Alle inzendingen over J.C.

Cruijff vindt de bondscoach veel te snel gekozen Hij pleit hierbij voor meer bedachtzaamheid Dat heeft ie, in zíjn kandidatentijd Gepraktiseerd tot in het oeverloze Maar ja, J.C. is groots in elke orde Zowel van Ooit Geweest als Nooit Geworden…

Toen donderdag de hele godenbende het trieste schouwspel zag op 'n Haarlems plein besloot men: het moet afgelopen zijn met 't eindeloze zwelgen in ellende Als afschrikwekkende straf voor 't zieltjeswerven liet men J.C. opnieuw, symbolisch, sterven…

Nummer 14 uit Betondorp J.C., slechts magische voetbalkwaliteiten Cruyffiaans, zowel vocaal als aan de bal, slechts een fabuleus fenomeen niet te evenaren, laat staan te overtreffen. Instituut. Icoon Uitmuntende aansturing.…

J.C., een van de beste voetballers aller tijden, zou op 25 april 75 jaar zijn geworden, R.I.P. ___________________________________ Soms geven woorden mij een schrale troost Want in de schaduw van Van Duinhoven Vermogen zij niets, minder nog dan loven Dan lijk ik wel die Feyenoordsuppoost Was Cruijffie vijfenzeventig geworden Stond…

J.C. die rent op water! Zeer frappant. Wie had dat daar in hemelsnaam verwacht? En zie met wat voor snelheid hij dan gaat! Hij mag dan over water kunnen lopen, de Inca's blijven op een wonder hopen.…

niet moeilijk de late jaren vijftig in het zuiderpark op het hoofdveld tijdens een wedstrijdje voor aanvang ado-rapid j.c.…

schrijven om in leven te blijven als klakkeloos rondjes lopen om vervolgens te worden geconfronteerd met chronische hongerklop daar gehoor aan geven en dan je pen het werk laten doen was het maar zo simpel als domweg het geluk in de dapperstraat waarover de dichter J.C.…

Onder dankzegging aan de ware muze op dit podium verwijs ik graag naar Inges snelsonnet van vandaag...over de fascinatie van Martin voor diens naamgenoot Martinus, voor J.C., voor Bloem, voor Nijhoff en wat verder na diens vragenuurtje zoal ter tafel komt... __________________________________ Een praeses is van alle markten thuis Ook eentje die…

(vrij naar J.C. Bloem) Frituur is voor tevredenen of legen. En dan: wat is frituur nog in dit land? Een zak patat, te zout en niet krokant, Een frikandel die rimpels heeft gekregen.…

het noodlot al in kinderhanden die nog geen zwaarte kennen, zoals het morgenlicht dat in alle eenvoud een schaduw tekent de dood wordt een dialoog met loerende ogen kruipt omhoog langs wind en werkelijke dagen dagen die jou schoonheid leenden immer met de glimlach van jouw blijspel ik hoor je nog 'the end' schateren * RIP J.C…

Och arme J.C.…

Het licht baant zich een weg door de spelonk Wat windselen, maar verder is het leeg Omdat Gods Zoon een heel nieuw lichaam kreeg Van razendsnelle deeltjes zonnevonk Eerst sterven om weer op te kunnen staan Dat was wat mij al eerder overkwam De appel valt weer niet ver van de stam J.C raadt mij mentaal herrijzen aan Staalblauw en strak vandaag…

Yellema Willem Kloos en Egmond van Herendael Martinus Nijhoff en Anneke Brasinga Gerard Graudiaan en Geert van Istendael Willem de Merode, Redbad Fokkema J.J. de Stoppelaar en Henk van der Waal Esther Jansma, Adama van scheltema Theodoor van Rijswijck en Albert Verwey Gerrit Kouwenaar en Anton van der Stok J.C.…

erg vrij naar J.C.…

Zoals nu in een studie is bewezen Zijn Julius en Jezus 1 persoon Een feit dat je natuurlijk ook gewoon Uit hun initialen af kon lezen Dus wat oogst in 4000 veel applaus? Jan Peter Balkenende was de paus!…

Als speler stond je liever aan zijn kant, Zijn dribbelen, zijn pass, zijn dirigeren, Zijn juichen, zijn betweterig beweren, Met Johan sterft een stukje Nederland. Geliefd als sportman en om wie hij was, Nu treurt de voetbalfan, en treurt het gras.…

