Toch zonneklaar
Een mooi gedicht groeit niet aan bomen,
het komt je zomaar aangewaaid;
misschien dat 't nestelt in je dromen
en dat het je daar even aait,
maar 't vraagt geduld en soms hard werken,
het laat je ziel dan ook niet los
en doet zoveel tot je gaat merken
de stille krokus tussen 't mos.
Dan zingt er iets, als danst de wind,
alof je plots een schat daar vindt
en tegenspraak is geen gevaar.
Je weet, er zijn geen woorden daar
want alles is toch zonneklaar
voor wie het hart heeft van een kind.
Geplaatst in de categorie: emoties