Alle inzendingen over ansicht

kind voorbij de vloedlijn ingegraven, wacht de storm loop van golven bij wind stil weer, hijzelf betrekt geen stelling, hij foerageert tussen duin en schuimrand zeevlam verteert helmgras verkilt hem. hij blindganger, hoort de vloed. hij keert en keert, rent. voor zijn voet blijft wat van het strand rest: verkoold wrakhout, zuigend aszand…

Ik geloof niet dat ik mij te goed voel om te toeven tussen oorzaak en gevolg, maar ik kan slecht zonder wonderen van gratie, zon die meer mag maken dan van beton na marmer goud, onverdiende glans in den blinde, overvloed die de adem neemt en over de eeuwen stuwt. onder klokgelui ligt een tuin verscholen waarin een hovenier heimwee wekt.…

toen ik dwaalde en maalde door de gangen van de bibliotheek en mijn geheugen en tranen, wanen en dromen tezamen zorgden voor onbeschreven blad een perfect wit papier bevond ik mij ineens in een keerpunt toen ik de deur vasthield en een kaart mij aanscheen: Aan geluk kun je werken.…

in dit duister gesloten ansicht, zocht hij de pen en schreef een gedicht. over de grijze massa beton, én hoe hij met schrijven zijn licht herwon!…

De mummie ontwindseld, het gezicht naakt: door priesters gelooid, verkocht op een ansicht. ---------------------------------- uit: 'Alsof ik stof ben', 1989.…

het is een gedeelte van mijn leven waar ik jeugd en kattenkwaad aan de kapstok hing ik voelde mij er vrij zat aan de tafel keek naar de kerk en drogisterij nu sterft het in het dorp dat ooit een zomers ansicht was…

op haar deurmat het was geschreven met veel liefde door iemand die haar nooit vergeten had Een ansicht die ervoor zorgde dat 25 jaar later: heden ten dage die twee wiens handen niet aanraken durfden elkaar nu op handen dragen…

Decemberlicht overgiet, rijkelijk, panden en gracht Het lijkt me van 'n ansicht misschien Anton Pieck? Naar boven blikkend aan de lucht te zien: 't aloude spel van wolk en wak schaduw en licht Hier, in woorden -ingelijst- van m'n gedicht.…

het tedere pastelachtige van een fraaie ansicht met uitzicht op een idylle scheepjes met gestreken zeil na behouden thuiskomst bakboord aan stuurboord zo'n reisimpressie in kleur vanuit het hart van de meester vertaald in penseelstreken voor ogen van vandaag en morgen ------------------------------ Claude Monet -Argenteuil 1875…

bij een geur van natte lappen vallen weerom de bladeren in een landschap van melancholie is heimwee het steekwoord ergens tussen mijn oren blaast iemand weemoedig op de mondharmonica en op het prikbord van het gemis hangt nog een ansicht van een voorbije vakantie...…

Wit hoeft niet stil te zijn in een iglo van papier is geen bubbel in de tijd maar constante geboorte wat gebeurt als je kleur met een moker kapot slaat wit is schansspringen wit is een spaceshuttle laat me aantreffen wat er voor mij nog niet was onder de tafel de postduif van een jonge vorstin de huid van een telegram een ansicht…

Ik prent dit ansicht (O-)(Gen)-blik op melkwit ingebonden blad: een =spoortje= zwartgereden inkt dat r[a][a]mpjes poldergroen bevat.…

Zend mij een paar ansichten en het bewijs Van die turelurosso, nochtans "Goede reis!"…

Voelbaar is de eenzaamheid die onafgestoft is blijven liggen op het kastje naast haar bed lege ogen door verdwenen hoop staren de koude leegte in terwijl 't zonlicht zich door 'n raam naar binnen wringt vergeelde ansicht uit het verleden staat onaangeroerd evenals de klok waarvan de wijzers allang bevroren zijn is de tijd…

er hing een damp van mistroostigheid over het water waardoor het zicht beperkt bleef tot halverwege mijn weerzin wij bevonden ons aan de kust van weemoed daar waar tranen van eeuwen zich hebben verzameld in een onpeilbaar diep met zilte smaak op de lippen als een soort van heimwee naar vervlogen leed... daar op het strand van weemoed…

