Alle inzendingen over Bloementuin

Een grijze massa schept de mooiste bloementuin binnen mijn schedel.…

het meisje van de bloementuin streelt met haar blote voetjes het zachte dons van elk blad die zij, getooid met een fladderende hoed met voile haast zwevend betrad zij was uit het licht gesneden zo broos en ongerept en danste haar engelendans; al draaiend en huppelend, een mooie bloemenkrans waar vind ik haar nog aanschouwelijk,…

hier woonde hij met zijn meisje van melk en dromen in een bonte bloementuin van hem en haar en wat zou komen nu spelen engeltjes in het gras ze plukken paardenbloemen de laatste pluizen verwaaien alras regen drupt van binnen naar buiten onttrekt de dode bloementuin aan ‘t zicht hij zal de vensters sluiten…

een bloementuin maak voor jou de hemel open kus me liefste, houd me vast dit pad hebben we nog niet gelopen…

ogen vrijen ik dans een bloementuin maak voor jou de hemel open kus me liefste houd me vast dit pad hebben we nog niet gelopen…

ogen vrijen ik dans een bloementuin maak voor jou de hemel open kus me liefste, houd me vast dit pad hebben we nog niet gelopen…

Ja, de bloementuin van mijn moeder machtig mooi en magnifiek al die kleuren, 't was een plaatje memorabel en uniek viooltjes en een vlijtig liesje lelies van dalen kreeg ik mee voor in een heel klein vaasje u deelde uit en was te vree rododendron en rozen zo schoon en heel subliem en vandaag op mijn geboortedag die herinnering intiem…

'k Wil lopen in een bloementuin In die serene rust Met kleuren groen en wit en geel Want in die zelfde bloementuin werd ik voor't eerst gekust...…

Middagzon een klein balkon Een luxaflex half dichtgedraaid Mijn bloementuin te dun gezaaid Open deuren etensgeuren Klerenlijnen Kindertaal Zomergeluiden Geluk Onverwacht in eenvoud Mensendromen zomaar uitgekomen…

De groene kruinen knikken ja Het mag ook wel tenslotte is lente zomer En ik ben de rondwandelende dromer Die ogen tekort komt Bloeiwijzen opsomt van de planten in m'n bloementuin De groene kruinen knikken ja en dat bij geen zuchtje wind.…

Die foto van toen Herinnert mij aan onze eerste zoen Ik heb je lippen toen geproefd Je zachte huid gevoeld En diep in je ogen kunnen kijken Je geur was als een bloementuin En je haar streelde mijn wangen Het was allemaal zo fijn Wat kan ik er naar terug verlangen Joop Bonnemaijers…

Bij Drachtens Karmelklooster laat de ruime bloementuin taal der geuren waaien waarin Evangelische kracht vreugde brengt aan stemmen die lustig roepen tot arbeid in de aarde gezamenlijk beraadslagen en de vurige wil zich aan de mensheid te geven.…

in verleidelijke bloementuinen voel ik me thuis maar het is altijd weer te vroeg sluitingstijd... Is het misschien mijn fladderige aard het pronken met mijn vleugels die de bloemen doet schrikken nog voor de avond valt? Of is dat uitgesloten?…

zij hebben geleerd in liefde en vertrouwen een huis te bouwen nog spelen ze hun bloementuin als hemels paradijs maak ik ze wijs dat de wereld niet is wat zij lijkt zou ze graag behoeden voor knauwen in vertrouwen de barsten in het goede toch laat ik ze gaan zij zijn in staat om eindelijk op eigen benen te staan…

Ooit zal het weer een bloementuin zijn met een bankje en een steen, waar vogels zoete herinneringen fluiten.…

Een beetje Pokon doet meer voor groei dan het knippen van bonsaiboompjes Mijn bloementuin is leeggebloeid Het oude hout is blijven staan maar verse loten weggesnoeid De jonge takken zijn gerooid De tuin bleef achter, leeg berooid waar alle groei werd uitgeroeid.…

je ging voorbij langs rode rozen je vrienden op een rij onder het wit boeket met liefde door je naasten op de kist gelegd de bloementuin waarin je bent ontslapen geeft jou de laatste wake wij delen in herinnering het mooiste waar het jou om ging van mens tot mens te kunnen praten…