Onze lieve veldheer van Betondorp Met op een worp van steen zijn kerk als stadion In welk buurtje hij de bletter te pletter werken kon Binnen de perken van een Amsterdamse School Maar waar heb die apekool voor nodig? Wees klagelijk een dame het ballen van de knapen Op hun dagelijks veels te grof maken terecht En stond de gehaaide Godsknecht…

Het houtje drijft op de zee het kleine houtje op de grote zee het voelt zich erg eenzaam Eerst leek dat drijven wel wat zo afwisselend en tegelijk zo wijd maar op den duur wil je toch meer vastigheid en er is ook helemaal geen conversatie Je komt bijna nooit een ander houtje tegen en de zee geeft helemaal niets om je De…

't Klaproosrood doekje om 't blonde hoofd geknoopt, Voor 't huisje wit, door wingerd half verscholen, Weegt op de handpalm 't meisje purpren kolen, Lacht met den bruinen venter, eer zij koopt. Oranje wortels, druiven als violen Fluweelpaars, in blauwe dauw gedoopt, Roodwangige appels, welig opgehoopt En bronzen peren heeft hij aanbevolen…

het parkeerterrein brengt oudshoorn nooit meer terug eenmaal platgelegd het oude oudshoorn vervlogen vogelenbuurt voor nieuwe bijlen een wijk als oudshoorn naar de elfen van aphen aan de oude rijn het oude oudshoorn en villa nuova in de gnephoek een flauwe bocht terug de schrijver oudshoorn in de salamanderreeks - een fout verhaal…

Ik zie een pandemie de straten legen, angst en onmacht beheersen het land, het R-getal stijgt, krant na krant; ik kan er niet meer tegen. Er staan nauwelijks nog files op de wegen, die wandelen nu langs de waterkant; ik spreek slechts collega’s die, vierkant omrand, over het beeld van ‘zoom’ bewegen. Ik had deze eenzaamheid nooit verwacht…

de amandelen van amaretto di saronni nog steeds niet geknipt gegroet oh schone pauw wat nieuws uit asia pardon, ik heet kalkoen kom uit amerika leef weggedoken voor alle smeulwinden open in honing roken eerste tranenvlaag en stemmen worden vaag muzikaal geklaag riolering lek - het boerderijtje drijft weg op grijs water…

bordewijk met bint en literair taalgevoel gestaafd met de sint naar de vierde klas mijn broertje gaat over ik ga met hoornik spijbelend van school het feest der herkenning met een bloemlezing op het lyceum verliefd op juffrouw wiewel gouvernante frans hoe schoon is god gewassen en gemangeld op de schoolbanken zondag verzucht…

Licht, lichtheid noch ledigheid, geen geluid. Niets...niets dan volkomen ledige, volledige, alles absorberende alles doordringende penetrante impermeabele nonkleurige betekenisloze in zichzelf besloten coherente uv-loze nietsheid: leegte. Bewegingloze uitgebreidheid.. Geen licht of andersoortige uv-stralen in de stratosfeer,…

Met mijn mobiel naast bed kan ik niet slapen Niet slapend grijp ik snel naar mijn mobiel Mijn vriend vindt dat maar achterlijk gepiel Want daardoor ben ik dag en nacht aan ’t gapen Hij wil dat ik in bed je weet wel doe Ik heb geen smoes meer nodig, ben te moe…

P.S. November, november en het is pas september…

De duizend doden Die ik ben gestorven Liggen begraven Ver achter mij In de wereld van Vergetelheid, Alle momenten Die mij van mijzelf Vervreemdden - Aan de einder lang En breed verdwenen - Zijn niet meer, Want in het verleden Is de tijd niet meer…

De zon brak door de barre voorjaarslucht. Plotseling kantelde er een vogelvlucht. Op de aarde smolt de dungezaaide sneeuw. Hart, gij zijt vrij; gij waart om niets beducht.…

Het kwam door d'avond en hield bij 't raam. Daar haalt geen nachtegaal bij onder 't schallen der volle borst, als blij de klinkers vallen, kristallen nachts; haar stokte 't hart en d'aam. O, 't moordend uitzien naar wie niet wil plukken Uw bloem, die - 't is u beloofd - geen rimpel treft, aleer de zoete rover u verheft: een zee die opgaat…

Een gore zee; Aan 't strand daarvan: Van lieverlee Een eenzaam man. Zijn blik is naar Verlatenheid - Geen uitzicht, waar Men die vermijdt. In 't niets verglijdt, Zonder misbaar, De hooploosheid Van weer een jaar. De mond blijft stom Tegen den tijd, Want ouderdom Is eenzaamheid. ----------------------------------------- uit…