Alle inzendingen over Getooid

luchten doen mij zuchten Ik houd mij vast aan wat mij is beloofd En weet met geheel mijn ziel en 't verstand Geen ervan vindt hier hun plaats Deze boze krachten tegen mij gekant Zij moeten in het kruis vergaan met haast Met in mijn ziel het zalig licht En 't oog geheel en al op God gericht Schrijf ik op deze zondag dit gedicht Met glans getooid…

Witte winternacht als een spook- of sprookjesnacht met magie getooid.…

Ik overweeg de stilte, dat is dat ik alleen wil horen, met al wat daar binnen is, zonder geluid wordt geboren daarin is het bijzonder dat het maar niet donker wordt, waar de nacht in moest vallen, en het zwart wordt opgeschort had ik stille intimiteit verwacht in een summum van getallen, verglijden nu de magere vieren opgevuld tot zessen…

korenschoven als wigwams op het kortgeschoren veld wij speelden indiaantje ik was winnetou jij old shatterhand getooid met kippenveren galmde onze strijdkreet tussen mond en handen op stokpaarden galopperend het kinderhart verlaten stuif je nu door ‘t zand getooid met dorre takken een gordel van granaten in dat godvergeten land…

Nog even geduld en de winterwoorden zijn ontdooid die zullen vloeien naar lente-akkoorden uitbundig met bloemen getooid en in prachtig groen gehuld…

Corinthische zuilen uit marmer gehouwen getooid met acanthus verheven en rank steunen de architraaf statig, eendrachtig, subliem van gestalte en slank…

Ook carnaval wordt strakjes anders hier, Want het is tijdens deze maskerade Verboden zich te kleden als Bin Laden Of willekeurig welke Arabier. Dan pakken ze premier Wim Kok zelfs op, Want die heeft vaak een tulband op zijn kop.…

de Dood met hoed getooid kantelt in de tollende wind weggaan is een beetje sterven op ieder uur en op elke plek gaat iets van jezelf verloren…

Wat is een boom: slechts takken nu of rijk getooid met loof? Ieder moment is alles weer anders. Panta rhei.…

Corinthische zuilen uit marmer gehouwen getooid met acanthus verheven en rank steunen de architraaf statig, eendrachtig, subliem van gestalte en slank Uit marmer gehouwen in eenheid verbonden ontmoeten twee zuilen in hendiadys elkaar op niveau in sereen trait d'union voor pikant rendez-vous vis-à-vis Getooid met…

het wilde groeien van de meimaand heeft alles groen getooid fruitbloembloesem is bevrucht door gonzend bijenvolk appels en peren komen later weelde is zichtbaar overvloed van kleur de zomerzwaluw vliegt…

Als ballade aan de zon in alle kleur getooid Verschijn je aan de horizon als de regen wordt verstrooid Natuurlijk en fenomenaal ben jij geboren uit de zonnestraal Alleen kenbaar uit het juiste zicht ben jij natuurlijk een gedicht…

-Ziet graag zijn hoofd getooid met grijze haren? -Ligt met genoegen constant onder vuur? Als die ook overloopt van de ambitie, Krijgt hij die hondenbaan bij de politie.…

Op dinsdag steekt de koningin uitbundig - en met een hoed getooid - de loftrompet op Balkenendes superkabinet. De rijksbegroting noemt zij zeer vakkundig. Twee dagen later gaat de beuk erin, dankzij de zwager van de koningin.…

zijden vlinders gelokt misschien verborgen woorden in haar vingers zinnen getooid in liefde in vreugde van schuimend licht ze brak los in vloeiende hoogte in volle overgave openden mijn handen de gordijnen van je zijn…

sluimerde sliep nog beschermd onder dons je bollige lijfje geplooid rijpte je wakker je vruchtvlees gezond zwanger met toekomst getooid buigt straks je hoofd neer gerimpeld maar taai in lijnen van leven gelooid…

zij wenken mij de oppers op het land getooid met gelig hooi en vertellen van voorbij nog kleurt een late zomerzon de vruchten van het land heb de eersteling al in de hand er is niets voorbij want lente zomert op de grote herfstschaal een rijke oogst voor allemaal…

