Alle inzendingen over als een vis in het water

tegen de stroom in als een vis in het water tot de beer hem klauwt…

met zee als oorsprong beroer ik mij als een vis in eeuwig water…

vis in het water een snelle duikvlucht beweegt de lege kade…

Haak en weerhaak in mijn bek hapte ik pijn van langzame worging mij bevrijden kon in een ultieme sparteling en in het water pletste vlug wegglijdend in het vertrouwde kruid. Zo ben ik gebleven een vis in koel water.…

een vis is een vis in het water en als ze niet in het water zou zijn ging ze dood is de algemene opvatting maar wie weet wat een vis doormaakt als ze even op de kant springt dus precies dat moment en dan weer terug in het water daar begon het al…

als een vis in het water omzeilen de bladeren de schitterende olievlekken gevallen maar gedreven worden deze getuigen rood van schaamte…

Zij voelde zich daar Een vis in het water Zij dook alleen In de foute poel Troebel water. Zijn diepe ogen Een vergeetput Onbereikbaar Werd het licht Dit was haar slot.…

verdwaalde heer Die telkens weer zijn kop stoten moet En het probleem op de verkeerde plek zoekt Al dartelend zou u mij zien gaan Als een vis in het water Maar ik spartel en voel me voorgelogen Als een vis op het droge.…

ik werd een herfstig blad een knooppunt van wegen die zich scheiden in goed overleg een verbindende factor tussen zuur- en waterstof en toen een vis in onderhuids water…

Als een vis in het water in de kern van jezelf met God als je vader.…

jij hebt je ankers in mijn lijf maar ongelijnd zwem ik als vis in woelig water paai en prooi niet als onstuimig mannetje verscholen in het riet bewaak ons territorium want weet een ander wijfje komt er niet…

Als een zee van rust werd ik onderkoeld maar voelde mij als een vis in het water. Mijn hart gloeide op bij het horen van je stem omdat ik die niet kende wel je woorden en je muziek. Het ritme is daar en ik zweef tussen twee werelden in omdat ik buiten voel en zie nog meer kan beleven.…

ik ben de nacht ik ben de dag de wind en de regen de vis in het water het zoet en het zuur de traan en de lach alles ben ik wat ik zie en wat ik zag werk haar dus niet tegen en ben gevormd tot de mens van toen nu en later ik onderga en ervaar het leven ik sta niet boven maar ben onderdeel van de natuur dat is wat ik ben…

het eeuwig verlangen naar water vis in open water Het zwemmen in vrijheid in scholen te zwemmen van klein tot groot en omgekeerd Visnet en hengel te mijden zelfs het leefnet waarin gespartel in onmacht.…

Als een vis in het water Een rots in de branding Een baken in zee De erosie heeft geen vat Aan de stoelpoten wordt niet gezaagd De herinneringen zijn beeldend Genietend wat er ooit is geweest En zeker van wat er gaat gebeuren Leeftijd speelt geen rol In een gelukkig leven als je jong bent kijk je uit naar wat er komen gaat en bij het…

Mijn moeder zei: "na zo'n menig rondje wil de vis meer dan water in 't mondje.…

Ik bewoog de stok door het water en een vis bleef haken aan de spijker. ik rende huilend naar huis, de vis aan de stok in mijn hand, de werkster nam die van mij aan. Later zei zij mij dat ze de vis naar het water teruggebracht had.…

'n Dag zonder lach Is 'n dag zonder doel 'n Dag zonder schater Is 'n dag zonder gevoel 'n Dag zonder verhaal Is 'n dag zonder leven 'n Dag zonder droom Is 'n dag zonder beleven Maar 'n dag mét jou Is 'n dag zonder kou Mét een glimlach maar ook geschater Bij jou voel ik me als een vis in het water ...…

