Alle inzendingen over INGETOGENHEID

Eerzaamlied is mooi: “Uit de tenen oogopslag, bloesemachtig lieve lach; rode appelkoontjes tooi.” Eenzaamlied mag nog best d`r refrein, een beetje tonen teer decor om te bewonen. Niet te lang; zonder orkest. Breekbaarlied zo zinnig kuis wervelend al van geluk maar toch liever niet gelijk heel het liefdeswijsje rijk. Dat maakt de ontdekking…

Dat we ten minste beminnen, indien we niet mogen genieten! Andren genieten? - Welaan: 'k draag hun geen afgunst, geen nijd. Vruchtloos verteren ze in kwelling, die 't heil van een ander benijden, Venus vergunt het genot, die zij begunstigen wil. Andren verkleven aan 't purper van knijpende, zuigende lipjes; Leppen het tederste zoet uit een…

Het voelt heerlijk aan God te vereren met allerhande werken en gedachten. Boeken vol sterkende boodschap trachten de mensen wijze levensmoed te schenken. Kunstenaars mogen godsdienst beheren, tonen hun deemoedige krachten. Penselen, beitels en zingende nachten geven luister aan de lof des Heren. Het sterke geloof waart bescheiden voort,…

het lied der stilte zingt schone melodieën ingetogen mooi…

Hoe bijna ingetogen het licht boven dichtgevroren meanders neigt zich aan al wat uit het ijs steekt te bezeren…

Het leven is als de seizoenen: Ontluikend als de lente Frivool als de zomer Kleurrijk als de herfst En ingetogen als de winter…

het mystieke karakter van vorm en energie- uitstraling was leidraad in de plaatsbepaling die wij voorzichtig samen dachten te gaan delen ik voelde de herkenning in je blik toenemen en in het elkaar ruimte geven hoefden wij geen gaten meer te vullen wij kenden muren vol lijsten met uitbundigheid en het donker ingetogen…

in een trilling van licht blinkt de wereld zijn winterse schijn laat klaagzangen zwijgen verzinken in stilte kerst zal ingetogen zijn…

Hoe wit is uw gewaad afstekend tegen 't donker van uw handen, integer uw gelaat uw houding ingetogen alleen al uw aanwezigheid geeft zoveel rust en stilte, de schilder die u portretteerde wist van 't kleurrijk wit een stralend licht in plooien te creëren toch is 't uw houding die mij nog het meeste raakt.…

De Sadduceese Joden geven heden nog duistere woorden en gedachten, daar zij Christus, onze Heer, ter dood brachten, Hem leed, onrecht en verdriet aandeden. Die schuld van twintig eeuwen geleden kan men, ondanks vergeving, nooit verzachten. Niettemin wilde hun geloof trachten zich met onbaatzuchtigheid te kleden. Deze wrede, maar vrij denkende…

"Dit is de dag, die de Heer heeft gemaakt," begint een lied, dat geloof wil sterken. 't Komende uur mag zegenrijk werken, waarbij Gods gunst de mensen heerlijk raakt. Hoopvol vooruitzien, klankrijk samenzijn waakt wellicht als rondgaande arendsvlerken over blije feesten, zingende kerken, belevenis, die snel en glanzend naakt. Stil voorbijgaan…

Het prille groen bekoort ieder voorjaar de liefhebbers van beuken en eiken. Wie zullen met bewondering kijken naar het kleine loof, nauwelijks zichtbaar? Eenzame blaadjes boren zich traag en zwaar tussen stenen door, om lucht te bereiken, die mild belonend over hen zal strijken. Hun nietige kracht is onweerstaanbaar. Dit schier verborgen…

en voel me bemind door de glimlach van jouw kind en als ik mijn adem ingetogen verdeel heb ik de stilte lief, zo lief…

Het zou van mij mogen als de vonken er bij jou uitvlogen En als ze zijn neergebogen zal ik pogen met al mijn vermogen enigszins ingetogen naar je te knipogen zodat je zienderogen weer lacht…

Wat in mij zit is niet zichtbaar, uitbundig of ingetogen, vol vreugde of verdriet. Ik hou van jou maar jij kent mij niet van binnen, wel van zien.…

Wat in mij zit is niet zichtbaar, uitbundig of ingetogen, vol vreugde of verdriet. Ik hou van jou maar jij kent mij niet van binnen, wel van zien.…

Uitbundig of ingetogen, vol vreugde of verdriet. Ik hou van jou maar jij kent mij niet van binnen, wel van zien.…

Ingetogen blijdschap, onbeslist mandaat. Voorzichtige prognose, hernieuwde raad. Sociaal perspectief, het valt, het staat.…

in ingetogen evenwicht verweven we de verhalen van toen en nu met elkaar zwijgend nemen we alles het liefste voor lief ware meesters in de beperking…

Er lag een brugje met drie bogen het water halfvervroren de hemel open de vijver ingetogen je keek er door de bomen zo doorzichtig kon alleen de winter zijn…

Matig, ingetogen, Heb ik voor ogen, Maar wel met engagement. Hoewel ik mij soms onthoudt, Gaat het onthouden dikwijls fout.…

In een cirkel van illusie dans ik in een kubus parabolisch ingetogen met een hoge resonantie. Ik baan mij een weg in een driehoeksverhouding maar ik sla een slecht figuur het is een vlucht in dementie.…

Als een prima ballerina danst de lentefee in perfecte harmonie met ingetogenheid haar symfonie en verleidt ons met haar schoonheid gekleed in weelderig groen en bloemenpracht in dit wonderschone seizoen…

Ogen kunnen spelen met het hart van je bestaan de kleur is ingetogen hoe zal ik verder gaan. Wegkijken is niet wat je wilt maar beter is het wel dus als je niet wilt verliezen ga dan maar, ga maar snel.…

klein en fragiel ben je betoverend jouw schoonheid dwarrel je ingetogen over velden en wegen niet wetend waar jij je neervlijen zou zachtjes kus je Moeder Aarde…

Preuts gaat over beschaamd Over lichaam en seksualiteit Overdreven zedig Ingetogenheid. Cultuur en tijdgebonden uiting van zelfrespect soort van onzekerheid angst voor negatief effect.…

Ik hou het kort dat valse diep bespoelen Ze houdt ze laag die kitcherige ingetogenheid Ik hou het hoog dat pijnlijk vaag vermoeden Ze perst het uit dat triest geronnen spijt…

(in de sneeuw van onlangs) het bijna ingetogen samengaan in stilte met slechts het kraken van vers gevallen sneeuw onder twee paar voeten als lang verzwegen taal die zo veelzeggend kan zijn…

de stilte omarmd betoverend voor mensheid hemelse klanken de oren gevuld vol muzikale leegte ingetogenheid de laatste noten klinken in oneindigheid voorbij de stilte…

tussen beelden in het park tast ik je stilte af geboren in de zee lig je ingetogen gestold een blauw gedicht van steen nata in mare innemend als de welving van je been.…