Alle inzendingen over Het doet er nog steeds toe.

Het raakt het hart van de innerlijke wetenschap zonder dat je dat wordt verweten, beheersing van geweld en twijfel, wat niet lijkt te zijn, toch tastbaar is gebleken als de overstijgende trap en alles er nog steeds toe doet, wel onmeetbaar, in voor - en tegen spoed op het resultaat raak je nooit uitgekeken.…

Het doet er alles toe, de echo’s van wat is geweest zich nestelen op de juiste plaats in een dansende wereld in het avondrood in transparante vleugels aan de horizon verschijnen.…

O trouwe aanhang van het snelsonnet Ik moet op deze dinsdag iets bekennen Al dreigde er geen drone, 't was even wennen Na middernacht zat ik rechtop in bed Ook wie met kruik en grog naar bed toe gaat Zal tot zonsopkomst moeten blijven zwoegen De actualiteit barst uit haar voegen Ze dringt zich aan ons op, van vroeg tot laat Armenië…

Niet steeds heen en weer geslingerd door elke wind en vorm van lering of lot, maar zeker, door geloof in het bestaan van God.…

De eerste handen zijn er al weer af De eerste ogen weer voorgoed gesloten Mortieren worden op ons afgeschoten En janken doen we altijd achteraf We hebben tot december is verjaard De oorlog aan ons eigen volk verklaard.…

al wat ik in jou niet meer ben speelt onbegrepen verder in mijn dromen ik draal iedere dag in het herinneringslicht terwijl jij de koude wind verzamelt en de gaten in het raam zelfs het weer vlucht voor de vragen nog open in vreemde pijn er blijft niets meer over in de vertespiegel of van de toekomst morgen nabij…

ja het doet ertoe wat komt en blijft hangen als avondlicht de lange aftiteling van een gedicht het naspel waarin je verschijnt en langzaam weer verdwijnt het eind van de dag de echo van het licht een laatste oogopslag…

van de weeromstuit eeuwige rust is voor sommigen ook wel fijn maar mocht het toch zo zijn dan doet het er misschien toe…

Ahoy daar komt de dodenboot Met vluchtelingen klein en groot Wanhopig, hongerig en moe Varen ze naar Europa toe Geen Brom of kapitein staat aan het stuur Wie drijft, wie zinkt, het is een gruw'lijk avontuur De dodenboot is stil vergaan Er was alweer geen redden aan Ahoy Ahoy Ahoy ...…

De rode paddo's met hun witte stippen Zijn nog maar met heel weinig in 't land En dat is onvoorstelbaar balen, want Die zijn nou net zo fijn om op te trippen! Een vliegenzwam ontraadselt veel geheimen Bijvoorbeeld hoe je herfst kunt laten rijmen…

Bij ons al tachtig jaar geen oorlog meer Ons landje mag zich daarin toch verblijden Had vaker oog voor volkeren die lijden Het grommen van d' Oranje Leeuw keert weer Zijn Rijk, onder de zeespiegel zowaar Migrant, is veilig vlucht u daar maar naar…

Ze noemen mij de grote geitenneuker Ik moet niets hebben van democratie En nog veel minder van diplomatie Ik mekker erop los, dat vind ik leuker Aldus de geitenbok in zijn domein: Een kinderboerderij in Nieuwegein…

Er wordt verteld: God werkt door mensen. En de chauffeur rommelt met een dvd, 28 doden in een tunnel in Zwitserland, de volgende morgen in de krant en op tv. De begeleiding, al die kinderen. Hun tijd was gekomen. Het was al lang zo gepland. Hij geeft en hij neemt, nu heeft hij genomen Hij werkt dus door mensen, en het is zijn besluit,…

klinkt als een dessert of als mosterd na de maaltijd voeg zelf een netgedicht, toe en ik had nog niets geschreven in keurige volgorde, ingedrukte lettertoetsen, opdracht volbracht zonder meer waarde…

alsof het er niet toe doet glijdt het voorbij, rent weg verbergt zich in de brij van niet meer weten meten stappen steeds dezelfde pas het gras is groen, maar wat nu als verborgen achter glas de wijdste blikken er nu ook niet meer toe doen?…