Hij stond onder en boven de wet heeft alles naar zíjn hand gezet waaide met alle winden mee droeg water naar de zee ving als hoge boom veel wind was onschuldig als een kind voelde zich als een vis in het water had na het doorzakken een kater is aan lager wal geraakt heeft harde noten gekraakt hij weet nu, de druiven zijn zuur maar dat went…

je wilde de stilte niet die jij zo nodig had mensen en hectiek een sneer en snel repliek jij was de vis in het water pronkte met je kleuren maar vond nooit rust er was geen branding loze kust tot de muren gingen spreken jij de woorden niet kon vinden omdat jij jezelf was vergeten geen zelfbeeld maar slechts schijn omdat anderen…

de uitbesteden uit de rand stokken puffend aan de kant de herstedelingen slingeren zich te voet of met de fiets ze vlotten als een vis in het water en scheren langs het stadswezen voetgangers kruisen mekaar en weven een lappendeken over de lichtende koppen van killende vierwielers toegang tot de stad krijgt enkel wie beweegt op haar…

Ik wil racen over banen als een speer over wegen gaan vliegen over bergen als adelaar mijn vleugels uitslaan als een vis door ’t water schieten als leeuw op de savanne jagen of olifant door ‘t dichte woud misschien een ijsbeer, ook al is dat koud in een raket naar Venus suizen door de ruimte met een schip heel de kosmos gaan verkennen…

In het bad van kleuren als in mijn droom, samen zwemmen als een vis in het water Het is een wereld op zichzelf ver weg van de mijne en toch zo dichtbij, en dan ademloos staren naar het doek van alle schroom bevrijd Laat deze gevangenis, ga mee met de stroom, tegen de stroom met het wassende water Ga heen, Laat het kolken Verlaat…

mijn aandacht soepel (als een vis in het water) door de materie glijdt (meesterschap) Met mensen gaat dat anders (ze zijn net als ik) ze verstrooien mijn energie (in wisselvallige regen) uit wolken liefde…

poep huil slaap en moet wennen als vis uit het water ik proef de zachte tepel baard van pappa stem van mamma ik word een week, een maand een jaar elk jaar opnieuw dan is het feest voor mij ik ga weer slapen dromen over licht zee van bescherming…

in het water vergeet zelfs haar eigen naam je kunt het haar niet kwalijk nemen ze kleurt haar leven met de liefde en de aandacht van wat jonger mannelijk schoon zo gaan de jaren voorbij en zij gelooft intussen in haar eigen spiegelbeeld de jonge Oosterse vrouw die een Nederlandse middelbare dame is…

Een vis in het water. Witte wijven schudden ongegeneerd 't eenzaam dons leeg en ik scheer weer in een kurken vestje door de woeste Sint-Jansstromen. Rivier in meervoud, betrapt, ontsnapt. De eeuwige voorbijganger, net als ik. Net als vuurvliegjes op het fijne verhemelte van de vervalende zomer.…

Ik ben die dromer, die de hele dag fantaseert, compleet gedistantieerd van de realiteit en die leeft in de fantastische droom, Als een vis in het water kan ik alles bereiken, en alles wat ik aanraak gaat me voorbij, maar ik kan het voelen, al van mijlen ver gaan mijn tastbare voelsprieten omhoog, Dat maakt me vatbaar voor indrukken en dat brengt…

Zoals een schipper zijn boot mist Als hij de wateren bevaart. O lief, ik kan niet zonder je. Zoals een vis niet zonder water kan. Een bloem niet zonder de zon. Zoals niemand zonder liefde kan leven. Het punt waarop alles begon Tergt mijn geest keer op keer. Alles wat we hadden Wat jij me hebt gegeven Steken in mijn huid als doornen.…

Ik wierp mijn hengel in het water. De vis beet, en ik ving de vis. Ik doodde de vis, ik kookte de vis, Ik at de vis, de vis at mij. De vis was giftig, ik moet sterven. De vis groeit in mij, ik verminder. Zijn bek bijt en zijn vinnen steken. Ik ving de vis, de vis ving mij.…