Alle inzendingen over Hebberigheid

Nooit geweten lieve vriend Dat je nog wat na zou laten Had niet eens in de gaten Dat je wat bezat. Maar familie staat Hiernaast te schelden Zoekt in alle gaten En hoeken De notaris komt naar binnen Het stel raakt buiten zinnen Want alles is weg, opgemaakt Wat rest, is een donderbui Die zijn weerga niet kent Ik mis je mijn vriend…

Het is een ziekte, bijkans gezwel en nou weet ik dat de laatste zich wegsnijden laat, maar let wel, tegen hebberigheid is geen kruid gewassen!…

Net als toen bij die spot voor Diamant Gebruikten hongerige binnendringers Met gulzigheid hun hebberige vingers En ging de vette buit van hand tot hand Maar was het toen slechts woensdagmiddag open Nu kun je elke dág naar binnen lopen…

Ik droomde van een gouden vogel bezet met edelstenen en vleugels van satijn Zij nam mij mee naar de hoogste sferen om te plukten diamanten smaragden en robijn doch mijn mandje had geen bodem toch bleef ik plukken aards als ik was tot ik vermoeid van onder haar vleugels glipte en naakt terug plofte op mijn harde matras Waarom…

de hebzucht maait met wilde armen de zorg voor het zijn met groteske gebaren in de wind op dode wegen woekert de hebberigheid naast het platte zelfbelang de beknelde ziel in isolatie hapt naar adem niet elke lente is oprecht als de de zon loodrecht boven de evenaar staat…

ik lijk gevangen in een hype over hangen de kale schuur met een touw om mijn nek word ik gek heb alles wat ik wil niet in de goede volgorde maar gemiddeld toch wat meer dan een ander wenst alleen in geluk scoor ik geen tevredenheid en dat ligt echt niet aan een grote mate van hebberig zijn ben altijd betoverd door liefde…

wrikbaar ben ik lang zo sterk niet als dat ik je aanvankelijk wilde doen geloven maar dat was dan ook voordat ik je had aangeraakt verlangen is wreed het veranderde mij in een hebberig monster met een ego gelijk aan een veroveraar die desnoods bereid was te doden maar nu laat ik mij vallen blijf ik naast je liggen en vertel ik…

de wereld in een handomdraai een huis wat geld kunnen kiezen ja dat telt maar keuzes maken hebberig je zoekt de grenzen op van wat er mogelijk is soms krijg je een tik word je op de plaats gezet beseft met scha en schand dat niet alles voor jou is weggelegd leef in zaken die je waar kunt maken met plezier en perspectief heb een…

haar vuur kent geen uur van sterven of een flakkering geen doven onder naaktheid hemel biddend smekend geen koude taiga strekt zich uit onder haar weemoed het meer weerspiegelt slechts sneeuwvlokken uit het hart haar trillen is niet dat van het riet aan de poel waar bedorven water kleeft aan de klauwen van de hebber meer dat van de…

Verbeelding Tussen jou en mij Verdampen de gesprekken tot Zweverige sneeuwvlokken In de roes van hebberige Weetheid op zoek naar Liefde Beroeren onze gevoelens Mond vol knetterzoenen Al bereiken onze levens Soms wat dwaalsporen Toch zijn we in wezen verbonden Met het jij en ik zijn En gloeit de verbeelding in onze Verdoken harten…

buigen onder felle tegenwind zichtbaar zijn de sporen die maatschappelijk verval in het weidse land getrokken heeft het snel door bochten maaien maakt modderpoelen in het al jong gekneusde gras eindelijk knakken zij die jarenlang hun zaad hebben geschoten in de luwte van het onverdiend succes worden beschamend zichtbaar in hun hebberige…

Jij voelt slechts de wereld om je heen in grenzeloos verlangen en nog niet gevangen door die hebberigheid, niet teleurgesteld om een kleinigheid enkel met je ogen dicht slechts bewust van donker en licht.…

ik deel bloemen uit de handen hebberig door gratis buit slechts een enkeling ontvangt de pracht in zacht verwachten zij openen en bloeien samen dit mooi moment vol enthousiasme zijn het koren op de molen van leven in de fleurigheid van zon als onze bron zij delen sfeer genereren goede vibraties laten ogen warm schitteren…

Schoon wordt nooit een ding van goud of lood waar starre ogen hebberig naar staren. Schoon wordt nooit een mens die je stil en dood en ingelijst op foto wil bewaren. Schoon is niet wat ik voor jou vergaren kan, dat heb ik als een bloem al stuk geplukt.…

Hebberig legt men hele sparren om en tuigt ze op met slingerend lampjeslicht. Mijn verleden - een afgehouwen stam bezweert het donker eert het eerder licht. De wereld draait nu de schemering in - flitsend doorkruist een meeuw het licht. De dichter staat erbij en kijkt ernaar, verlangend naar oorspronkelijk licht.…

