Alle inzendingen over Zonsopkomst

De ochtendnevel blijft hangen in het gebrom -- van de zonsopkomst.…

mijn wens op het water wijs met die ene droom als een herinnering meevarend kabbelend op roerende golven opgetogen knipoog ik naar het licht van de dag drijf op zeilen op het geluk dat ik zag…

Zonsopkomst, geeft ons een waarlijk licht.…

Vanuit het droomland omringt door galm van warmte straalt de zonsopkomst.…

Zonsopkomst heeft altijd een mysterie. En nu draagt hij ook jou met zich mee. Mensen leven, de wereld gaat verder, alsof niks gebeurd is, zwijgend als de stille zee. Ik kijk om me heen, ik probeer je te vinden. Daar op de plek waar ik jou altijd zag. Ik zie je niet, en ik loop verder, op het ritme van jouw lach.…

Hier in mijn hartboezem ruil ik jouw diepste adem voor de zee, die rode gloed van mijn naakte onderlichaam mijn lijf siddert doorzichtig door de gaten van het ochtendgordijn deze dag, al vroeg onder regen gedompeld is jouw lijf als een rots, bebost maar onbegrepen, laat ik je gaan ik was slechts tegenwind en geef je mijn nachtvracht voor…

bevroren tranen barsten bij een poging tot een eerste glimlach…

De zonsopkomst op de Egeïsche zee dat maakte ik, als een van de weinigen die ochtend, van zo dichtbij mee. Een prachtig verschijnsel van de zon die zo vroeg opkwam. Ik bleef die nacht buiten slapen, wilde die ochtend de zonsopkomst bewust van dichtbij ervaren. De rust, die ik die ochtend had, voelde wel bijzonder en aangenaam.…

de kou rilt onaangekleedde gedachten kleuren anders dan voorheen niet eerder uitgesproken wensen krijgen een podium nog voordat de zonsopkomst de dageraad verraadt…

de schoonheid van haar glimlach kleurde prachtig bij zonsopkomst hij kuste de rijp van haar wimpers en genoot aanzienlijk waardoor haar hart smolt na een lange winter die de tijd had stilgezet, vergroeiden ze richting lente die hun zijn omstrengelde…

zwart voor de ogen belladonna zo open voorbij het heelal enzo ferrari als je een rijbewijs haalt mag je ook mee doen vingers gevoelloos de juwelen afleggen ze verbranden zo slecht de thermentours staat voor vervoer en vervoering over elke weg - eerste zonsopkomst stralend boven op een berg gaat ze aan tafel…

Te genieten van een nieuwe zonsopkomst, om onbezorgdheid en geluk opnieuw te mogen ervaren.…

In het westen dooft het oude licht kleurt de aarde met gouden gloed als haar gebed in wees gegroet dan doet zij traag haar ogen dicht de stilte daalt in fluweel gekleed met kalme weidse vleugelslagen die de slapende ten ruste dragen wiens adem in het duister gleed met glanzende blik kijk ik geboeid naar het mooie wonder der natuur terwijl…

Het grijs hield vol dat alles wit was wat niet zwart was, dat alles dag was wat niet nacht was. De vele kleuren verbleven clandestien in het zonlicht dat hen nog niet kon velen. Wat wij nu rood vinden was wijnwit. Oranje? Volle-melkwit. Geel was een heel oud wit. Groen, een grijzend wit. Het blauw was nog zo bleu. Indigo bleef maar bleken…

Zonsopkomst op het Wad, in zacht pastel maar ja, zo’n boorplatform ontsiert toch wel.…

Het wordt altijd weer licht Ik hoor de vogels fluiten Een lied als een gedicht Ze roepen mij naar buiten Het zwart wordt donkerblauw De liederen zwellen aan Nog voor dag en voor dauw Is 't levenslicht aangegaan…

Bij opkomende zon ontwaakt zij in silhouet mijn schaduw van de nacht die in verlichting over mij waakt. Met stralen door een kier glanst zij mijn gezicht omringt door gezang wat mij als eerste raakt. Door herinneringen klopt hoopvol mijn hart die haar dynamiek in een visioen bewaakt. Getailleerd belicht tegen de…