ANSICHT VAN WEEMOED er hing een damp van mistroostigheid over het water waardoor het zicht beperkt bleef tot halverwege mijn weerzin wij bevonden ons aan de kust van weemoed daar waar de tranen van eeuwen zich hebben verzameld in het onpeilbaar diep met een zilte smaak op de lippen als een vreemd soort heimwee naar vervlogen leed…

de liefde de liefde als een ansicht in kleur het odeur van verlangen en een zonnig humeur de liefde de liefde doet je steeds goed een blos op de wangen en een tintel in't bloed de liefde de liefde hoort eeuwig te zijn met superlatieven en veel rode wijn..…

In mijn hand haar nieuwe telefoonnummer, geschreven op een kunst-ansicht aan de mooie kant waarvan een groene brug staat weergegeven die een begroeide vijver overspant.…

Westerbork, mei ‘43 dag lieve, ik stuur dit even snel bericht je, dat het goed gaat dat de bel nabij jouw deur verlangend naar mijn vingers reikt als ik terugkeer uit dit oord nog even snel een enkel woord, ik zie je dra mijn lief en kus je dan ik druk mijn hart aan die van jou mijn schat ik zie je gauw breng mijn groeten aan…

. ---------------------------------- uit: 'Varkenroze ansichten', 2003.…

. ---------------------------------------- uit: 'Varkensroze ansichten', 2003.…

Ik draaide de ansicht om die als voorbeeld had gediend: Camping Seeperle, Bodensee, en wist opeens dat ik liefst elk gedicht met sinterklaasrijm wilde schrijven, inhoudelijk haast zonder gewicht, in de hoop – ‘We kwamen er vaak, je tante en ik’ – dat er vanzelf iets in sloop en daar bleef waar geen vinger achter te krijgen is, zoals ofschoon…

. --------------------------------------- uit 'Varkensroze ansichten', 2003.…

Echter ik ben te weinig schrift voor de regels van de tijd, meer een ansicht met daarop zo'n beeld van wat te vaak is. Misschien dat ik mij vergis, was zijn pak minder woord dan zondags gewicht.(Beelden strijken zich glad uit de prop in mijn kop. Haastig lees ik voor iets opnieuw verfrommelt. Mikt!)…

. ---------------------------------- uit: 'Varkensroze ansichten', 2003.…

Herman*, ik had je nog een kaart willen schrijven, zo'n lullige ansicht, voorzien van een grap over, nou ja, je weet wel waarover, maar ik hoorde dat je al dood was voor ik een grap had gevonden.…

Als ansicht namen zij en masse een ongekende vlucht By airmail naar het felle licht van verre tropenoorden Zo tastbaar, de ontvanger kreeg een langverwacht bericht Van Theo, Henri Paul Gauguin of Vincent's jonge nicht Een groet of levensteken aan de wand door ijle lucht Liet jou zo nooit met lege handen op hun verre tocht *…

We leerden van haar duidelijk spreken zodat ze liplezen kon Zij hadden een kijker waarin we ansichts van witte bergen met hotels en stations mochten bekijken Er kwamen koekjes langs, stukjes kaas, plakjes worst Bij 't afscheid iets voor de spaarpot Bij mijn kinderen verging dat later ook zo Als ik nu aan de haven loop zie ik de stapels…

Van lieve vrienden ansichts waardoor ik zo op Toscane kijk, me in een museumstuk verdiep, het helm zie waaien aan het strand. Dominant hangt mijn portret hierboven, welk me vol mededogen maar ook met lichte spot bekijkt. Een omhelzing op een kaart, staat wat verscholen, omdat gebogen en allang bewaard.…

Opgetrokken in Noordwijkse retrostijl die me doet denken aan Normandische badplaatsen, aan ansichten uit de negentiende eeuw. Ik lees psalm 93 uit het Book of Common Prayer, Day 18. The waves of the sea are mighty, and rage horribly: but yet the Lord, who dwelleth on high, is mightier. Verouderd wereldbeeld, bezweken denkmodel?…