Alle inzendingen over Hemelrijk

Maar dan gezien in het perspectief vanuit het Hemelrijk.…

vroeg in de avond kraakhelder het hemelrijk de maan op een schuit en boven de boot Venus hemeldiamant…

Drinkt, gelijk uw ziel in 't hemelrijk. Van alle goeie dingen is 't beste nog de wijn. Wil pater vrolijk zingen, daar moet gedronken zijn. Bibamus, zegt de pater, liever wijn dan water. Bibamus! Drinkt, gelijk uw ziel in 't hemelrijk. Gij hoort, mijn stem is helder als 't vocht in mijne kruik.…

De vorst, hoe hoog zijn roem mocht klimmen, Ziet eens zich door de dood begrimmen - Het Hemelrijk heeft luister in. Een zee vol stormen is het leven; Het einde is somber als 't begin. De mens, aan zorgen prijs gegeven, Gelijkt een schip, door wind gedreven - Het Hemelrijk heeft zielsrust in.…

Het schrijverke draait snel rond op glanzend water: Guido Gezelle, ziet u vanuit het Hemelrijk mijn behaaglijke weemoed?…

In 't ondermaans hemelrijk Wijds firmament Splijten goden naar goeddunken Stenen, tot niemand Hun vorm meer herkent…

Nieuw in het hemelrijk Kookfanaat Braakhekke Is hij daar werkelijk? Au serieux! Joop was gevraagd voor een Restaurateurfunctie Leidt binnenkort "Le Garage chez Dieu"…

Hij heeft haar op wolken doen lopen samen door hemelrijk gevlogen lucht was nooit blauwer in levend bestaan in zonnige stralen van samen gaan Haar lichaam siddert nog na als koude wind haar huid beroert en zij zucht van emotie van besef…

Een pelgrimstocht tot in het hemelrijk, Want de weg naar God gekozen zal zeker de juiste zijn. Vrede gloort na aards verpozen in een eeuwig leven zonder pijn.…

Terwijl de maan schijnt voelt zij zich verdrietig en nietig onder het zwart hemelrijk. Maar kijk in de morgenstond als het al weer licht wordt en de zon opkomt is zij reeds in de wolken. En haar vreugde is dan met geen woorden te vertolken.…

O kleine schaar, in eer de engelen gelijk Wel haaste wordt gij groot in 't zoete hemelrijk; Want kinders hebben daar het recht van oudste zonen. __________________________________________________ genettet - netjes schoon gewassen (van het kwaad) Christi - (bloed) van Christus wrevelige - zondige kranke - zwakke, zondige snevelen - struikelen…

Wij zullen samen God vereren En zalig zijn in ’t Hemelrijk. Volkomen vreugd heerst niet op aard, Daar heeft ook ’t heil zijn ongenuchten: De blijdschap gaat vermengd met zuchten, De wellust met berouw gepaard.…

niet eerder wist zij samen te smelten met het penseel van innige liefde zalige doorbraak die zij zo bliefde in het hemelrijk kunnen versmelten haar dagdromen van brandende fakkels het grootste streelfeest van de aanraking haar zoete doorgang van vervolmaking haar sterren plukken zonder obstakels de wending in zijn ogen die vragen zijn kussen…

Hoe langer ik in mijn isoleercel verblijf, in mijn kluizenaarshol mediteer, hoe meer ik vereenvoudig, hol van gedachten muteer naar een milde reuzenkwal, deinend op de golfbewegingen van de Stille Oceaan, uit mijzelf gekropen Atlantis in mij laat kruipen en het hemelrijk alsmaar dichterbij begin te zien.…

Breed openscheurende helle zinderende luchten Grote Liefde nimmer te verzuchten. Elkaar zo broodnodig, schattige Lieveling Fladderende vleugeltjes, feller dan de snelste Goldwing. We hebben elkaar zo lief, zo lief wezentje dik bemind Me waar zo lief als mijn eigen kind. Lief ook leed gedeeld, hartendief; ons Lief Verzinkend in jouw trouwe…

Wij bedekkken ons met dekens van steen onder de wind die zich niet laat vangen regens die uitspoelen en zon verlangen daar gaan de druppels duidelijk heen Overgoten met het hemelrijke vocht absorberen wij niet de wezenlijke dingen vruchtbaar zal de cyclus weer beginnen omdat het in de winter niet mocht…

