Alle inzendingen over Verzwegen panorama

Welke stilte doet ons spreken? Is het de stilte die woorden geeft? Of geeft het spreken net zichtbaarheid aan het geluidloze? Ik luister. Niemand laat zich onafgemeten zien. We ontmoeten elkaar tussen verzen. Vreemd. Je zegt niets. Ik ook niet. Misschien gebaren je ogen of je lijf. Ik probeer te voelen, aarzelend, onderzoekend. Op…

ze waren er niet op uit om de orde zomaar te verstoren dikwijls werd hen de deur gewezen terug het bos ingejaagd men bleef ze voelen en ruiken zelfs op grote afstand op een dag stonden ze daar onontkoombaar dikhuidig in de huizen ik houd van olifanten die onverhoeds in kamers verschijnen om behoedzaam plaats te nemen…

gestorvene je bent niet heengegaan zoals anderen je spoor is niet doodgelopen niet ver van mij vandaan ben je stil blijven staan er zijn geen woorden voor onder anderen word je verzwegen jij ben de enige van wie ik zeker ben als ik je naam straks noem zul je bewegen…

hoog reiken de dunne poten van de gazelle in de poel waar vogels af en aan vliegen ik leg me te rusten in de jaarringen van bomen en de stilte in mijn buik het open landschap en de bloemen in mijn hand strelen op je mond de geur van het beminnen ik schrei jouw naam in duizend wolken en begeef me naar de kraterrand voorbij…

schreeuwende meeuwen in lawaai van golvend geweld melodieën in een witblauwe sfeer hij ziet in de verte gedachten passeren schepen, af en aan, doch op wisselende afstand in de herinnering wel te verstaan haren, dun door de jaren en uitgedroogde lippen vangen het zilte zout zijn sigaret stoomt in draaiende richting en geeft een mistig panorama…

de avond hangt stil boven de stad bewegingloos als op een foto, een filter van lila schemer verkorrelt het panorama, dringt erin door als losse thee in kokend water en verkleurt het leven zoals de dingen op een oude polaroid die mij nog later, wanneer ik hoop te vergeten, zal herinneren aan verliefdheidsvlagen waarin…

Harlekijn draagt een kap met bellen zijn stem slaat over als hij in volkstaal rapt over zijn panorama op de wereld de wereld op zijn kop om zijn middel draagt hij een koord waaraan een kleine spiegel hangt die ritmisch meedanst als Arlecchino spreekt op de maat van muziek de mensen keren hem de rug toe als de snelle satirische…

voorzien van een afscheidswoord ik vergat de morgen hoorde de adem van een kind we brachten haar naar de stenen waar ze speelde bij wat wind het gezicht plooide voor een vreemdeling van bloemen hield ze en het huis dat voorzien was van haar handtekening ik las een roman kende de reuk en vertwijfeling rood stond beter dan het zwart dat verzwegen…

Verborgen Verstopt Helemaal opgekropt hartje vol mondje dicht nooit verteld nooit gezwicht…

Zieke klanken kleuren mij: het flauwe en blankste iel, alsof ik een palet verzweeg.…

Berusting zucht uit de geur van verse grond, houdt het verstilde hart omhoog, onophoudelijk stroomt bloed door de navelstreng van tijd, niet vergeten het verdriet dat ik als kinderbrand ontstak, blijft vonken in de as, wind en regen, een broedplaats vind, lang verzwegen.…

Berusting zucht uit de geur van bemeste grond, het houdt het groenste hart omhoog, onophoudelijk stroomt ververst bloed door de navelstreng van genegenheid, nooit vergeten het verdriet dat in mij een kinderbrand ontstak, vonken blijven springen in wind, as en regen, z’n broedplaats vindt, veel te lang verzwegen aan ieder…

Leven het is iedere dag anders een panorama. We passen onze tred aan om ruimte te geven als we wandelen, dagelijks denken over het leven hoe kunnen we anderen en onszelf iets geven. Wij worden tegenwoordig oud en mag verdriet nog er is geen echt geluk zonder verdriet het mag er zijn.…

Bij ons is er op dinsdag nooit malheur Het alomtegenwoordig panorama Der actualiteit voorziet in drama Doch niet op dinsdag, au jour du bonheur Ook onze sonnetteur wordt teruggefloten Ons podium blijft zelfs voor hem gesloten…

