Alle inzendingen over Sum

Durft iemand Te beweren Veronderstellen Te suggereren Dat bijvoorbeeld Descartes Niet meende Wat hij zei toen hij schreef Cogito Ergo sum Ik denk... Dus ik ben?…

Soms wou ik wel dat ik een Zeeuwse was dan wist een ieder zonder vragen dat ik desnoods na veel geworstel toch altijd wel weer boven kom. Maar ik ben geen Zeeuw en ook geen Drenth, ben van een merk, geheel onbekend van overal vandaan en nergens heen. Maar één ding kan’k je zeggen: ik kom altijd wel weer boven drijven. Vraag mij dus nooit…

‘Cogito sum’ R. Descartes Sinterklaas keek in de spiegel. Hij twijfelde aan alles: zijn baard, zijn mijter, zijn tabbert, zijn staf. Alles een groot vraagteken! Toen ging hij zitten. Een oude wijze man keek in de spiegel van zijn ziel. En hij zag dat hij bestond: een oude wijze man die nadacht over het leven. 12-11-2006…

Ik denk Ik denk niet Ik denk niet dat Ik denk niet dat hier Ik denk niet dat hier en nu Ik denk niet dat hier en u Ik denk niet dat op deze Ik denk niet dat op deze op zichzelf Ik denk niet dat hier op deze zichzelf respecterende Ik denk niet maar vermoed met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid Ik denk niet dat hier velen zijn Ik…

Als 't mij te heet wordt, ga 'k een puntje zetten De paden op, met twee de lanen in En stiekem, ongezien de struiken in De lente heeft hier zo haar eigen wetten Ergo sum in Paramaribo 't Is best te doen hier, morgen wordt 't beter Au revoir, gérard & see you later!…

Aan mijn bestaan Al zijn al de Scholen waarheen ik ging Reeds lang vergaan - hier en nu Mag ik nu beeldend En schrijvend verdergaan --------------------------------------------------- Alle schoolgebouwen die ik als leerling bezocht of waar ik de 32 van mijn docentschap heb vervuld zijn inmiddels afgebroken - vandaar de titel Ergo Sum…

Beeldende technieken (hout, steen, glas) helpen mij weer overeind, en gedichten zijn het bewijs van mijn bestaan - vandaar de titel Ergo Sum.…

Overdag zal de zon u niet steken en de maan evenmin in de nacht mij was dit niet eerder bekend Zo staat het in Psalm 121 ik hoorde het bij Monteverdi Laetatus sum: ik ben verheugd Licht reflecteert in het water van bergstromen vloeiend en snel wat ergens als gletsjer begon wordt een Mondscheinsonate en later een langzame brede rivier…

Van binnen hebben ze zowat dezelfde lichaamsdelen Grosso modo hoor, niet tot in kleinste onderdelen Maar van buiten is 't als dag en nacht zoveel ze schelen - Haar ronde vormen geven charme, hij, natuurmisdeelde, Zal zonder warme charme eerder zelf zich gaan vervelen Met een vooraanstaand lid dat zijn postuur hem biedt aan…

eigen mening de algemene norm vormt hij zich een cordon om het uitgeteerde lijf dat krijst om crematie welke ogen verdragen nog eenzaam op een eiland zijn schier reeds lang verdronken wappert het levend skelet met de flarden van zijn vel niemand die nog omkijkt naar het vernieuwde Atlantis als een bruistablet opgelost in de wereld geen…

in vochtige, dampende paden met bloedrode halfdode doffe blaren der herfst onderweg zal ik zonder enige twijfel stoelen ontmoeten zonder padden maar met stippen en hoeden als bij toverslag doemt zomaar uit het niets malenka kochana op haar benenwagen een munt in haar hand met Latijnse inscriptie ze vraagt wat er staat sum…

't Is wennen in de nieuwe status quo Ik cogito en sum mijn existentie We leven in een andere dimensie Geïsoleerd van vrienden om mij heen Maar allerminst contactgestoord, o neen, De paden op, gepaard de lanen in En stiekem ongezien de struiken in Ge weet, de lente heeft haar eigen wetten De grond wordt nu te heet, 'k maak korte metten…

Het eigen bestaan als eikpunt voor de werkelijkheid Hier is geen logica, noch reactie ...teniet gedaan door de werkelijkheid van de leegte De mens alleen Blind Voor de waarheid die tegen de definitie van zijn bestaan indruist Omdat zijn bestaan de zingeving verloren is Cogito, ergo sum Omdat de collisie met de werkelijkheid elk bestaansrecht…

is uiterlijk schoon trots en vertier publiek vertoon het verblindt in al z'n pracht representatie van de macht in de opkomst van culturen oude hemelrijken tot the fall, de decadentie van beschaving ondergang des avondlands Maar de mens, wat kan die zelf kent hij zichzelve gnôti seauton met zijn cogito en ergo sum…