Twee biljoen sterrenstelsels groot, is ons aller hemelrijk. Het aantal sterren per stelsel, rond de tweehonderd miljard, bleef ongeveer gelijk. Ik dacht altijd al te weten, dat planeten stofjes zijn. Onze aarde is bijna niets. Maar wie of wat zijn wij?…

dit is geen nagekomen bericht maar hard beton hard en ongebeiteld streng maar rechtvaardig, ongeblust toch ben je het toponiem van breekbaar het verborgen kristal in steen je lijkt op een toekomend hemelrijk van potentieel nog te lezen woorden vooralsnog onaangeroerd maar vol belofte er kan nog een tijd komen eensluidend ondeelbaar…

schraal is mijn oogst ontheemd dien ik u van repliek want mijn verzen zijn vervreemd van bezigheden die een mens van goede doen niet kan bevatten mijn ingetogen wereld is groter dan de buiging voor trots, het behoud van inborst adelt mijn bloed naar alle kleuren, het land van de wereld ligt aan mijn gedragen voeten wat u zegt heelt mijn hemelrijk…

Ik zweef in alle oprechtheid op mijn doel van de waarheid af geen verlangen en geen spijt om datgene wat ik jou ooit gaf De eerlijkheid was in zwaar weer mistig en stormachtig tegelijk buien van leugens gingen tekeer depressief in een donker hemelrijk Met heldere woorden klaart het op flinterdun maar met integriteit het leven waar ik nu…

Met goudkleurige kop en diep zwarte vlerken ben ik het symbool van kracht zonder buigen In 't hoge rotsgebergte ben ik altijd thuis geweest waar het verre uitzicht mijn scherpe oog trotseert Op weidse vleugels van satijn laat ik me drijven doorklief met trage slag wind en hemelrijken Waar het blauw van azuur en ijle wolken zweven…

branden gaten in het kaal krullen heel ons al massaal schijnen blijkbaar permanent traag verveling in het stieren kijkers die uitsluitend tollen draaien sferen zonder dollen prooi van eender kuddedieren manen blijven tijden hangen sloffen afgemat haar weiland stuiven lang niet meer voorbij want zij hoeven niet uit te sloven komen hemelrijk…

confetti Ik vier de dood niet ik vier het leven mijn voltooide leven te kort voor velen te vroeg voor mij Maar als kind van het verstandshuwelijk tussen leven en dood sluit ik het tenminste uiteindelijk vrolijk af Als ik van boven kijk naar mijn 'mien', mijn 'feesie' dan ben ik als een kind zo blij kinderen voor wie altijd 't hemelrijk…

Zuidvlaamse wolken met rauwe grauwe grijns suizen ontieglijk vroeg verbeten Flandriens gekromd zoals de bomen vernijdigt zich de strijd over kasseien wegen windop tegen de tijd melkkoeien slaan op hol door 't heuv'lend platteland wanneer de waaier spint en zich bergop verkrampt lichtvoetig over muren bemerkt de favoriet hoe bij het Hemelrijk…

Terwijl de wereld In vlot tempo Haar eigen apocalyps Tegemoet draait, Een eind maakt aan Nutteloze zorgen en zuchten, Zie ik in het verste Hemelrijk een gouden Zwaan die met haar Schitterende vlerken Een donker zwerk doorklieft En sneller dan de aarde Ooit aan zichzelf Ten onder kan gaan Slaat ze haar verblindend Mooie…

Boven leef ik, boven zweef ik, Engeltje van ’t hemelrijk: En ik blink’ er, en ik drink er ’t Geen de schenker alles goeds Schenkt de zielen, die daar krielen, Dartel van veel overvloeds. Leer dan reizen met gepeizen Naar paleizen, uit het slik Dezer werreld, die zo dwerrelt. Eeuwig gaat voor ogenblik.…

Begraaf ons in een dek van woorden met een warmend gebaar, waar zielen moeizaam zuchten genageld aan ernstige schemering en de leugen wordt gedoogd in blinde ogen wiekt nog een laatste vleugelslag richting hemelrijk Voordat de dood ons inhaalt en ons schaduwend verleden opeist heeft leven's liefde ons gegeten en beproefd…

Nu in alle eenvoud mijn jaren zijn gestegen leunend op breekbare takken van het leven mag ik opgespaarde bloederige tranen laten vloeien over het hemelrijke paradijs dat slechts gelijk een zucht geopend was om direct daarop voor eeuwig leeg te blijven ons bloed reikt als een dode zoute zee over de gehele mensheid en niet alleen over snikhete…

Roepen adieu vader en moeder mijn andere dierbaren ook gelijk, tot ziens zuster, echtgenoot en broeder ooit maak ook ik deel uit van het Hemelrijk.…

Twee kontjes diep Onder de koude grond Ligt mijn lichaam begraven Naast een eland en een hond Gestorven aan het metalen kruis Het kruis van intense liefde Gestorven door jouw hand En het mes dat mijn hart doorkliefde En nu, decennia later Kijkend vanaf het duister hemelrijk Zie ik in het gitzwarte zand Een roos groeien uit mijn lijk…