Allochtoon Niet meer Voor altijd verzwegen Wordt nooit nog gezegd Begraven…

Wat door de Duitser Tübke is gemaakt, Het Panorama in Bad Frankenhausen, Verkrijgt in Zwolle een terecht applaus en Waarschijnlijk is dat het ook u goed smaakt. Het werk is (op een schaal van 1 : 10) In de Fundatie tot half mei te zien.…

De grondslag van de waarheid Is de Evalutie Matrix Doe af uw oogklep van de Mannenmacht Geniet van 't vrije zicht op 't panorama Van de Menselijke evolutie: De dwaalweg van de mannendominantie Het lot dat Homo Sapiens ons bracht!…

Wist je dat vroeg hij ja zei ik maar er is meer er is dat tot nu toe verzwegene dat wat ik zogezegd vergat…

Waarheid als een koe Verzwegen in bruine vlaai Lust jij een taartje ?…

het pijnlijkst zijn de woorden van de dichter die hij heeft verzwegen maar beter dat dan de woorden die we zijn vergeten…

een donkere trap en daar draven huzaren door het panorama in een rijtuigje met grenadiers en jagers muziek door het bos ik - zei de mus : schoot hem een pijl uit mijn boog - hij weigerde mij onthoofde graven van egmont en horne zijn onuitwisbaar hollandse graven van over de zuiderzee teruggedreven…

het blijft een leugen als waarheid wordt verzwegen in naam der liefde 3 augustus 2010…

Overspoeld door gevangen genot licht als een veertje door het tijdloze gegeven moment uitkijkend, verlangend Ontwaakt de dag en reikhalzend licht streelt warme gevoelens intens vreugdevol als goudvlokken sneeuwen en een regenboogkrans de hemel vult Ik adem diepe geuren proef de dichte stilte die zich opent in een adembenemend panorama…

Vandaag mag het de Majesteit behagen Ze weten nu al wie er waar moet staan De koningin (in ’t midden en vooraan) Moet Rutte rechts en links Maxime verdragen En nu maar hopen dat ze niet gaan vallen (Gênant, toch, van die trappen, met z’n allen?)…

Een oneindig spel verbindt de tijd en maakt zich meester van eentonigheid, of het naar links of rechts is, het blijft gevangen, verwezenlijking naar het verlangen de middenweg te kiezen wat onontbeerlijk scheen, lost zich op in een panorama van het gevoel, soms wild en soms sereen, een doel zo aards, wat bij tijden weer verdween…

Meeuwen vliegen buiten zinnen zijn onbevangen, weinig zwierig hun voortdurend geschreeuw boven het geraas van golven het uitzicht dat niet verveeld zich met maritieme lucht omgeeft helpt de dag compleet te maken grijze ogen volgen de wolken verliezen hun duurzaamheid uit het oog, echter tevergeefs.. het vooruitzicht gaat beginnen de…

schemering van kaarslicht nam jij mijn bange hart op sleeptouw Als een exotische oase kwam jij mijn woestijnachtige hart binnen je raakte het aan van heel dichtbij en wist het door alles te beminnen Mijn oase bleek een fantasiebeeld mijn gevoel is nu onbemind en leeg tekort hebben wij ons leven gedeeld omdat mijn hart het woord "liefde" verzweeg…

De stoere stilte van verzwegen zaken Is telkens terug hard lawaai De slappe stilte van niet vernoemde zaken Is een oorverdovend in slaap wiegend kabaal Rust in vrede is er niet bij, al is de oorlog gedaan De dodendans ontsprongen Herkerende herinneringen wegen Stiltes vallen ... uit balans…

De mooiste kleur in taal De mooiste letters die woorden tekenen in de harmonie van het leven Lees een traan op papier, voel een traan in je hart Een lach op de lippen voor een zin van vreugde Een panorama van woorden Een schilderij gemaakt van gekleurde letters uit de ziel van zijn schrijver het gedicht…

steeds verder voert hem de irritatie zinloze zoektocht naar zijn ware ziet hij zich een slaaf als de hare zijn wezen veroordeeld tot collocatie verbijt hij machteloos verkrampte agitatie doof voor de rondgang van een groeiende mare zoekt hij niet het lichte maar liever nog het zware en vindt slechts in zichzelf de ultieme confrontatie wanneer…