Alle inzendingen over Scherm

Ken je veel moeilijke termen, Dan kun je daar volop mee schermen.…

iemand keek altijd mee en wist alles wat je deed sprak je aan na je dood maar vroeger kon je altijd je verbergen in berouw en dan had je … iemand kijkt altijd mee en weet alles wat je doet en rekent direct af beschermen van leven als je niets te verbergen hebt, heb je … beeldschermen beschermen verbergen…

Er wonen heel veel schermen In de straten van de stad Ze mailen met elkaar En appen over dit en over dat Ze hebben mooie namen Smartphone, laptop en tablet Er is ook een grote broer Die wordt op een bureau gezet De grote schermen kijken Niet op de kleintjes neer Ze weten allemaal hetzelfde Geen verschil in kennis meer Als één scherm…

Verdomme waarom ontmoet ik je nu pas op dat scherm, dat koude glas Jij bent 't de tekst die ik las op dat scherm dat koude glas trillend tast ik de toetsen kneet iedere zin dat scherm dat koude glas 'n begin…

Het blauwe gif geeft inkt haar zijden gloed vloeibaar drenkt een schaduwvlek zich in immer geheelde taal brakend schuilen letters onder een volgende aanval gebukt vangt ze de laatste druppels op het scherm terwijl zij de paraplu zijdelings laat liggen leest zij nogmaals…

sieraad in gedachten onder de vrolijk versierde boom ziet liggen om onbekrompen met elkaar van dit alles te genieten Leer voor verwarring niet te schrikken al de plagen van de wereld waar de vijand in verschuilt de dag is ten einde de buit is binnen maar de stem van het geweten de verplichting tot rekenschap niet wanneer men op het scherm…

Achter de schermen van zijn muziek danst hij zelf: de meesterfluitist.…

“Waar gaan we in het nieuwe jaar naar toe?” (*) Geweld, verkiezingen en seksschandalen? Verliezen op het veld in de finale? Krijgt Oh oh Cherso een vervolg? Nou moe! Tot nu toe viel het allemaal wel mee. Het wordt nòg schokkender, straks in 3D. ----- (*) Lied van Wim Kan uit zijn oudejaarsconferences…

Analoog gaf ze de geest, mijn tv Tik tik tik, krak, laatste stuiptrekking Doorgebrand smaakte ik haar dood, Gesmolten gilde ze nog even haar relaas Op het einde van het 6-uur journaal Ik weet niet wat voor weer het wordt Het goede nieuws is dat ik vanavond Alle tijd heb om een tonijnsalade te maken…

treft geen blaam gebroken wit weet woorden die ertoe doen scherm, opgetrokken zit ik er achter en laat een boodschap achter…

verkleur je zicht naar vrije wolken… door dit glas lijkt het niet veel jouw ademnood verrast je keel als razzia’s de straat bestieren veiligheid voelt zo beperkt het werkt niet, als een ander onderduikt – en stikt- het riempje strikt nog rond het hoofd maar toch je hebt er altijd in geloofd dat ooit de lucht jouw adem sterkt…

Vragen aan het scherm en woorden verliezen die het scherm niet veranderen. Denken aan een moment dat geen moment wil zijn maar alles laat zwijgen. Beloven dat ik alles vergeet wat ik nu lees en wat me weer wakker maakt als ik wil zoeken naar de knop die echte dromen minder eenzaam maakt.…

Onechte wereld van het scherm, daarin leef je -- als een Don Quichot.…

Shows druipen hun slijk van het scherm, tot we vol zijn – en niet meer bruikbaar.…

mijn scherm spreekt pak ik het kleintje Scroll hem ritmisch door Koffie, tekst, geroezemoes - zo hoort het Overal de wereld.…

kriskras maken ze de hemel vol die condensstrepen eventjes schermen ze de huid van moeder af…

genadig slaap je even uit want een stem spreekt tot de verbeelding ervaar maar een droom is moeilijker achter een scherm…

Eenzaam zit ik hier In een donkere kamer Verlicht door het wit Van mijn scherm… Ik typ, ik typ, ik typ……

Ik ontmoette je op internet je zat op een terras verdwaald Ik sprak je aan met tekens op mijn scherm Fel kraste je Fuck you, laat me alleen!…

ik zag hoe jij stralen puntige energie uit je vingers bond en kon richten soepel kleurden de houw en steek bewegingen op de contact vesten daar waar zij zich blootgaven het dansante bewegen leek gevoed te worden door kabel- verbindingen die alles registreerden of versnellen magische krachten de momenten van raken…

scherp blikt het staal nog warm uit het foedraal als jij me groet het snijdt de wind aan flarden je masker op als wij en garde gaan jouw eerst touche in onbeschermde flank ik riposteerde op de kling raakte onverhoeds je hand je zwaaide groot in alle houwen de striemen door mijn vest koesterde ik in vol vertrouwen in rood gaf…

we kruisten wapens na een eerst touché gingen we en garde wisten van het groeten in elkaar ontmoeten en toch was het raak stak dieper dan ik dacht jij riposteerde in verdediging met alle macht en niet alleen met brute kracht verwondde je vlak langs je helm door een open vest verbond je zonder klagen de striemen op mijn rug…

ik spiegelvecht vaak in mijn witte vest floretteer met een houw kop toucheer mijn beeld en jij hangt in de strop sabel als een maître dans in maliënkolder naar overwinningen in tweestrijd op mijn eigen zolder daar waar de spiegel stert in raken stap ik weer achteruit en ga en garde want jij jij daagt mij steeds weer uit…

De schuifwanden tussen het terras en het vertrek zijn gesloten binnen laat een waaierverkoper zijn koopwaar zien aan een verzamelaar vanuit een ander vertrek komen de geluiden van serviesgoed en bestek en van het water dat door de waterleiding stroomt maar hier zijn de geluiden van de waaiers als de verzamelaar ze openvouwt, en als hij ze beweegt…

Ze regeert in huis op ieders scherm. Straks worden zeker ook nog de kijkers uit henzelf gejaagd en prijken zij nog alleen als cijfer.…

het scherm lacht vooral neuzelt onzin van de straat slaat zwart als het gapen overgaat wie blaast er nieuwe adem in het lijk dat sterft van verveling wie stelt de dood nog even uit?…

Een sms Vergeten woorden na vele jaren weer terug op het scherm onschuldige zinnen die mij toch weer raken alsof het gisteren was…

Close current tab Het scherm dat loert mij vragend aan Toe maar….het is zo gedaan Close current tab Ik twijfel en de muis zegt bloop Maar als ik m’n vinger strek Houdt ie weer gedwee z’n bek En wacht tot dat ik hem weer roep Zo vermaken wij ons wel Het scherm, de muis, de hand En het vragend vakje Het toetsenbord staat buitenspel…

De moderne mensen schermen zich af met allerlei soorten schermen, waarmee ze geheime communicaties plegen te doen. Schijnbaar mysterieus. Vroeger deden de ridders dat met schilden. De dwingende beeldschermen vergiftigen de vrije zielen en bijna niemand durft nog diep in de ogen van de ander te kijken.…

Boven het podium van Stageco doemden de schermen van Barco. Van hoog uit de lucht op zijn ISS-vlucht hield Frank online een chat met Bono.…