Computo, ergo sum. Wat houdt dat in? In ieder geval verbonden zijn door een anonieme boetster met het netwerk van netwerken. Onder al die millioenen houden centra met koude gangen en zoemende servers ook mij in ‘t oog. Zwemmen kan ik in een oceaan van kennis. Maar nu hoor ik een hommel zoemen: hij komt de kamer in.…

Non sum qualis eram bonae sub regno Cynarae Horatius I Dat ik van binnen brand, ik ben de eerste niet; dat mij dit vuur verslindt, de laatste zal 'k niet zijn; dat mij de slaap niet vindt voordat door het gordijn de grauwe ochtend sluipt - 't is duizendmaal geschied.…

denkend dekkend en ontdekkend in een wereld van de gekke slingert vertwijfeld vertrouwen zich een houdbare gatenkaas uit zelfbehoud verstouwt het brein golven van mentaal geweld als gelikt te slikken mediabrokken verzacht het gatenbrandende zuur luchtig naar een neerwaarts uur door uitkomsten te jokken klokken wetens afgesteld…

Ik was de gróte Minnaar zonder ruste, Die ging hoog-heerlijk in triomf door 't Leven, Jeugdig omklemmend in een stórm van beven Al zielen, gróte en kleine, naar het lustte Dit Hoog Hart, dat toch nóoit zijn droefheid suste, Droefheid om Liéfde's wil, die géén kon geven: Nu weêr om Zélf's wil, wijl ik zelf moest sneven, Dán wijl ik…

Ik ben de Dúivel-god dier grúwbre oorkónde, 't Vervlóekte Boék van laffe deémoed, klein, Die loert, die loert, koud-donker, donker-rein, Of Hij die ménsjes niet verdérven kónde. Ook Hij droeg fier, op 't lijf vol eeuw'ge pijn, Eén matelóze, toégeschroeide wonde, Dat alles had zó anders kunnen zijn. - Zijn Zijn.... Mysterie, maar zijn…

Alléén in geest is weinig gegeven wat bij géén wezen lukt, blijft maar even, onbeschrijfelijk rukt de smart aan tintelend vel, de essentie van verliefdheid, aangeboren, tussen heelal en de hel, zit veelal tussen beide oren, paradigma om bij de soort te overleven, wat ziel en lijf niet scheidt, meer kon Descartes ons…

Het ego is me als een raadselachtigheid binnengeslopen.…

Ik stem altijd, maar weet mij nu geen raad Ondanks de posters, kieskompas en leuzen Vind ik geen club die recht doet aan mijn keuze Iets mist, iets waar het mij toch echt om gaat Ja! Iets met ritme, rijm en melodie Ik mis dus de Partij voor Poëzie…

jagers positief blijven ademhalen vuurspuwers van teken en taal heilige eik heeft gelijk samen deze strijd de ruimte voor tijd nog tijd genoeg snuiters als ruiters blijf koel en kalm het hart klopt nooit meer bang het symbolische tegengif help mee aan het grote geheel heelal gil dans spring de mens is onsterfelijk Marci luni insula sum…

mijn dertien gouden ringen een voor black venus merovingia en sylvie, daar valt niets op af te dingen de rest voor dancing queens from gambia black magic women o ye como va Ik zeg maar niks maar toch, ik zeg maar zo het zijn niet meer dan hartveroveringen die dure zegel- en verlovingsringen ik breng ze naar de veiling, sowieso ego sum…

' Hou op sta stil denk na en stop de persen Jij met je cogito en ergo sum Verleg je koers, jij trage mammoettanker De laatste kans voor jullie jongste dag Ga terug naar de natuur van moeder aarde Er is geen planet b, ga overstag, Zij is uniek, geen monster zonder waarde!"…

Jij zo mooi zo lief en creatief, teder en gezellig een echte hartedief. Altijd stralend en spontaan Voor het leven een kompaan Bruine ogen mooi rood haar Zo is het plaatje helemaal klaar Kon ik kiezen tussen miljoenen vrouwen Zou ik jou voor altijd bij me houden. Ab imo pectore…

." Kardinaal Eijk is niet erg Evenwichtig en denkt "Ik pas, ik ga mezelf maar Klonen, Dubio ergo sum, Wonder in Rome." Dan is De staat paraat met Beatrix: "Van God los zijt gij, in 't Gareel, In Rome!" Eenzelfde Protocol treft Bourbon-Parma - zijn wens is Goedgekeurd, ligt Op de mat.…

Kijk eens aan, zie ik niet hier een epigoon van Vinkenoog, of heb je hem heel speels uit het verdomhoekje gehaald? Het danst en schuifelt niet maar wuifelt doch wat is het, wie is zij vermaalt zij met haar bekkenkracht de tijd tot leed- en beenvermaak? Of sleept zij menig mannenoog gegázaad en geoekraïend de donkere decemberdagen…