Alle inzendingen over Maandagmorgen-blues

Zomaar een gedichtje gewoon pretentieloos een paar woorden op papier geen bijbedoeling, geen quote alleen wat letters om te lezen Vraagtekens zijn overbodig een uitleg is niet nodig niet belerend, geen moraal het is eigenlijk gewoon een smoes ik heb last van de maandagmorgen-blues…

Terwijl knorrende Beesten het centrum Van mijn stad In bezit nemen Haar omgeving Achterlatend in Warrelende wolkjes Sta jij bij Het stoplicht Je eigen wolkjes Uit te blazen, Mens die alleen Op de wereld lijkt, Uitgerust met draagzak Op je rug sta je in De eindeloze verte Te kijken wachtend op Het groene licht dat…

druilerige dag Te verliezen Schuifel ik Langzaam in een Stille stoet van Geluidloze blikken Beesten voorwaarts - Duivelsogen gevuld Met hels licht Staren mij grijnzend Aan, Eco-loss Incidentenbestrijding Kruipt mij tergend Langzaam voorbij - En ik voel mij Verloren in het Sombere eco-systeem Van deze donkerblauwe Maandagmorgen…

Hallo xxx, Ik zal er in ieder geval maandagmorgen zijn. De zon komt inderdaad te vervallen. De paraplu’s hoeven niet per se. (In onze liedjes regent het niet.) Zoals afgesproken komt de regenboog links te hangen. De aap wordt door xxx meegenomen. Tot maandagmorgen. xxx…

"maandagmorgen half negen serene glimlach.... Oma in de dop!"…

bezoekers ik hoor mijn voetstappen op de bevroren grond een zonnestraal strijkt tussen de gebouwen tot hij blijft rusten op mijn kleine zwarte hond een merel scharrelt zoekend in de struiken en van een tak bekijkt een kauw dit tafereel de stenen burgemeester strekt zijn arm uit een ekster prijst zijn eer met schorre keel De zon schijnt op de maandagmorgen…

De Blues geeft rauwe stemmen terug, aan hen die sprakeloos geworden zijn. Van eenzaamheid, van verdriet, van ondragelijke pijn. De blues laat mensen stamelen, schreeuwen en zuchten. Naar oude blues luisteren is heilzaam, het is net zo troostend als bidden, en geneeskrachtiger dan menig medicijn.…

Lachend met ‘t hoofd opzij en pretlichtjes in je ogen in de blues tent aan mijn bijzijn zo gewend luisteren naar je warme stem de vrolijke blues tonen om te bewonderen je lenige vingers de klanken die razendsnel uit de ivoren toetsen komen De blues het schone lied de taal van stervelingen…

Geef mij de blues ik ben zo down zing ze dan aan die oude rivier laat ze klinken door “Old City-town” over de velden en ook hier zing droef, kom zing de blues. Laat horen overal die song van arbeid en van dwang ieder die zijn verdriet uit zong over dagen zwaar en lang zing droef, kom zing de blues.…

Voor mijn liefste speelt en zingt en huilt mijn saxofoon de wrange zoete tonen van de blues die door mijn adem levend wordt en haar ontroert en mij de adem weer beneemt als ik haar tranen zie. Ik speel de blues en heb haar lief…

De woorden werden veel te goedkoop zelfs op een maandagmorgen. Velen kopen ze zonder nadenken en verhandelen ze voor nog minder. Toch blijft de taal onbetaalbaar en moeten we er mee verder. Zwijgen is ooit wel beter maar niet voor altijd.…

Drentse blues klanken Klinken uit het verleden Groeten uit Grolloo…

Wonderlijk toch hoe Soms het leven lopen kan En in 't voorjaar alles Dat dood leek toch Weer tot leven kwam - 'k Stond van de week Op een plekje in de tuin Waar nooit - of bijna nooit- Mijn interesse naar uitgaat En zie opeens de eerste Sprietjes bovenkomen van wat volgens Mij een vergeet-me-nietje was En moet 'k opeens denken…

op maandagmorgen haast ik mij door kille koude straten een verdwaalde meeuw scheert laag voorbij duikt op een plastic bakje friet met een hoofd als een vergiet en mijn hart vol gaten loop ik door en door en door die kille koude straten…

Door ontbrekend licht verbijten de winterblues een eenzaam gevoel…

daar zit ik dan en mijn hart drumt de blues hand aan de voet van een glas bloedrode wijn die bij elke slok zoeter smaakt net als je afwezigheid het zijn de laatste -niet de glazen- katers die ik verdronken heb om, ja om wat om de gedachte dat ik je missen zou in de vierkwartsmaat waar ik zo van hou maar ik vergiste me er was…

het licht in mijn geheugen brandt de geur van liefde hangt rond ik verlang naar de sterren en het strand daar was het dat ik de gedachte vond die me nooit meer brengt waar ik was beland de sjaal die jouw geur nog draagt kriebelt langs mijn keel de maan die waakt, nee ik weiger te denken dat jouw lach hier niet meer hangt hij…

Je veegde je hakken nonchalant aan de ongeopende post Dacht dat het de deurmat was De avond kwam weeral plots Je hing mijn jas aan de haak Drapeerde de jouwe over de bank Spoelde het toilet twee maal door Gebruikte de badkamer als klankkast 'Ik ga trouwen' En iets van Hoe het met me ging trouwens Ik loog dat het…

Anderen komen goed voor de dag, ik soms ook -- Op kleine foto's.…

schapen, luister toch aan de zelfkant klinkt de blues black as black can be…

op een muisdag de kater verjagen luilekker op de bank luisteren naar een mengelmoes van kinderstemmen en Jimmy’s blues…

hij speelde mozart op de knopjes van haar bloes was ze in haar nopjes dan zuchtte ze zachtjes was ze ontregeld dan speelde hij blues…

zwervend langs de zee zo hol van binnen speelt in mijn roes een meeuw met mondharp de midwinter blues mijn vrijheid verloren mijn liefde gestolen mijn schoenen versleten mijn lever verrot mijn denken bedot jouw naam vergeten zwervend langs de zee zo hol van binnen speelt in de mousse een meisje met mondharp de midwinter blues…

Louis Blues Maar ik floot die op mijn eigen wijze Al fluitend dacht ik: mocht mijn fluiten gelijken op de zang van de grote lijster En waarlijk, na enige tijd geleek mijn fluiten van de St. Louis Blues Op de zang van de grote lijster: turdus viscivorus…

Voor mij en jou dus, ook deze maandagmorgen, het hoogste geluk. Voor ieder anders, en toch ook weer het zelfde: geluk voor ieder.…

een gedicht doet er toe afsluitend voelt het pijn droefenis want een blanke neger zingt de blues dat is een gedicht…

Onder ' t viaduct Van snelweg A7 Is ' t weekends Goed toeven Voor hete stelletjes Die 's nachts wat Privacy behoeven En nadat de daad Succesvol met bescherming Is verricht heeft Inspectie van de carpool Mij het volgende geleerd: Op maandagmorgen sta ik Op kostbaar zaad geparkeerd…

Zie haar er niet staan op die mooie boulevard, maar mis mijn lief wel.…

Blues is uitgelicht een botsing van klank op dichtgeslagen deuren. Blues is achteropgeraakte liefde, een uitgeleefde die overgaat in schoongewreven instrumenten, waarmee voor nieuwe liefde weer geen mond kan gesnoerd.…

Denk niet aan weemoed, heimwee, liefde en dat soort zaken als je de blues speelt, maar denk aan rode strepen op een zwarte huid en vloek.…