Alle inzendingen over De ochtendzon

Duizend tinten bruin en groen, schakeringen langzaam verlicht, de ochtendzon geeft je een zachte zoen... Tot vanavond, nachtelijke rust, een glimlach verschijnt op mijn gezicht, de ochtendzon heeft je goedemorgen gekust...…

In het zachte schijnsel van de ochtendzon Laten de stralen zich glijden over de aarde Heerlijk warm zacht verkwikkend De vogels laten zich wiegen op de wind In het zachte schijnsel van de ochtendzon Prikkelen de stralen de ogen wakker Een nieuwe dag is weer begonnen In het zachte schijnsel van de ochtendzon Verdwijnen de zwarte sluiers van…

Zo veel kilometers hier vandaan Twee zielen die elkaar proberen te vinden via het licht van de maan De ochtendzon komt op en slaat in als een bliksemschicht Felle stralen zon komen door de avondhemel heen, de zielen worden belicht Zullen zij elkaar ooit vinden Of zal de ochtendzon hen telkens afbinden…

De ochtendzon wijst naar groen in bomen, wijst naar gras. Zij lacht door nevelvelden en zingt met vogels. Zij reist van dal tot hoogte in gezelschap van de wolken. Haar taal niet te vertalen. Haar wegen niet te volgen. Tot haar dromen, van een zoen. In die zachte ochtendzon.…

Frisse dauwdruppels stralende diamantjes in de ochtendzon.…

in de ochtendzon fladdert in geel lentekleed een citroenvlinder…

Zo veel kilometers hier vandaan 2 zielen die elkaar proberen te vinden via het licht van de maan, via de sterren die aan de donkere avondhemel staan De ochtendzon komt op, en slaat in als een bliksemschicht Felle stralen zon komen door de avondhemel heen, de zielen worden belicht Zullen zij elkaar ooit nog vinden, of zal de ochtendzon hen keer op…

waar de aronskelk dauwdruppels vangt spiegelt een hermelijn onschuldig wit als schaduwspel van zijn sluipende moord in het levensvocht van de ochtendzon dan hoort dit leven een kilte lied de stervende schreeuw die stilte wordt en dauwdruppels vangen de ochtendzon als de aronskelk zich vult met bloed…

in de ochtendzon dansend op een hoge steel stralend biggenkruid…

late ochtendzon doet bijna uitgebloeide zonnebloem stralen…

Vertrouwd gekwetter Groet de vroege ochtendzon Het sluipen vangt aan…

Een jeugdige roos bloost in vroege ochtendzon liefde ontvlamt weer…

rode rozen ze blozen in de ochtendzon als het kon zou ik voor altijd zonder spijt bij je zijn jij bent mijn rode roos stralend…

morgenstond ....ochtendzon een bootje dwalend op de golven en de wind... steeds zoekend.. naar jou.. naar jou mijn kind.…

donker haar in de vroege ochtendzon ik kus het terwijl het nog slaapt streel het terwijl je nog gaapt tot het glanst van genoegen…

De ochtendzon op mijn gezicht Laat mij van binnen stralen De warmte van haar gouden licht Is nimmer te betalen Zij geeft als ik naar buiten ga Dat niets mij kan bedreigen Als ik bloot tussen bloemen sta Kan jij de kleren krijgen…

En vloog ik naar de gouden ochtendzon.…

In de ochtendzon op het bed voor het wijd open raam adem ik de wereld in en mijn adem de wereld in Ik voel geen liefde meer van hem, alleen zijn zorgen Praten wil hij niet. Het leven stroomt langs ons heen Hij is een goede man toch zal ik weggaan naar een nieuw huis leeg maar licht en ruim…

serafijnen dalen af met de milde ochtendzon klokken kleuren hun zilveren spel de kaars omhult zich met het gezang wakkert aan de vlam…

de herfst ruist in hoge sparren fluistert over het late gras rimpelt het koude donkere water een gebroken spiegel in de rode ochtendzon .…

Saporro Sneeuw vlok op je tong Echo´s van kinderlachen Winter in Japan Okinawa Donkerrood glanzend Trillende ochtendzon rijst Uit mijn saxofoon…

Mijn bloem, als d'ochtendzon de dauw vervaagt en jij dan vraagt vind je me mooi vandaag? Dan zeg ik jou, die schoonheid zit verscholen en die van jou heb ik gevonden NU !…

serafijnen dalen af met 't licht van de ochtendzon klokken kleuren hun zilveren spel de kaars omhult zich met gezang wakkert aan de vlam wakkert aan de vlam…

onder een tapijt van mist leg ik ’s avonds geduldig al m’n vragen in afwachting van antwoorden laat ik het donker er een nachtje over slapen in de hoop dat ochtendzon helderheid zal brengen…

waar hemelpaarden steigeren in purper van de ochtendzon zie ik jou komen uit krochten van de donkere nacht verkracht door volle maan liet jij je gaan waar dwergen en kobolden hun smidse laaiden zij meedogenloos jouw pure passie snaaiden toch maagdelijk in ochtendzon toon jij je vlies de hete hel is weer verdwenen en ook…

feest in de kleine kerk want jij zweeft binnen aan de hand van je vader mooi als een geurige bloem bepareld in de ochtendzon straal je in gewijde schemer waardig in statige eenvoud…

Op de kade In de grijze ochtendzon Staart hij in het water Waaruit al het leven ontstond Eenzame cel Die zich evolueert Tot hij al kruipend Het strand betreedt Een zware steen Strak aan zijn voet Het is het water Dat zich ook van leven ontdoet…

De ochtendzon en de rijp op het gras Ik heb altijd al geweten dat jij de ware was.…

Het bos neemt mij in haar armen, brengt mijn rauwe ziel tot rust en ik voel hoe na een tijdje de warme ochtendzon mij kust.…

De ochtend nog koud en zwart de tuinlamp - op zonne-energie - gedoofd ik zoek op gedichten.nl naar wat warmte voor mijn hart soms vind ik een juweeltje een gedicht als een prieeltje dat gedicht is als het licht van de eerste ochtendzon en belooft voor de dag iets goeds.…