Tevredenheid in contradictie met de hebberigheid van de consumptiemaatschappij; maar zonder het streven naar al die hebbedingen kan men vaak ook wel leven; voelt een mens zich uiteindelijk vrij.…

In open veld is meer te zien dan je lief is, poep en pukkels niets privé, vertrouwen nergens goed voor, overal schaamte omdat het niet geheim is waarin je afwijkt, wat je eet aan welke angsten en ziektes je lijdt hoe je je wast en seks beleeft, wanneer je menstrueert, een miskraam hebt, huilt ruzie maakt, hebberig, gemeen en onredelijk…

en is nu door zijn hebberigheid wel heel diep afgezakt... Hoe moet men dit verdriet verwerken? Familie weet het niet! Wat kan hen in 't verdriet versterken... Zacht klinkt hun laatste afscheidslied...…

Ik balanceer ongeduldig en hebberig; wil ik op de rand staan, wil ik de diepte in. Geen houvast alleen mezelf. Keuzes, zovele. Hersens gepijnigd. Emoties en ratio door elkaar heen; werkelijkheid verweven met fantasie.…

Overvolle karren hebberig in een rij de één nog meer dan de ander te dringen zij aan zij alsof er oorlog op komst is er voorraad moet zijn in huis tegenstrijdige beelden veel mensen hebben niet eens een thuis verlichting knippert fel langs ramen als compensatie wat ze zelf zo missen steeds meer pracht en praal maar wat de ander beweegt…

net als vele jonge mensen, het grote 'waarom' Althans, vanaf het bankje in het park met uitzicht tot daarginder lijkt het hele gebeuren immens groot maar het kan ook wel met wat minder Niet minder prachtig, niet minder gelukkig en het heeft zijn grootsheid zeker weten maar het is maar een handje vol, een kleine greep, in de ogen van het hebberige…

de nachten verstommen in neonrood een laatste duwbak in de zilveren vaart der naties wat flarden van overkantse muziek rimpels in de tijd blauwe vaandels in de optocht van hebberige dwazen misthorens blazen de aanval dijken angstvallig op deltahoogte slapen de eeuw uit een sleper ploegt de voren van een nieuwe tijd ze zeggen dat het…

Mensen die veel verwachten van hebbers van macht die ons leiden willen naar hun paradijs. Machthebbers willen volgers. Volg hen liever niet. Liefhebbers hebben lief. Minnaars zijn creatief. Vuur dat nooit gebrand heeft wegens gebrek aan vonken is voor eeuwig uitgedoofd. Storm die moe is gaan liggen wegens ademnood.…

mijn blik laat jullie niet meer los de hebberigheid slaat toe ik weet niet wie ik nemen zal dat maakt me nu al moe neem ik nu hem of kies ik jou ik weet het nog niet zeker de rij wordt nu wel erg lang mijn benen steeds maar weker het water loopt me in de mond mijn lijf begint te zweten dit ziet er ook zo lekker uit ik moet het zeker weten…

laten we uit vrije wil stilstaan bij dat wat we hebben en bij dat wat we verliezen door nog meer te willen zo’n auto die nog sneller kan zodat we nog eerder ergens komen – zo snel dat we de klap niet eens meer merken of horen als we de bocht uitvliegen tegen die niet meer te ontwijken bomen gedwongen stilstaan en alles alles…

Waar ben ik toch mee bezig wat is dit voor een vak met een stel zwarte halve zolen en een paard op een koud dak En dan die hebberige liedjes over sinterklaas kapoen met een ongegeneerde eis over het vullen van hun schoen Ook de naam kapoen die haat ik ik haal even Van Dale aan en volgens deze bijbel is een kapoen een gecastreerde haan…

donkere donder boven het verlaten podium saboterende stortregen heeft iedereen verjaagd alleen de zappende zee de bliksem en het jodium de voorbije voorstelling is reeds vervaagd mijn hebberig hart is de performance vergeten op zoek naar mijn partner dicht bij de zee op die platte plankenvloer godvergeten stond jij als verleidster ik wou…

Onzichtbare angst Houdt mensen gevangen Ieder in zijn eigen blok Van glas en steen Buiten gluurt het beest Wachtend op zijn volgende vangst Onzichtbaar en dodelijk Regeert hij ons leven Hij neemt levens Hij neemt banen Hij neemt kansen op liefde en succes Zijn hebberigheid kent geen grenzen We werken aan een wapen…

Ik stap , voel nattigheid Het proeft als een zee Ik zie iemand drijven Het is een engel geworden Het is een raar syndroom We hebben allemaal wel wat Last van jeuk als iemand anders krabt De geeuw zo aanstekelijk Geen rust in ons hoofd De hebberige hebzucht Geen mens geeft zich bloot Zenuwen en spanning Op een lege maag Hartkloppingen…

Omkopingen zorgen dat men buigt voor Blatter, hij naait ze allemaal met zijn Zwitserse accent, terwijl hij feest viert met champagnebadgespatter en met hebberige ogen kijkt op iedere gestolen cent.…