Alle inzendingen over Zonneklaar

het bootje op het zand alle kracht kan niet voorkomen dat een weg terug verzopen is eelt op beide handen toont het knokken tegen de stroom in haar huid, inmiddels licht getint, verbergt bont geslagen blauw lippen gebarsten door verbijten en pijnlijk bijtend zout trekken een harde streep in het eens zo helder en levenslustige gezicht zonneklaar…

Het is bitterkoud het zit zwart van de vogels in de kale haag het is winter zonneklaar het vriest dat het kraakt vandaag…

De zomer brak dinsdag jongstleden aan een wandelaar liep over het trottoir het kon geen toeval zijn, 't was zonneklaar 't was sunshine superman die ik zag gaan Al schijnt het dat de zomer pas begint als Simons scoort en als Oranje wint!…

Je weet, er zijn geen woorden daar want alles is toch zonneklaar voor wie het hart heeft van een kind.…

Ik zal mijn ogen richten naar de binnenkomende zon de nazomer omarmen met de late rozen slapen ontwaken in liefdevolheid ziende een heldere levensbron ik blijf riedeltjes, klanken zingen als de leeuwerik in het roggeveld dansen met de wilgentakken windwuivend in het vijverpark lezen, hoe een dichter in woorden de schoonheid van liefde…

groen licht voor een blik op de velden tussen uit de kluiten gewassen mais dwalende ogen ontwaren samengeschoolde warme wollen schapen in de schaduw van een boom oktober mag duren…

onzichtbaar neemt het mijn hand en trekt 't me dichter, dan duwt het me weer, totdat de beperking voelbaar is vers geboren bladeren voorzien het van muziek, hoewel er geen dirigent te ontdekken valt is het ritme zonneklaar gevederden vallen het bij het zondags orkest is geboren…

stijfjes staat ze daar mejuffrouw de Kaardebol stug en prikkelbaar, maar zie het heertje Putter hem smaakt ze toch zonneklaar…

heimwee kan frustrerend zijn pijlen van verdriet doorboort het hart overledenen groot verlies geen wederzien op aarde dikke smart het waren schitterende mensen eervol/trouw blijf bij ons roepen de omstanders dit gevecht is heftig doch alleen voor jou kijk naar het beeldschoon zonnestraaltje in jouw nabijheid koester dit…

Alle angsten voorbij bij de waterkant in een vreemde stad waar narcissen groeien zonlicht de dag breekt eeuwig zwijgend in het universum van verlangen liefde heeft nieuwe woorden nodig waar wolken in gekte zweven zonneklaar nieuwe gedachten het leven samen zingen.…

Bij hobo en fagot hoog aan de hemel na al die regen zonneklaar een blauwwit duel om ver weg te dromen…

Ik ben een prutser en een blunderaar Het zij zo: mijn strategische vermogen Schuilt blijkbaar in de blauwte van mijn ogen Sinds ik dat weet is alles zonneklaar In cruciale fasen íets te oenig Was ik vaak, in mijn ogen, iets te groenig…

Dat een “kwartier” eindigt op IER, dat is zonneklaar, en een “seizoen” op OEN dat is eveneens verstaanbaar, alsook “weekend” op END, maar ’t is niet altijd zo evident, want een “jaar” dat eindigt op 31 DECEMBER, nietwaar !?…

er was eens een prinsesje dat heette ZONNEKLAAR zij bracht vreugde in het paleis tot een kwade dag de koning en de koningin zochten een man voor haar zijn hart was slecht en duister dat was ZONNEKLAAR zijn naam was IJZERHARD hij wilde macht en praal op de huwelijksdag was de prinses gevlucht een fee vermomde haar in een witte reiger…

Of hij nu schildert of schrijft het blijft mijn rechter hand niet zonder verstand dat schildert niets zijn invloed is zonneklaar al zijn luchten donker mijn brein te donker probeer het weer te keren al is het maar een enkele plek die lichter kan…

De tederheid die de stilte is Zo minnend en sereen De sluimer die de droom heeft teruggebracht Vervaagt en gaat slechts heen De naaktheid die mij niet vervreemdt Weldadig, zonneklaar Brengt licht in al haar lieflijkheid De dageraad is daar…

Als ook maar iets hierdoor wordt aangetoond, Dan is het zonneklaar dat misdaad loont.…

Die spiegel daar aan gene wand meldt zonneklaar elke dissonant, wie haar passeert blijft even staan soms gepikeerd soms ook voldaan, misschien een haar die men ontdekt een vast repertoir voor men vertrekt.…

De spiegel daar aan gene wand meldt zonneklaar elke dissonant. Wie haar passeert blijft even staan soms gepikeerd soms ook voldaan. Misschien een haar die men ontdekt een vast reportoir voor men vertrekt.…

De gids wijst met een “on-ne-sait-pas...” naar inscripties van het volk der Cro-Magnon, mysterie dat men nimmer duiden kon, en toch zijn de symbolen zonneklaar. De eeuwenoude boodschap die men leest onthult dat Killroy hier óók is geweest.…

Al waren hun verschillen zonneklaar, Toch voerden ze oneindig veel gesprekken Om elke keer opnieuw weer te ontdekken Dat ze nog steeds verschilden van elkaar. Ze moesten blijkbaar maandenlang bespreken Hoe ze het beste samen konden breken.…

Het luisterrijkste nieuws is zonneklaar Dat kleine showberichtje in de krant Dat voor altijd in ons netvlies staat gebrand Want Pussycat is terug (Ga weg! Echt waar?). Niks naars kan nu de mens nog overkomen Al zou de Mississippi overstromen!…

De per spoor getransporteerde arbeidskrachten Zijn tezamen slechts een kleine vijf procent En nog meer beperkend nieuws werd er bekend In Flevoland geen treinen in de nachten De oplossing is klink- en zonneklaar Van nu af aan Libelle Zomerjaar…

Aan het einde van het schooljaar Bleken zonneklaar De staanders te excelleren. En dat zij die kozen om te blijven zitten Relatief gezien ook vaker bleven zitten.…

lijken dagen groter als eindigheid nadert met de wijzers mee gloort een horizon onder opwaartse druk van een Toorop aan zee ach vezelarme lichtvoetigheid til niet te zwaar er blijven nog stonden te over en ochtenden zonneklaar…

mijmerende zeilboten van ongerijmde gedachten zoekend naar taalvissen zacht waaiend ademgeruis wit golvend gefluister sprekend tegen de zilte wind het wordt nooit zonneklaar in dit bewolkte hoofd maar alweer neemt de zee me in…

Ik zeg U spoedig komt het eind der tijden Het staat geschreven het is zonneklaar Wat de heer Dieleman beweert is waar Bekeert u of er volgt oneindig lijden Vind u dit snelsonnet wat al te zot Aha! U zit dus ook in het complot…

buiten je liefde is niets zonneklaar.…

't Is zonneklaar, dat elke mens tenslotte overlijdt. De oorzaak van de dood is vader tijd. O, was ik maar een vadermoordenaar! Ik wens een kans, al is een moord verboden. Ik wacht hem af en tracht de tijd te doden.…

Nadien werd Komrij nog tien jaar gegeven Van Wissen moest het doen met slechts een jaar Vanuit die reeks bezien is zonneklaar Dat Nasr nog slechts weken heeft te leven Trendmatig is zijn opvolgster gedoemd Om dood te zijn voordat zij wordt benoemd…