Alle inzendingen over Wijde stappen

kijk, mijn kind ik nam je hand dag in dag uit je gouden krullen waaierden langs de lente de maan zo hoog boven vuren vleugels vlinders deinden door ‘t open raam en doorheen het zingen van de eerste vogel het beminnen nu, in witte kragen, glijdt zacht en krachtig naar de zomer hoe mooi het lied, het bruidsgezang ik…

De zon ging erin op en maakte zijn eerste stappen … Door de gordijnen vloog de dag de wijde wereld in…

Iemand tot het laatst aan toe verscholen bedenkt de memorabilia aan opgelegde tijden; hij kan het zo gek niet bedenken tot te dolen, of alle inzichten volgen aan het wijden.…

Ik stap zonder doel de vloedlijn aan mijn zij woorden stappen mee op golfslagritme aarzelend, onregelmatig komend, steeds meer regen sijpelt ongenadig door mijn jas heen wind zoekt toegang tot mijn lichaam gebogen silhouet proberend warmte te behouden gedachten diep, onzichtbaar vrijmaken van stilte enkel stappen in regen en…

Mijn dochter gaat voor 't eerst vanavond stappen. Ik weet het wel, het is te dwaas gedacht. Maar hoeveel bange uurtjes heeft zo'n nacht? En zou ze in gevaar kunnen ontsnappen? Onrustig loop ik recht en dwars door 't huis. En zou ze in paniek kunnen ontwijken? En zou ze mij op tijd kunnen bereiken?…

jij bent, mijn kind, in woelig water mijn stek om veilig door te gaan zonder te weten voor ons niet zozeer doel-bewust want zonder baat of plan was jij daar altijd al op juiste afstand zo dat ik zelf kon lopen niet leunen, hooguit rusten om daarna durf te hebben voor een nieuwe stap…

zo werden stappen gezet in ginds verijsde jaar maar het brandpunt kwam tenslotte dichtbij ons te liggen o, onvoorziene toekomst die het tempo bepaalt wij voorvoelden de storm en een pad zo veel smaller dan we ontwetend van elkaar op stippellijnen hadden uitgezet te langzaam gingen we maar tenslotte trots moet ik nog van liefde spreken…

Stappen, in het water, Stappen, in de zee, Stappen, in de oceaan, Stappen, die verdwijnen of voor altijd blijven staan, Stappen... Stappen, in het water, Stappen, in de zee, Stappen, in de oceaan, Stappen, groot of klein, zonder jou zullen ze nergens zijn, Stappen...…

De deur stond open, dus intrappen was overbodig. Zette een pas die, als was ‘t, een eerste stapje van ‘n kind, wankel en overal aan vasthoudend, maar eenmaal de zet over de drempel gedaan, wist men dat de eerste pas de meest waardevolle was. En zo lopen zij nog steeds.…

wegens ongemak bied ik vandaag tegen elk aannemelijk bod mijn langgespaarde stappen-plannen veelal gemaakt voor ver met liefde voor de zee voor 't struinen over Drentse hei of pas-ontwaakte alpenweiden de duister-dwaze knapzakroutes in het veen voor mijn gedroomde metgezel mijn huiver en mijn ongeduld gestolen kussen halverwege gelopen…

vergis je niet, ik kom er hoe dan ook daar waar de hemel blauw is en en de schoonheid niet op tempo let of ferm gebaar de liefde verder kijkt dan kort verhaal de rode draad niet uit te leggen mij als toevallig winnaar binnenhaalt…

De stappen gezet door velen zijn dus echt de mijne niet, mijn stappen naast die van jou zijn degene die ik zie. Omkopen hoef ik je niet en al zijn jouw stappen de mijne niet, dat wat ik het liefste zie, is jouw stappen naast de mijne.…

elke stap laat sporen achter soms in de maat en soms ontspoord let op je stappen,ik heb het vaak gehoord net als paradepassen waarmee werd gemoord de pasvorm was bepalend een optocht,een vierdaagse of ver over de grens om anderen te bestormen of als protest met miljoenen stappen voor kind en kraai, vrouw en kind wie vindt dat ongepast, welk…

je liep in een smalle straat en je hoorde stappen iemand liep achter je je werd ingehaald in een steeds verder donker zo donker draaide je je om er was echter niemand het waren je eigen voeten…

Het is bijzonder triest als een acteur maar niet gezien wordt. En triester nog wanneer door tranen overmand hij echt niet meer om aan te zien is. Het is bijzonder triest wanneer een zanger niet gehoord wordt En triester nog, wanneer door boegeroep des zangers stem gesmoord wordt. Maar het triestigst is wanneer een dichter niet ervaren…

