Alle inzendingen over Orkest

De wind dwingt de takken tot een sonnet En roept alle bomen op te gehoorzamen Samen te bewegen, als een brave kleuterklas Alsof het al tijden ingestudeerd was Ik loop het ritme van de regen tegen de ramen En luister naar stemmen, een dierlijk gebed Daar volgt de trom en de bas Een geroffel van een Renault De vrachtwagen geeft, rijdend…

Zeg mij moeder lief waarom wilt gij het orkest verlaten? waarom snoeit gij de limoenen niet? mijn heus staat op een heuvel mijn kinderen rijden met een fiets meer wil ik niet Zeg mij moeder lief is een bal dan niet rond? tuimelt het sap niet uit uw mond? ik zwem in de zee mijn huid wordt nat en dat is dat…

Het orkest begint te spelen, De melodie klinkt door de zaal, Muzikanten spelen op hun best, Het is een muzikaal verhaal, De mooie sfeer doet de rest. Ieder beleeft het op zijn manier, De een die heeft verdriet, En de ander veel plezier, Iedereen opent zijn hart zoals je ziet.…

met tonen van gezang die verhalen van liefde een cantate in Gloria als licht zuilen van geluk laat de stemmen klinken als ik moet gaan en eens moet ik gaan breng mij dan weg op klanken van muziek zij vertellen over schaduwen de vleugels van verdriet die het hart beroeren laat de violen huilen eens moet ik gaan dan zal er staan een orkest…

Dichten tussen riet. Verborgen woorden zingen. De wind dirigeert.…

Het orkest dat de harmonie van 't leven speelt, mist geen noten. De Harmonie, door 't orkest gespeeld, wordt eerst dán teruggefloten, als er een verkeerde noot geslagen wordt.…

Het orkest wacht… de dirigent in volle concentratie… stil ingetogen het orkest wacht.. de dirigent verwacht zijn interpretatie van een meesterwerk het parelend zweet langs zijn gezicht als toen de meester zijn laatste noten wist gebogen hoofd.. recht! ogen gericht armen omhoog dirigentenstokje rechts en dan….…

Het orkest speelt a-mineur en ik heb een pesthumeur!…

één viool geplukt maar het hele orkest was meteen van de wijs…

ik heb de raad van het orkest totaal in de wind geslagen ging als een tornado door de gelederen waarbij menig valse toon klonk er is niets aan de strijkstokken blijven hangen muziek komt van binnen uit geld is een open doekje de aalmoes en toegift van de armen maar waarom is het hele orkest in rep en roer zij kennen…

in het verleden graven of dwalen heeft geen enkele zin de melodieën blijven maar het orkest is al lang begraven!…

vervallen balzaal - in klankgat van een gitaar, diermuzikanten - op een poster het orkest, volledig open gebloeid…

Het orkest zweeg Het publiek verveelde zich dood De dirigent nam de tijd voor zijn hoge nood…

jouw orkest is ook het mijne…

van een nieuw geluid voor ons orkest wij doen ons best en god de rest…

Een kleermakersechtpaar uit Beilen kostumeert in velerlei stijlen van pinkpop tot chique, voor straat of boetiek, orkesten die blazen en dweilen.…

ze moesten klankzuiver nog het laatste end of de noten nu nog leven is altijd geheim gebleven het orkest is op de fles gegaan…

slag het doek staat nu te drogen maar het bloeien moet nog komen als het orkest finaliseert met toekomstdromen…

te leiden na het afslaan van de laatste noot is ook de triangel stil tot het orkest in applaudisseren opstaat als heerlijke hommage aan hun eigen dirigente…

Eenzame cello zonder lied Bedolven onder duizenden stofdeeltjes Een hol hart dat weent van verdriet Strijkinstrument met weemoedige klank een strak viertal aan snaren haar welgevormde hals zo rank Vele symfonieorkesten heeft zij begeleid Wankelend op haar staartpen is zij almaar door de strijkstok gekastijd Zwijgende cello in de hoek…

de horizon danst waar het land verstilt trillen torens in blakende zon nog zoekt de vogel in schaduw een schuilplaats zwijgt het gevleugeld orkest dat fluitend de zomer had ingezet stilte heeft een klein staartje in de roep om een bruid verstoren koren krekels de rust met hun paringsgeluid…

hij laat jou zacht de snaren toucheren met vingers in de juiste greep hun lengte vibreren zo op de juiste toon speel jij je partij in het groot orkest hij zwaait en wenkt geeft de pauken nu ruim baan laat geen instrument ten onder gaan na een lange symfonie kijkt hij mij gespannen aan ik mag de laatste toon op mijn triangel…

Het Metropole Orkest is weer gered Ze krijgen nu, dankzij een herverdeling Weer ondersteuning en daarmee meer speling (Tot aan 2020 strijk en zet) Zulk nieuws doorbreekt voor even het gefoeter Omtrent ons moeizaam marginaal geploeter…

Metronomen tiktak tonen bladmuzieken heuvels Golvende orkesten spelen paukenslag orkanen. Opuswolken regenvlagen pizzicato dagen.…

toch stript wind met valse luwte en vervaarlijk scherp basalt een diepte die het orkest met plotseling staccato overvalt violen vlagen tussen paukenslagen trompetten schetteren tegendraads in deze waterval muziek en ik zing eindelijk weer een hemels lied…

De wilde dieren vindt men ongepast, Trapezewerk mag van de Arbo niet, De clown bezorgt de kinderen verdriet En ons orkest de buren overlast. En dus bestaat nu ons amusement Uit twee uur zitten in een lege tent.…

Trage golfslag in viool en orkest. Maar ook doedelzak en virtuoze schittering geven mij dromen van eindeloze einders.…

gelijk ’n periscoop baan jij je een weg door moeder aarde opzoek naar daar waar je gekust zult worden door haar stralende lippen op je aller hardst blaas je de lente aan het orkest volgt vanzelf…

Een hoempapa-orkest gaf een concertje, Er dansten bloemenmeisjes in het gras En alle mensen hieven blij het glas Op de gezondheid van het lieve hertje. "Het is groot feest", zo sprak men goedgeluimd, "Omdat dit beest als laatste wordt geruimd."…

In die ogen van jou speelt altijd wel een band, een orkest, of zo maar een strijkje. En die lach van jou zit vol vrolijke tonen, noten en klanken. Ik zou je er best voor willen bedanken, maar je kunt er niets aan doen want het gaat bij jou vanzelf, zo kijk je.…