vandaag schrijf ik een grijs gedicht
machteloos moet zij toezien
hoe smetteloos wit verwatert
vuil/grauw wordt haar speelgrond
modderig haar paden
al worden handen haar zacht opgelegd
kan zij haar blik niet afwenden
haar stervende geliefde
het gelaat dat haar zo dierbaar
wil zij behouden
met handen en voeten
hart en buik
in eeuwige omstrengeling
desnoods samen sterven
begerig en vurig wil zij
zijn schamele botten omarmen
en toch weet ze
dat wit eenmaal ontmaagd
van vorm en kleur verandert
dat het daarna nog ijzig kan worden en
dan onder voeten en uit handen
smelt
http://www.youtube.com/watch?v=rqc8j8O9g-0
... kunstwerk Amelia von Grune ...
Zie ook: http://www.maryama.nl
Schrijver: Marije Hendrikx, 27 januari 2013
Geplaatst in de categorie: mystiek
Sterker dan het grijs. Nadenkend gedicht Marije.
Mooie regels Marije