Alle inzendingen over Kunstwerk

ik ben een kunstwerk met voorbedachte raad hoe dan ook ik ben gemaakt gemaakt door twee kunstenaars niet behouden door hem maar wel door haar.…

Geen mes is er aan te pas gekomen Geen beitel guts,fijn of grof schuurpapier Zelfs natuur heeft zo zijn dromen Verwezenlijkt door regen, wind uit zee en zand De meester herkent erin zijn hand: kunstwerk.…

Wat halen die missteken nou uit in dit o zo geweldig verzonnen kunstwerk? Geen reden tot reparatie! Wat doe ik hier in Godsnaam? (...doe ik?)…

ik weet niet welk beeld je uit mij houwt of in welke stijl jij mij graag bouwt maar onderwijl zijn mijn rondingen Romaans met een vleugje Jugendstil ik spreek maar niet over datgene dat zich bij tijd en wijle Gothisch gedraagt maar waarvan je al zei dat het beviel mijn buik hangt wat boers over mijn riem dus ook genesteld…

een aantal planken en slangen ligt opgestapeld in het bos restant van ‘werk in uitvoering’ of … een kunstwerk bedekt met mos wat je af en toe ziet staan of liggen daar is soms moeilijk aan te zien of het geschikt is voor de sloop of dat het een kunstwerk is misschien niet altijd is het duidelijk wat een kunstwerk wil vertellen en je vraagt…

Was ik maar dat kunstwerk daar hangend aan jouw muur jij had mij gekocht al was ik veel te duur trots zou je naar mij kijken jouw aanwinst aan die muur wat was ik kunst wat was ik mooi en o wat was ik duur. ----------------------------------------------------- uit: 'Ik was zo'n steentje in jouw schoen', 2001.…

Met sinaasappel, boomschors, zand en hout verwerkt tussen kleuren als kostbaar goud Harmonie In vormen en kleuren laat met de kijker van binnen iets gebeuren Vrolijke kleuren stemmen blij kunst en kijker komen heel dicht bij In de verbinding elkaar ontmoeten dag, mooie kunst ik wil je groeten…

hoe, dit te evenaren een gratis kunstwerk in miljoenenvoud kleurstelling en vorm in volkomen harmonie als natuurlijke gratie juist vergankelijkheid geeft extra glans aan deze dag…

swingend door met geïmplanteerd haar op m’n glimmend hoofd bestrijd ik de kaalheid die mij al zo lang is beloofd en de kronen in mijn mond zijn o zo wit en fijn mooier dan de echte deze zijn van duurzaam porselein en op mijn alles overlevende onverwoestbare plastic zerk laat ik zetten: hieronder ligt een onovertroffen groot menselijk kunstwerk…

het wond’re kunstwerk der natuur verraadt een ware meesterhand…

Fijne kunstwerken zijn in de werkhal te zien. Die spinnenwebben!…

Tekst en foto Dick Voogd Kunstwerk Willenmien Mostert…

zilveren draadjes glinsterend in de herfstzon spin maakt zijn kunstwerk…

als ik wachten moet een mijmerend station onder mijn voeten bedachte levenswegen in gedroomde richtingen…

schoon is het om de blaad’ren te zien zweven in de wind opgetild oker goud of geel getint ik kijk naar de bomen en zie hoe de rode gloed van de late zon zich langs de hemel spreidt ‘t hart breekt van t ontroerd mensen kind bij ‘t zien van ‘t kunstwerk tederheid dat weet dat na dit najaarsspel van blad en wind…

Geloof maar dat dit kunstwerk aandacht trekt, Als eerste heeft de fruitvlieg het ontdekt.…

Spelenderwijze vermengen zich kunstwerken van tekenaar Anton Pieck met de adem van Charles Dickens' boeken.…

machteloos moet zij toezien hoe smetteloos wit verwatert vuil/grauw wordt haar speelgrond modderig haar paden al worden handen haar zacht opgelegd kan zij haar blik niet afwenden haar stervende geliefde het gelaat dat haar zo dierbaar wil zij behouden met handen en voeten hart en buik in eeuwige omstrengeling desnoods samen sterven…

Er is een web geweven hier aan het raamkozijn ingenieus als kantwerk zo fijn in één nacht kwam het tot leven daar middenin zat de spin met geduld te wachten op haar prooi een vlieg raakte er in verstrikt spin pikte en weg was de vlieg ’n kraai kwam een kijkje nemen bezag met interesse de delicatesse vogel pikte en weg was de spin…

De foto van het kunstwerk is te zien op http://www.trouwcommunities.nl/schrijf/zelf-schrijven/poezie/1789/26586.html…

de kunst voor een mooier en zachter later Kunstwerk: " Zusterplaneet van Jupiter ", 2011 Kunstenaar: Irmlinda de Vries…

denderend door m’ n kop gillend metaal recht door kromming oorverdovend stil verwrongen staal dampend als een macaber kunstwerk…

destijds baande lompheid mijn benen door het hoge gras alsof ik beslist de eerste was rondzag of er bloemen bloeiden die ik in volle glorie plukken kon het voelde als mijn letterweide merkte in mijn geest de geuren van pastel tot hun primaire kleuren petieterig tot hoog gesteelde zolang mijn letterweide streelde alsof ik ontroerd de zon…

Wat zou ik graag voor even een spaakje willen zijn van jullie fris gekleurde parasol dan zou ik zwijgend luisteren naar wat niet wordt gezegd. Hoe vredig wandelend gaan jullie door de regen, de jongen ijslikkend, de opa trekkend aan zijn sigaret. Wat wil je aan de kijker exposeren, de parasol verkozen boven paraplu, ben je gezellig aan…

wensen kleedt toekomstbeelden in kunstwerken zorgvuldig en doordacht mystieke wondertjes geschapen helderheid in dag en nacht *Voor Irmlinda de Vries*…

Over vriendschap en maan is al veel gescheven maar dat ik op de donkere kant van de maan een neon kunstwerk voor jou heb opgericht en "amitié" heb genoemd is vanaf Jupiter duidelijk te zien…

wordt een wrak als ik er niet voor zorg en ontevreden ben als het allemaal niet zo mooi is als het lijkt, en er van alles moet veranderen wat ondoenlijk is Overal zie ik glanzende mensen ze wijden hun lichamen als tempels van vlees, botten en bloed aan plastic schoonheid of aan iets hogers maar mijn tempel is voor mijzelf een kunstwerk…

De schrijver Herman Melville eindigt zijn verhaal van de gevreesde witte potvis die wraakgierig een schip ramt waarna het snel zinkt met de woorden en de lijkwade der zee golfde weer voort zoals het reeds duizenden jaren geleden deed dat schone wijde doodskleed bedekt verdronken mensen strijd van leven op dood door alle dieren…

begint Onder het praten door Op doek neer te zetten Wie ik ben - Ik neem afstand van Je kunstwerk en zie Mezelf terug, tot Op het bot geraakt, In ruwe olie neergezet…

Broos ligt het hart in harde woorden gebet Het oog breekt het blinde licht tussen twee schaduwende gestalten Dan, wanneer de spanning uiteenspat zwijgt de ruimte de stilte dood Er sterft een droom... een toekomst samen, nogmaals in de handen van deze tere geest Al wat leefde tussen hen is vermomming Is de gedeelde discrepantie Een vacuüm…