedriegen mijn neus ruiken nasi, hamburgers, ui maar bij loempia’s, ruiken ze jou.…

Verlangend naar mijzelf staar ik naar de rimpeling Zich herhalend als een Echo in mijn hoofd Verliefd, verloren Met één blik onwetend mijn noodlot achterna tot de roerloze oppervlakte verandert in een immense rimpeling evenwicht wordt tegenwicht, vergeefs op weg naar het onbereikbare blijkt schijn mij te bedriegen de diepte in gezogen…

Hoe mooi kan de herfst zijn, maar ook hoe bedrieglijk want morgen is er misschien slechts grijsheid en kilte. Hoe is dan de realiteit? Wat is nu echt en wat slechts schijn? Of kan de herfst de zomer en de zomer herfst wel zijn?…

Zie de snelsonnetten van vandaag, Heel Holland bakt weer...en VOLKabularium, beide van de hand van Inge Boulonois. _________________________________ Het falderappes grijpt naar pot en pannen Zo ook de netevreter en duinvoet Maar het geteisem bakt ze bruin en zoet Gemengd met sesamolie uit de kannen De lorejas weet niks van fijne…

voor alles ben ik er ik ben er voor alles mijn lege hoofd is vol vol leegte, en leegte ik doe alles ontknoop, verlicht, vermeng mijn leegte wordt niet gevuld geen bodem, niets bodemloze oerliefde…