Gelukkig bracht zonsopkomst feeërieke beelden. Een zeiljacht kwam wel heel dichtbij en zorgde voor wat opschudding. Gelukkig werd zij door de deining van de golven vlak voor de kustlijn, weer teruggeworpen. Zee maakt grote indruk maar je moet wel op je hoede blijven.…

. ________________________________ Ze zei me nog, wat let je En stap eens uit je bedje Voor 'n zonsopkomst verzetje Al is 't maar één coupletje Voor mijn part een filètje Américain van Jetje Het maakt niet uit, je red je Ook zonder je jacqetje Op bike of autopedje Of scootermobyletje Dan neem ik vast m'n petje Af voor…

Wat is een wereld zonder vogelzang waar geen vlinders vliegen geen bloemen geuren geen zonnestralen warmen bomen geen schaduw bieden waterstroom geen rust zonsopkomsten de kim kleuren.…

De waarheid ligt in het midden het lichtpunt voor onze toekomst de kern die bruist en kan berusten bij het stralen tijdens zonsopkomst.…

na zonsopkomst heb ik mijn schaduw gedragen tot over de grens en liet hem af en toe even over het randje kijken naar daar waar mijn rest ooit verblijven zal hij vertelde mij over het vredig mooi zodat ik straks met een gerust hart ongemerkt als de zon op haar hoogste punt is mijn schaduw in alle rust kan verlaten gewichtloos laat ik me…

Vertraagt gaat mijn dagdeel bij zonsopkomst gekleed in violet gepassioneerd leidt ons zwanenmeer bij zonsondergang als silhouet Met Händel Sarabande schrijdt jouw getekende postuur gedragen in warme kleuren als portret naar mijn blinde muur.…

na zonsopkomst heb ik mijn schaduw gedragen tot over de grens en liet hem af en toe even over het randje kijken naar daar waar mijn rest ooit verblijven zal hij vertelde mij over het vredig mooi zodat ik straks met een gerust hart ongemerkt als de zon op haar hoogste punt is mijn schaduw in alle rust kan verlaten gewichtloos laat ik me…

toch was het liefde toen ik jou eerst mijn boze rug toekeerde onmacht verpakt in woede om de tranen te verbloemen de nacht die voorbij ging zonder slaap en in het duister dat geen bescherming bood tegen de kou die ons bed beheerste die uren het rood van de zonsopkomst bood slechts letterlijk verlichting voor een pijnlijk weerzien daarna…

Je slaat verrast een zonsopkomst gade boven een vlakke en diep blauwe zee, je geniet van zo'n prachtige aubade en die muzikale stilte, sleept je mee. Niets van dat feest is mij teloor gegaan en dat bracht bij mij heel wat teweeg, de horizon leek volop in brand te staan terwijl de zon dit hellevuur langzaam ontsteeg.…

"Hoe dun de scheidslijn tussen dood en leven", denk ik als ik bij zonsopkomst ontwaak, kortstondig in een hiernamaals verbleven. En is 't nu dat ik niet meer van streek raak van 't geen de dageraad weer heeft verdreven, kies ik - als 't aan mij ligt - toch 't aards vermaak.…

Waarin jij wandelt in het witte licht Ooit, op een morgen zal jij weer mijn zonsopkomst zijn. Samen hijsen we de vlag aan de poorten van onze nieuwe stad. Jij zult mij binnenhalen. En ik, ik zal mijn ogen niet kunnen geloven.…

De dag begint, mijn Roos is naar Vicée Zij is in andere oorden nooit te laat Zij is met andere woorden zeer gebaat Bij tijd en licht - zij is de dageraad De weerschijn in een dauwdrop - een mêlee Van roze gele rozen in Vicée Een kleurendiamant, duizend karaat Rosevingerige opkomst boven zee…

O trouwe aanhang van het snelsonnet Ik moet op deze dinsdag iets bekennen Al dreigde er geen drone, 't was even wennen Na middernacht zat ik rechtop in bed Ook wie met kruik en grog naar bed toe gaat Zal tot zonsopkomst moeten blijven zwoegen De actualiteit barst uit haar voegen Ze dringt zich aan ons op, van vroeg tot laat Armenië…