Lethe(r)lijk
’t is ’n feit dat ik in ieder geval ’n beetje
van de rivier van vergetelheid gedronken heb
aan de bar van Thanatos wel te verstaan
de vraag is of ’t zin heeft gehad
om zonder ziel of belastende voorkennis
ook dat Mnemosyne-doctrine-shotje
in één keer achterover te slaan
‘t was blijkbaar niet de bedoeling
las ik pas later over dat dodewater
om ’n mix of combi te fixen
ik herinner me niks
maar mezelf kennende
heb ik er daar ’n extreme puinhoop van gemaakt
en daardoor de Petruspoortcode gekraakt waardoor
ik inmiddels weer in staat ben om door te hebben
wat de consequenties zijn van mijn gulzigheden
en de gevolgen van ’t vermogen me aan te passen
aan de meest onalledaagse omstandigheden
‘vivus sum
iterum’
daar heb ik geen Meta m’Ovidius voor nodig
dat schud ik zo uit m’n Tom Adams’ mauw
al is die wel wat nauw voor MacGyver-trucjes
of om ’t transdwergenteam in te verbergen
(‘t zijn nu dus kabouters)
dat louter Lucretius’ Rerum Natura vereert
na Doornroosje
(die b#@ch die hun hart te hard had bezeerd)
‘sed bene
alioqui’
zelfs zoiets eenvoudigs als de oneindigheid
moet ik getrouw ombouwen tot ‘n tegenstrijdigheid
van ’n werkelijkheid die met de waarheid samenvalt
in ‘n exotheotische anticlimax van ‘t niks
ook dat is ‘n feit
... [mei2025] ...
Zie ook: http://www.propublishing.nl/onze-gedichten/
Schrijver: R.E.N.S., 21 mei 2025
Geplaatst in de categorie: overig
per versregel
in vloeibaar beton
gedrieën rondhangend aan de oever van de Styx, een cerberiaans oogje dichtknijpend om jou in vivo toe te laten...doch niet eerder dan zodra alles gezegd en gezegend is...
id est tot hora ultima est...