Zij voelt het zaad ontkiemen in de bloementuinen en glimlacht naar de zwerfvuilprikkers in de duinen, de schoongehouden sloten, zij bekoren haar zodat ze zingt uit vreugde, feestviert in de morgendauw: Hier houd ik van, dit is tot stand gekomen door een goede Geest van trouw.…

de bloementuin in lentegeur de eerste oogopslag was zon je lach een warme rode kleur met voorjaar in verschiet maar ik zag horizonnen dwalen achter donkere frons scherpe kammen diepe dalen onbegaanbaar voor elk van ons jij hebt je pad te gaan ik kan enkel zwaaien wil je nog even blijven staan…

Daarom schenk ik iedereen een bloementuin in virtuele taal: http://www.procreo.jp/labo/flower_garden.swf Hè? Da's gek!…

open wanneer de lente zich in je slaap beroert met een wolkjeszucht van onvoltooid verlangen kom ik tot jou en denk aan morgen want waar, mijn lief ga ik nog dromen vinden die mij als symfonieën tillen naar het zomerlicht blijf nog even liggen en stil mijn pijn want waar mijn lief kan ik nog dwalen dan in jouw uitnodigende bloementuin…

Hoe verguld is al jouw liefde nu de lente het portaal heeft betreden en haar strooisels één zijn met al jouw ongekende geloftes die zwijgend de meerpalen zijn van mijn houvast het lijken mijn schaduwen te wezen maar het zijn de houwitsers die mijn droom in stukken hebben gereten op het slagveld wat eens de bloementuin was waarin liefde…

Vriendschap Het leven zonder vriendschap is als een bloementuin zonder bloemen, het geeft geen kleur en geur. Vriendschap is als een prachtige zomerse bloemenborder in gevarieerdheid en saamhorigheid. Vriendschap wordt geboren uit harten die samengroeien als een mengeling van zoete geurigheid van vele verschillende bloemen.…

Als het rumoer mij tegenstaat, de beelden dansen voor mijn ogen, de bloementuin naar best vermogen geen plekje aarde open laat, maar mij te druk lijkt, overvol, dan keer ik naar het monotone, zie ik in kleurloosheid het schone, vat sympathie op voor de mol. Ik doe als hij en ga mijn gang door 't bovengronds geloop te staken.…

Nu gaat het gebeuren Een kleurboek vol met kleuren Een stralend blauwe lucht Een opgeluchte zucht Een bloementuin vol rozen Geluk om van te blozen Een droom om in te blijven Een gedicht om zelf te schrijven Een gedachte om te verliezen De vrijheid om te kiezen Een huis om aan te hechten Een gezin om voor te vechten Een vent om…

Daar in de wilde bloementuin loopt kronkelend een kiezelpad waar in de gouden schemering met kalme tred een jongen gaat De zongerijpte zomerlucht die zachtjes fluistert, knuffelt, stoeit de wegen van het leven kent vertelt hem waar zijn Mekka bloeit Dan ziet hij haar, de wereld zwijgt het ogenblik is ademloos maar in zijn hoofd klinkt…

De bloemenvelden voor het duin bloeien als een fleurige bloementuin de kleurenpracht is zo machtig mooi een bruid in lentetooi De klim naar het duin is licht dan een prachtig vergezicht het witte strand met golvenrand de bloemen aan de overkant Een oog dat mij wil tonen in een geweldig land te wonen een briesje door mijn haren ik wil…

nog midden in mijn bloementuin vol lentegroei en zomerbloei sprokkel ik de vruchten van mijn bestaan bij elkaar opkomend groen verdroogde in een schrale wind tot zorgenkind een zomer die niet warmen wilde betrokken luchten die het hart verkilden ik las de aren van het veld heb als volwassene geoogst in geld de herfstmand…

de bloementuin is aardedonker zelfs geen sneeuw die zacht glimt in de uitgestorvenheid van de avond ijzig beroert de wind mijn wangen waar ben je struiken zijn vreemde bruine schimmen zonder weerkaatsing zelfs niet van de somberheid geen vogels, geen leven , slechts nevel wat doe je het tegelpad is hard en koud gedachten dwingen een…

Bijen zoemen in gouden vluchten boven het avondlijke duin, de zee draagt een mand vol rode vruchten het zand is een geurige bloementuin. Over de golven klinken zuchten: zacht spoelt het water om de kruin van de zon, nu baden de luchten in een gloed van kastanjebruin.…