Alle inzendingen over Opgeheven

Ik wandel op het strand in de voetsporen van ‘t brandend zand in ‘t water geblust door de hemel gekust zing ik met opgeheven handen van de zegen brengende stranden…

het kind weet niet wat de hel is alleen dat zij die veroorzaakt heeft mama bestuurt de aarde dàt is wat het zeker weet de bittere stem van moeder de kilte van het winterlicht het venster op de wereld in de slapeloze nacht wit van vergeetachtigheid zwevend tussen hemel en aarde zingt het plots geen liedjes meer de hel is opgeheven…

hoofd kijk ik je aan met opgeheven hoofd spreek ik je aan met opgeheven hoofd voel ik je aan met opgeheven hoofd kan ik verder gaan Ik ben Jonne roddel en achterklap beheersten mijn leven nu is het mij om het even ik ben wie ik ben daar moet je maar mee leren leven...…

Het tijdschrift Aktueel is ons ontstolen Het bracht, van Rits tot Aktueel Sportief Veel onbekommerd mannelijk gerief Met fallusprikkelaars dan wel symbolen Het blad werd het gelijk van omzetvrezers Al kende het geen dalend aantal lezers…

Het valt mij zwaar, ik zal je echt gaan missen Wat deden wij veel mooie dingen samen Tot het moment waarop wij afscheid namen Hoe konden Mark en Hugo zo beslissen? Hoe leef je nu in mijn gedachten voort? ‘Adembenemend’ is het juiste woord…

Wanneer ik mijn boterhammen op heb met marmelita, neem ik op maandag de bus naar Beek aan een landschapsgolf met kerk, bron en eend om les te nemen bij Chiquita. Wij staan altijd open voor élégance, al is onze rug nogal stram en stijf. Hoewel we soms houterig dansen als een harlekijn, is een sierlijk gebaar onze acte de présence. De pasjes…

Op de roltrap van het leven blijft de gang er altijd in, tenzij de stroom wordt opgeheven.…

(voor Gerrit Kouwenaar) De koekoeksklok blijft dicht, er is werkelijk niemand die de besneeuwde harten wil verwarmen,hoe alert de koffie-ogen ook spieden, zich naar binnen draaien als opgeblazen carnavalsballonnen, prikkeldraad, onder de ijzeren wals gillen de eenzame, ineengedoken lieveheersbeestjes om de genade die uitblijft en er zijn…

niet begrijpend keek ze hem na de volle trein die opnieuw langs het lege perron reed waarom stopte hij niet haar kleinkind kon niet wachten met het vieren van z’n verjaardag bij elke nieuwe trein zwaaide ze maar ze reden allemaal voorbij toen ze de volgende trein persoonlijk wilde tegenhouden reed ze eindelijk mee zo’n kleine 100 meter…

Ik kan het nu wel zeggen zei ze zacht hoe op een dag ze boven wilde kijken maar van de kinderen mocht ze niet op de trap ‘k ben heel voorzichtig achter haar aan geklommen ze was de koningin te rijk zo blij nog even weg te kunnen dromen in haar vroegere koninkrijk maar de weg terug een uur waren we bezig toen ik bezweet bedacht wat nu…

nog zie ik de opgeheven hand kan er niet mee leven zij blijft zweven voor mijn geest en deelt de wegen die ik neem nooit frank en vrij jij bent er in verschijnen altijd bij is het een waken of daalt de hand opeens in keihard raken jij kon mij geen vingerwijzing reiken ging dood zonder om te kijken…

sluit wordt hij uitgespuwd, op het geopende land om z’n overwoekering vrij te maken ontstaan winterharde pijnbomen, de ziel stijgen boven de kruinen uit, iconen sluipen het gedroomde binnen, van de lente, zomer en de herfst, caleidoscoop van de seizoenen, in de waarheidstonen van gewetensnood om nooit te laten zwijgen, zonder opgeheven…

ik heb je hand niet laten harten in het kaarten reiken tranen in je stem konden mij voor even niet bereiken in de dossiers herkenden zij en jij tal van gelijken jouw eerlijkheid is troef en godzijdank nog overal te ijken speel geen haast in het kaartspel van de azen geven breekt te vaak de glazen loop met opgeheven kin de grote…

verlicht Mijn gezicht opgeheven richting hemel In de verte nog een laatste bliksemschicht Toch nog… mijn terugkomst uit het vuur…

de eenvoud lijkt goed blinkend wit spreekt zijn gewaad buona sera zegen de onschuldigen in opgeheven blikken…

Leer ons de rug te rechten, Met opgeheven hoofd in Dit leven te staan - De voeten gespreid Op het oppervlak Van deze aarde die ons Tot woonplaats gegeven is…

Ik heb in de Partij eens rondgevraagd En er moet schuld bekend en afgetreden Of opgeheven, want al overleden Zelfs op verkiezingsdag werd er geklaagd Een vijand is volkomen overbodig Met zulke vrienden heb je die niet nodig!…

dan zal ik niet met deuren slaan of een raam kapot achterlaten ik zal met opgeheven hoofd zoals je wel op foto's ziet recht in de camera het huis uit gaan dan heb ik je verlaten als ik vertrek.…

Daar buiten hoog gegrepen naarstig op zoek Zonnestralen op mijn gezicht zo ver in zicht Opgeheven opgegeven Maar door mij nog niet vergeten Als ik geloof nooit meer ongelovig zoekend Die warmte ook voor mij uitgezocht…

De moed om met opgeheven hoofd de rug te rechten.…

Waar modder wordt Uiteen geslagen Blokkades opgeheven Adem die stokte Weer wordt vrijgegeven Stolsels verpulverd Als waren zij er Nooit geweest Alles stroomt in mij In handen van Hem Die in mij alles Goed maakt en geneest…

Het lezen van diepte In dit heelal Zit niet in de top Noch die in het dal De diepte zit in je val Daarna krabbel je op Met opgeheven hoofd vertel je Dat vuur in je ogen Nog niet is uitgedoofd…

Helaas is 't bij een kladversie gebleven: haar afwerkplek was opgeheven. (uit: Goed voor hart en bloedvaten)…

Maar Lubbers stapt, het hoofd fier opgeheven, De ring in voor de wedstrijd van zijn leven.…

Ook ik heb deugdzaam van mijn loon gespaard, Maar eensklaps wordt mijn spaarloon opgeheven En dwingt men mij mijn centjes uit te geven In strijd met onze vaderlandse aard. Ooit ruimde men hier ieder varkenskot En nu gaan ook de spaarvarkens kapot.…

Maar straks zal ik, dat wordt althans beloofd, een stijfkop zijn, met opgeheven hoofd.…

Met opgeheven kop en staart lopen vier poten hooghartig aan mij voorbij. Een geruisloze sprong tot aan de warme vensterbank waar hij met ongeinteresseerde blik naar buiten schouwt het is pas maart... en nog veel te koud.…

Nu in Europa 't bankgeheim wordt opgeheven En overal de boeken opengaan Heb ik uiteindelijk maar aangifte gedaan En bij de FIOD mijn tegoeden opgegeven Kreeg van de Fiscus nog een warm compliment En ook een naheffing van 55 cent.…

De noodtoestand heeft hij dus opgeheven.…

Vroeger was het tuintje onverzorgd toonde fust en lege flessen en men wees met uitgestoken vinger Heden zijn de tuintjes goedverzorgd zonder fust of lege flessen de A.A. wijst met opgeheven vinger…