Want als je dan getooid gaat met een tooi dan komt het: Raar! Belachelijk! Niet mooi! Hij zál eraf, die uitgestoken kop. Het Festival dat eigenlijk een feest is Toont weer hoe klein de Nederlandse geest is.…

De wereld slechts in schamele uren getooid in zuiver wit. Maagdelijk nog, blind door schoonheid, en eindeloos stil. Onder zoete balsem zijn beelden dichtgesneeuwd. Enkel een streelzachte adem geeft de zekerheid dat jij er nog bent.…

Ritme in het bestaan van de natuur is van alle tijden uitgedrukt in jaargetijden Als de zomer is voltooid daalt haar leven af is de natuur ter afscheid in herfstkleuren getooid Laat vallen wat haar lief is maar zal in de lente weer tot leven komen!…

Die getooid met narrenmuts De waarheid snijdt in Snoeiharde, loepzuivere plakken Voor de onnozele rijken Die lachen om hun eigen Dommigheid - De door henzelf betaalde Hofnar houdt hen een Genadeloze spiegel voor, Een spiegel die net als Hijzelf nooit zal liegen…

A star is born, met donk're krul getooid Zijn aanschijn zorgdoorgroefd en diep geplooid Smeet met zijn krachten, heeft zijn jeugd vergooid Zijn huid, als coming man, alreeds gelooid Heeft nog maar net de Ajaxschool voltooid Pas kiesgerechtigd en nu al gekooid...…

boven een bergkloof cirkel ik Condor, gedragen door thermiek mijn breedgespreide zwarte vleugels zijn getooid door witte verenband hier vlieg ik, meester van luchtruim mijn felle ogen zien alles, wat beweegt leiden mij bliksemsnel naar een prooi scherpe snavel scheurt haar aan flarden…

Geen distel meer Te zien, door Ongeschoolde gemeentemannen Vakkundig uitgeroeid Tussen ontelbaar vele Wilde rozen die op Barsten staan - Maar tussen al dat Moois troont zo maar Een elegant geurende Jongedame in onkreukbaar Wit getooid - Hier is de natuur Onverwacht het allermooist Voltooid…

ik raap het herfstlicht op dat als een verre droom rondom het raam ligt 't is een vriend, denk ik dan getooid met ongekamde schaduwen 't is een vogel die het eenzame zwijgen cirkelt op verstijfde muren ik nodig hem uit en leg mijn stem op tafel naast zijn handen…

is het een stigma dat we dragen als zeker teken van verbondenheid en soms het enige tastbare bewijs van een kindverleden is het een schat die we koesteren gegroeid als een talisman getooid met diamanten uit dankbaarheid en liefde of is het een vergeetput van wat had moeten zijn een levenslang teken van gemis verhuld altijd aanwezig…

daar in de achterkeuken scheurde haar lijf en alles verbrijzelde zwart borsten en buik werden getooid met een lijkstoet van razernij bomen huilden naakt en gekromd om haar ogen in het gras en de kinderhoofdjes lagen stil , ongeneeslijk ziek achter het raam van angst ik zag wat ik morgen nog zie…

Praat met mij getooide allesweter vibrator van mijn stem alligator stimulator van mijn bloedsomloop kameleon van de waarneming praat met mij strooi je luister over m'n naaktheid heen streel me loog de harde hand liefkoos met jouw machtige armen vertaal voor mij jouw eigen geluid.…

Chiquita Panama Staat er op het Blauwe etiket Met daarop afgebeeld Een Middenamerikaanse Schone, getooid met Heerlijk vers fruit Op haar uitbundige Zomerhoed - Met een elegante Beweging van haar Linkerhand wijst ze Naar de hemel toe, En langs mijn wangen Rolt een traan Nu ik je naar De hemel moet Laten gaan…

ijle lucht neemt vorm en spel in haar gedaante aan van zwierig vrij en vrijend licht te licht om stil te zijn ze danst haar dans op barrevoet met vleugels van satijn ontdaan van zwaar getooid met licht met zwier, met geur, met lief en lijf met heel haar lichte voetigheid…