Ik heb de deur niet gehoord, geen naderende stappen, geen geluid dat dempend wegstierf.…

Maar bij God staat de deur wijd open Hij nodigt je uit om binnen te komen En wil je met Zijn liefde doorstromen Bij Hem kun je zo maar binnenlopen. Hij zegt: “Kom maar tot mij, mijn kind” “Ik ben de weg, de waarheid en het leven Ik hou van jou en zal je nooit begeven Jij blijft voor altijd door mij zeer bemind.”…

hij was niet zeker of hij de volgende stap zou stappen want die verplaatste lucht en kon ontaarden in een orkaan zoals eerder voorspeld maar dat ging toen over een vlinder hij aarzelde evenzeer of hij de volgende denk zou denken want als die zou leiden tot E = mc³ was het eind niet zo zeer zoek dan wel niet meer opportuun hij hief…

wat als de onmogelijkheid nog het enige dierbare is dat we kunnen opzoeken, vasthouden in onze gedachten zoals een oude stad, uitgeput door tijd maar niet meer van ons ook al staan huizen dichter dan ooit in de dag, in de nacht lopen uren in elkaar over naar liefde en de glinstering van dit mysterie dan nog, antwoord jij weet ik…

Met stijle passen schuifel je uit mijn kader als kind, geliefde, moeder, vader en weer als kind Onherroepelijk groei je volwassen betreed je drempels in de tijd ontlokt de horizon, zo wijd je van het huis dat je bemint Dus laat krokussen je nogmaals verrassen Tel je stappen op het prille gras Het veert straks op, alsof je hier nooit was…

stappen in de straat verlaat op weg naar het geluk een woord maakt alles stuk stappen in de straat op tijd op weg naar het afscheid stappen in de straat gelukkig niet te laat....…

jacks strak om het warme lijf herinneringen in de zakken de thee was lekker, wafels met roomboter en poedersuiker muziek van Simon & Garfunkel ‘ at the zoo ’ versnellen stappen over het strand tegen de wind armen wijd open als een vlieger ‘ i do believe it’s true ’, je lacht op afstand tegen de golven, we gaan sporen voorbij, verzanden…

Wijd open is de poort. Ontsluit je geest, je hart. Wolken onder hoog blauw drijven bij je binnen. Bomen spreken je aan in hun menigvuldige gedaanten. Een zacht ruisen van varens en grassen begeleidt je stappen. Vogelzang weerklinkt vanuit de struiken. Plots geritsel en dan stilte. In het blarentapijt zie je het leger van een ree.…

Iedere levende letter in vis vaak gevangen in vertroebeld water, het wijze net met wijde mazen was te groot, om daaruit een nieuw begin te blazen, ketter tot in de schoot, iedere gedachte teruggevallen als afgeschoten pijl bedoeld om terug te vallen op de aarde zwaar als lood om begrijpend naar luisteren zonder iets te doen als…

Iedere spartelende letter als vis vaak gevangen in vertroebeld water, het wijze net met wijde mazen bleek te groot, om daarmee nieuwe alinea's in te blazen, ketter tot in de schoot.…

Voor Roald Twee maal de Lengte plus Twee maal de Breedte, zo heb Jij het geleerd Bij je redactiesom - Voor mij voelt Het net andersom Leven dat leven Schept, leven Dat adembaar is Tot aan elk longblaasje Toe, leefbaar Leven tot in de Wijde omtrek van De plaats waar ik Verblijf…

(tanka) De eenden zwemmen lustig en tevreden rond in hun smalle sloot, kennen het ruime water achter die hoge dijk niet.…

een deken van mist spreiden over pleinen van lawaai, een cirkel om verwaaide tonen trekken bladeren doen luisteren graven in ondergrond en nevel met sneeuw bevlokken we zullen nog water prevelen afstanden verwerpen tijd laten gaan om te rekken in gerucht zonder gezicht aan ons onttrekken in niets dan lucht zonder gewicht…

toen het weer licht en morgen was zweefde een liedje voor mij uit ik wist het zeker: vroeg of laat vind ik het woord levend als water dat mij bevrijdt de ochtend was ongemeten wijd…

In het knusse vertrek van de geliefde kroeg vermeien zich thans niet meer dan acht mensen de weinige bezoekers voorspellen met geschuif van hun drinkglazen veelbelovend samenzijn dat verrassingen vraagt drukke spraak is spoedig daverende scherts en warrig gezang denkbeelden strekken zich naar hevige strijd uit tussen harde waarheid…