Zeg “NAM” en zie de woede in hun ogen, Zeg “Kamp” en zie terechte achterdocht. Wat staan de noorderlingen op de tocht, Ze zijn besodemieterd en bedrogen. Met Kampse kluitjes in het Gronings riet: “Uw woning daalt, alleen de waarde niet.”…

Wanneer ik op de grens van slaap en waken over het lege kussen strijk zie ik enkel een streepje maanlicht alsof zij haar gordijn doet openschuiven en miljoenen sterren strooit zo valt het allerlaatste licht nog binnen handbereik dan plooit mijn mond een glimlach sluit mijn ogen in gedachten zie ik je wuiven kust me goede nacht in dit…

De Telegraaf en oorlog onze nationale verzetskrant nu helemaal in haar nopjes: "Defensie stuurt troepen naar Oekraïne" heuse oorlogstaal; echt verzet?…

Mijn lichaam schreeuwt het uit Het laat me weer eens vallen De pijn kruipt onder mijn huid Soms ben ik zo kwaad op dat immuunsysteem, dat mij keer op keer verraadt Het is soms moeilijk want je ziet het niet Het richt hier schade aan Mijn lichaam zit in een soort van oorlogsgebied Ik wil niet klagen Ik krabbel weer overeind Ik…

... Fontein gekletter drijft me naar eerder water, in beweging het ritme van de wereld Jong is de nacht als herinnering voor later, van New York tot Ibiza maar Nederland dat vertelt Schaamte verdriet en blijdschap op het nieuwe pad, ongeremd dansend water het kruispunt van de vloer Generatie donker der drank blinkt image naar mat, in de corridor…

Als gelach, schatergelach het gesprek overstemt wordt de inhoud ondergeschikter!…

Het doet er alles toe, de echo’s van wat is geweest zich nestelen op de juiste plaats als kwetterende muzen in het avondrood op lichte vleugels aan de horizon verschijnen.…

Bergen zal ik niet meer beklimmen dichte oerwouden niet doordringen over oceanen vaar ik niet meer zeeën kan ik niet meer beteugelen. Over werelden kan ik niet vliegen landen bezoeken gaat niet meer stil kan ik nog zitten mijmeren genietend van landschap en winterweer.…

Zo schoon en teer als nu de witte bloesems zijn kan ik het leven niet in arme woorden vatten, maar blinkend-licht staan deze niet te kopen schatten te schitteren, verheven boven angst en pijn. Slecht één keer leven wij en gaan de bloesems open, dan komt de vrucht als wij door 't licht ons laten dopen.…

Je rijdt toevallig een gehuchtje in En moet dan tanken. Maar dat kan niet, want Je kunt alleen betalen à contant Terwijl je nooit meer cash hebt. Enkel PIN Zo wordt de consument in kleine dorpen Door de vooruitgang achteruit geworpen…

De grasmaand schildert tuinen rap vers groen Fier kwetteren de vogels hun akkoorden Als stellen paren ze in steelse oorden En broeden dan, zoals het gaat sinds toen Een viertal echter kniest nog vóór het ei En toont ook weinig lust tot minnarij Moraal Bij vogels van verschillende pluimage Komt het maar traag en moeizaam tot vrijage…

Kom mensen, stop zo af en toe eens speels Op onbewaakte spoorwegovergangen; En als u naar uw einde gaat verlangen, Leg dan uw hoofd te rusten op de rails. Want zo verlevendigt u zeer beslist Het saaie baantje van de machinist.…

Die toekomst, die is best wel knap: hoe ze hier steeds verdwijnt, maar wel heel vlot terzelfdertijd wat verder weer verschijnt. Ik weet niet hoe ze daarin slaagt, hoe ze dat steeds weer doet, maar één ding toch dat zeker is: ze doet het echt wel goed!…

Kan er niet aan wennen, je kaart staat klaar, ik schreef hem in een impuls, je bent er niet meer maar toch, schreef ik je kaart echter heeft opsturen geen zin, de hemel heeft geen brievenbus.…

Ik hou nog steeds van die kast. Waarom weet ik niet, ze houdt mijn verleden vast. In mijn eerste huisje was ze welkom, want we hadden het niet breed. Een tweedehands van een tante. Ik was dolgelukkig en heb haar tere lijf met veel geduld verzorgd. Tot we verhuisden, deed ze dienst voor al mijn schilder gerief.…